The flowers smell sweet the trees sway like dancers With song in their branches If you should be listening To valleys the sun has been wedded So westwards we're headed The cool wind is whispering I'm looking for God you're looking for something It isn't the same thing Let's not mix our metaphors I'll keep to the sky you watch the horizon If there's a star rising Careful what you're wishing for The vista is blue My thoughts turn to you I wonder darling is your love still true The night's coming on I feel it's my duty To sing you your beauty To offer my heart in song And people forget that love is redemption There is no exemption Hear now that my heart is strong I've been here before Alone at your door I'm back again your weary troubadour (Westwards we're headed, Lucky Jim)... που σαν τελειώσουν τη δική τους ιστορία θα καθίσουν μαζί με τους άλλους και θα περιμένουν με τα νυσταγμένα τους ποτήρια την ώρα που θα σκορπίσουν μια καλημέρα στον ουρανό... (στο είπα, δεν έχει τελείες...)
30.6.05
Χωρίς τελείες (αλήθεια....)
29.6.05
Φεγγάρι μάγια μου 'κανες
Μ' ένα τραγούδι του δρόμου να 'ρθεις όνειρό μου το καλοκαίρι που λάμπει τ' αστέρι με φως να ντυθείς (Αν θυμηθείς τ' όνειρό μου, Νίκος Γκάτσος)Με έναν καλό υποβολέα γίνονται αγγέλοι, ρώτα και τους αυτήκοους... Το φεγγάρι αδειάζει, μάλλον θέλει διακοπές... Καλημέρα...
28.6.05
Ιδέα για σαμποτάζ
Ανθρωπος σε ανάγκη (+ hints)
O Δηµητριος Μαρίνος-Ξύδης του Χαραλαµπους, ενα παιδακι 2,5 ετών πάσχει απο οξεια λεµφοßλαστικη λευχαιµια. Οποιος γνωριζει δοτες αιµοπεταλιων ή θελει να δωσει, το παιδί νοσηλευεται στο Νοσοκοµειο Παιδων Αγλαϊα Κυριακού. Μονο εκει µπορείτε να δώσετε δείγμα.Κάποια πράγματα που μου είπαν από μια προηγούμενη περίπτωση:
- Τα αιμοπετάλια είναι πιο ευαίσθητα από το αίμα, μεταφέρονται πιο δύσκολα και γι' αυτό δεν μπορείς να δώσεις σε όποιο νοσοκομείο να 'ναι.
- Ακόμη και αν δεν μπορείς να δώσεις αιμοπετάλια για το συγκεκριμένο ασθενή (υπάρχει συσχέτιση με την ομάδα αίματος και συνήθως στα μηνύματα δεν δίνουν τέτοια στοιχεία) κρατούν τα στοιχεία σου και την ομάδα αίματος για τυχόν μελλοντική χρήση.
- Αλλο τα αιμοπετάλια άλλο ο μυελός των οστών, για τον οποίο υπάρχει μια κάπως πιο πολύπλοκη εξέταση ιστοσυμβατότητας που γίνεται σε συγκεκριμένα νοσοκομεία.
Ξεχομμένος λεγεωνάριος
Πέρ' από το δρόμο που περνάν τα φορτηγά περιμένει ένα τρένο με το φάρο αναμμένο και σφυρίζει ένα τραγούδι από παλιά Είχε ξεκινήσει όταν πρόλαβα να δω πως στο πρώτο το βαγόνι είχε ακόμα το τιμόνι μα δεν είδα πουθενά τον οδηγό (Τρένο φάντασμα, Ξύλινα Σπαθιά)... Στα πιο καλά της μέρας...
27.6.05
Είδες τη Μαρία-Ιωάννα;
Legalize marijuana Down here in Jamaica Only cure for asthma I man a de minister So there'll be no more police brutality No more disrespect for humanity (Legalize marijuana, Peter Tosh) Να συλληφθεί πάραυτα ο εγκληματίας, προσοχή στην τζιβάνα, αποτελεί πειστήριοΑρκούδος και e-rooster καταπιάνονται με το θέμα, αν δεν το έχεις πάρει ήδη χαμπάρι
Ελα τώρα που γυρίζει
Ξεπρίζωσε
I walked in town on silver spurs that jingled to A song that I had only sang to just a few (Summer wine, Nancy Sinatra feat. Lee Hazelwood)Θες λίγο καφέ με την καλημέρα μου;
Μπα που να σε φάει ντάβανος
Κίρρωση πετρελαίου
26.6.05
Υποχρεωτική παρουσία
Ο νόμος του Windsor: Αν δεν ξέρεις τον κόμπο μην τον κάνεις.Λίγο νωρίτερα στο τραπέζι που εκτελούσε χρέη μπαρ: Μία βότκα σας παρακαλώ... Στην υγειά σας... (ευχήσου μου και καλούς απογόνους αν σ' ευχαριστεί, αλλά βάλτην πρώτα την έρμη στο ποτήρι)
Ο νόμος του μουδιασμένου ποδιού: Οσο πιο κυριλέ ο χώρος τόσο τείνει προς το μηδέν η πιθανότητα να υπάρχει μπάρα στο μπαρ.Ο μετρ σε ρόλο τροχονόμου. Ρυθμίζει την κυκλοφορία προς τον μπουφέ διότι ο άνθρωπος επαγγελματίας είναι και ξέρει.
Ο νόμος του σύστριγγλου: Η πιθανότητα για ένα σημείο αυτοεξυπηρέτησης να αποκτήσει σε χρόνο ~ dt ουρά ΚΨΜ είναι ίδια σε όλα τα γεωγραφικά πλάτη και μήκη του δυτικού κόσμου.Επιστροφή στο τραπέζι.
Ο νόμος του μπετόν αρμέ: Προϊόντα που στις ετικέτες τους φέρουν ονόματα όπως Γεροβασιλείου, Λαζαρίδης, Μπαμπατζιμόπουλος κ.λ.π. δεν απαντώνται εύκολα σε χώρους με υψηλές συγκεντρώσεις χλωριωμένου γλυκού νερού.Personal note: Τα βόρεια εξακολουθούν να μην είναι του γούστου μου...
24.6.05
Κόσμος πάει κ' έρχεται
Αίμα ζωής
Εχει Lexotanil στο περίπτερο;
Η τάξη της μουσικής
23.6.05
Από τόσος δα..
Amazing Grace
The story of a woman on the morning of a war remind me if you will exactly what we're fighting for (Easily, Red Hot Chilli Peppers)... καλημέρα;
22.6.05
Only after dark
- Ομορφη πόλη (από την Κόλαση έρχεστε;) - Είναι πολύ ωραία έτσι φωτισμένη που είναι (αυτός την έχει δει και μέρα αλλά δεν μιλάει) - Δεν έχω έρθει ξανά, μήπως την είχατε δει πριν τους Ολυμπιακούς (του 1896;) - Ναι, ναι, έχει αλλάξει πάρα πολύ (αυτό το "πάρα" να μην έβαζες, μωρέ Παγκράτι που σου χρειάζεται) - (μονολογεί) Είναι πανέμορφη (και με τη μυωπία τι κάνετε είπαμε;)Εντάξει, πάσο, η Αθήνα είναι κούκλα όταν τη βλέπεις από ψηλά το βράδυ σε βαθμό που ίσως θα έπρεπε να υποχρεωθούν οι αεροπορικές εταιρείες να κάνουν πτήσεις μόνο μετά τη δύση του ηλίου. Στο έδαφος και αφού με τα πολλά έφτασα στην εξορία του πάρκιν, το μουσικό καλωσόρισμα...
Anyone could see the road that they walk on is paved in gold and it’s always summer, they’ll never get cold they’ll never get hungry they’ll never get old and gray you can see their shadows wandering off somewhere they won’t make it home but they really don’t care they wanted the highway they’re happy there today, today (The Way, Fastball)Για την ώρα, καλώς σε βρήκα, καλή σου μέρα...
17.6.05
Γκρρρρρ!!!
Σκάει μύτη η γκουμουτσο-flashoειδής διαφήμιση των παγωτών της ΔΕΛΤΑ στο euro2day.gr, οι παρόμοιες κατασκευές που τρακάρω συνήθως στο in.gr και τα pop-ups σε Ναυτεμπορική και καμιά φορά Καθημερινή. (και έλεγα πως με τον Firefox θα ‘βρισκα την υγειά μου) Το μαύρο Hummer H2 με πινακίδες Αμβούργου (όπα ρε μουντρούχο που θες το κτήνος για να ψωνίζεις πουτάνες στο λιμάνι) που είναι αναιδέστατα παρκαρισμένο σε πεζοδρόμιο του Παλαιού Ψυχικού. Θα μου πεις, έχει πεζούς στο Π.Ψ.; Όχι, είναι απλώς θέμα αρχής. Και αν ήταν Φιατάκι; Τα ίδια θα ‘λεγα με άλλη παρένθεση. Τα επαγγελματικά τηλεφωνήματα που ξεκινούν με το μελωμένο κλαψομούνικο/κλαψαρχίδικο «χάθηκες βρε... Μας ξέχασες...». Βρε άει στο διάολο μεσημεριάτικα, που γίναμε κολλητοί… Ο ΙΧής σας-γαμάω-όλους που πέταξε το πλαστικό κύπελλο της φραπεδιάς στη μέση της Ακαδημίας (ένα ακόντιο, ένα δόρυ, μια πέτρα, κάτι τέλος πάντων) Ο ταρίφας που μόνο άγκυρα δεν πέταξε για να διαπραγματευθεί την πιθανότητα να έπαιρνε και τρίτη κούρσα στη Ζωοδ. Πηγής. (πού είναι οι χειροβομβίδες όταν τις χρειάζεσαι). Ερωτήσεις του τύπου «σου έστειλα ένα email, το πήρες;» Αν δεν το είχα πάρει άραγε δεν θα σου είχε γυρίσει πίσω; Ορνιο, ε όρνιο... Το στιλό που παραδίνει το πνεύμα κατά τη μία και μοναδική στιγμή του μήνα που πρέπει να πάρω χειρόγραφη σημείωση. Θ’ αρχίσω να κυκλοφορώ με μια κονσέρβα σουπιές μου φαίνεται.Ευτυχώς ή δυστυχώς μου περνάει σχετικά γρήγορα...
Και μετά πήγανε Μόντε Κάρλο... (Xaxakes)Σε φιλώ, καλό σου τριήμερο ό,τι και να κάνεις, πάω να μαζέψω ήλιο...
Αγαπάς την Αττική; Πόσο;
Raise your hats and your Glasses too We will dance the whole Night throught We're going back to a Time we knew Under a violet Moon (Under a violet Moon, Ritchie Blackmore)... και την αντίστοιχη σκηνογραφία να απλώνεται στον ουρανό βεβαίως. Μην το λες, ακόμη και το μποτιλιάρισμα θέλει να ντύνεται με νότες... Καλή σου μέρα...
16.6.05
Στην μπούκα του λιμανιού
Μα θα 'ρθει η ώρα που οι άνεμοι θα σταματήσουν και θα πάψει η ανάσα της αύρας όπως στον ακίνητο αέρα πριν ξεκινήσει καταιγίδα την ώρα που θα μπαίνει το πλοίο Και όταν οι θάλασσες χωριστούν στα δυο και το καράβι χτυπηθεί και η άμμος στην ακτή θα τρέμει Θα ακουστεί η παλίρροια θα χτυπήσει ο άνεμος και θα χαράξει το πρωινό Και τα ψάρια θα γελούν όπως θα κολυμπούν ξεστρατισμένα και οι γλάροι θα γελούν και οι βράχοι στην αμμουδιά θα στέκονται περήφανα την ώρα που θα μπαίνει το πλοίο Και οι λέξεις που ξοδεύτηκαν για να μπερδέψουν το πλοίο δεν θα τις καταλαβαίνει κανείς Και οι αλυσίδες της θάλασσας θα 'χουν χαθεί μες στη νυχτιά και θα χάνονται στο βάθος του ωκεανού Ενα τραγούδι θ' αναδυθεί καθώς σηκώνεται το πανί της μαϊστρας το σκάφος θα παλεύει στη γραμμή της ακτής και ο ήλιος θα σέβεται τον καθένα στο κατάστρωμα την ώρα που θα μπαίνει το καράβι Τότε οι αμμουδιές θ' ανοίξουν ένα χρυσό χαλί για να τ' αγγίξουν τα κουρασμένα σου πόδια και οι σοφοί του καραβιού θα σου πουν ξανά πως όλος ο κόσμος βλέπει Μα και οι εχθροί θα εμφανιστούν με τον ύπνο στα μάτια τους και θα πετάγονται απ΄τα κρεβάτια τους νομίζοντας πως κοιμούνται ακόμη μα θα τσιμπούν ο ένας τον άλλο και θα ξέρουν πως είναι αλήθεια η ώρα που το πλοίο θα μπαίνει Και μετά θα σηκώσουν τα χέρια λέγοντας θα κάνουμε ό,τι πείτε μα θα φωνάξουμε από το κατάστρωμα πως οι μέρες σας είναι μετρημένες και σαν τη φυλή του Φαραώ θα πνιγούν στην παλίρροια και σαν τον Γολιάθ θα κατακτηθούνΠρωτοάκουσα το When the Ship comes in πριν από αρκετά χρόνια από τον Bob Dylan. Κάπου κατά το 2000 το ξανάκουσα από τους Pogues στο χρώμα ενός ζωντανού ιρλανδικού σκοπού, απ' όπου κατάγεται άλλωστε. Στο δίκτυο θα το βρεις με αρκετή δυσκολία οι Pogues άλλωστε δεν πρόφτασαν να γίνουν πάρα πολύ γνωστοί, εξαιρείται το Haunted και αυτό πάλι παίζεται. Δεν ξέρω αν χάνει κάτι στην απόδοση (το πιθανότερο), το πρωτότυπο είναι πάντως ένα εξαιρετικά δυνατό κομμάτι σε επίπεδο μουσικής και στίχων που κατά ένα μυστήριο τρόπο φτιάχνει τη διάθεση όποια και αν ήταν αυτή πριν.... Εξω πέρασε ένας αέρας και τον αγγάρεψα να σου δώσει την καλημέρα μου...
Flight of the eagle
15.6.05
Σσσσσσ, τα παιδιά μιλάνε...
(μην πεις τίποτα)
Δευτέρα απομεσήμερο, περίπατος στους "δεύτερους" δρόμους του Παρισιού, ψάχνοντας από κάπου να φανεί στο βάθος το Πάνθεον. Κτίρια με ψηλούς τοίχους ανακατεύονται με πολυκατοικίες ηλικίας 30-40 ετών, στην περιοχή κυκλοφορούν σχετικά λίγα αυτοκίνητα - εντελώς διαφορετική εικόνα από το μόνιμο τρελοκομείο των μεγάλων (και εκνευριστικά καθαρών) λεωφόρων. Μια παρέα παιδιών, έξω από την πόρτα του σχολείου τους, οι ηλικίες πρέπει να παίζουν γύρω στα 15 και 17 χρόνια. Μιλάνε, αστειεύονται, πειράζουν το ένα το άλλο, μα δεν ακούγεται ούτε ένας ήχος. Ολη η επικοινωνία γίνεται με νοήματα, εκφράσεις του προσώπου, στάση του σώματος. Σχολείο κωφαλάλων βλέπεις, αλλά τα παιδιά είναι παντού παιδιά και αυτό που μπορεί να μου (σου;) φαίνεται μεγάλο εμπόδιο γι' αυτά δεν είναι τίποτε παρά λεπτομέρειες. Το πεζοδρόμιο γεμίζει κίνηση και χρώμα, μακράν η πιο όμορφη στιγμή στις λίγες ώρες που βρέθηκα στην πόλη...
12.6.05
Fluctuat Nec Mergitur
Take me on a roller coaster Take me for an airplane ride Take me for a six days wander but don't you Don't you throw away my pride aside besides What's real and make believe Baby Jane's in Acapulco We're flyin' down to Rio (Roxy Music, Virginia Plain)Δεν ταιριάζει τόσο με τον προορισμό αλλά αυτό μου κόλλησε το μεσημέρι. Απορία, τι του 'πες του ήλιου και άρχισε από τώρα να πορτοκαλίζει; (*)Μη μου ανησυχείς, μετά πήγε και κάθισε όμορφα και ωραία στο κάγκελο της απέναντι ταράτσας, εξιστόρησε το πάθημά του σε ένα άλλο περιστέρι και μετά έφυγε με στιλ για το βάθος του δρόμου. Λες να 'ταν μεθυσμένο;
11.6.05
Σιγά το νέο
Φέρε πίσω τη μουσική ρε
10.6.05
Καμώματα...
-Break - Break - Break - Ανθρωποι σε ανάγκη
(Μετά από το σχόλιο του nik_kit αυτή η έκκληση ισχύει ακόμη;) "Η 14χρονη Σγούρου Δέσποινα η οποία πρόκειται να κάνει εγχείρηση αφαίρεσης όγκου από τη σπονδυλική στήλη χρειάζεται επειγόντως αίμα ομάδας 0 (-). Η μικρή Δέσποινα νοσηλεύεται στο Νοσοκομείο Παίδων Αγ. Σοφία. Αν κάποιος έχει αυτή τη σπάνια ομάδα και μπορεί να δώσει αίμα, ας επικοινωνήσει απευθείας με το Νοσοκομείο Παίδων " Αγ. Σοφία" Θηβών & Παπαδιαμαντοπούλου για να ενημερωθεί για τις ώρες αιμοδοσίας τηλ: 210-7467000."
"Η Αφροδίτη Φίλιππα η οποία είναι 2 ετών πάσχει από λευχαιμία και χρειάζεται να βρεθούν άμεσα συμβατοί δότες. Οποιοι έχουν την δυνατότητα παρακαλούνται θερμά να πάνε στο νοσοκομείο Αγλαϊα Κυριακούστον 1ο όροφο στον έλεγχο αιμοπεταλίωνστο τμήμα αιμοδοσίας και να αναφέρουν το όνομα Αφροδίτη Φίλιππα για έλεγχο συμβατότητας. Ακόμα και αν δεν μπορείτε να είστε δότες παρακαλώ θερμά να προωθήσετε αυτό το μήνυμα σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους".
"H 11χρονη Μαρίνα Καρυδάκη από το Ηράκλειο Κρήτης πάσχει από λεμφοβλαστική λευχαιμία και έχει επείγουσα ανάγκη μεταμόσχευσης μυελού των οστών. Η μικρή Μαρίνα νοσηλεύεται εδώ και 9 μήνες στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου και ως τώρα δεν έχει βρεθεί συμβατός δότης.Οποιος θέλει μπορεί να δώσει δείγμα αίματος σε οποιοδήποτε νοσοκομείο."
Σιγή ασυρμάτου...
Σε αυτό το διάστημα γίνονται διάφορα, όπως το προξενιό μεταξύ Ebola και HIV όπως λέει το New Scientist.Και εγώ χάζευα το ταβάνι, απ' το οποίο θα έπεσαν οι νότες...
Baby, baby Ain’t it true I’m immortal When I’m with you (Big Exit, PJ Harvey)Τελευταία στροφή, ευθεία για την Παρασκευή, οι λεύκες χαιρετάνε τα λιγοστά σύννεφα... Ενας σκύλος με πλησίασε, με μύρισε στα γρήγορα, πριν προλάβω να τον ρωτήσω για τα νέα του απογεύματος με χαιρέτισε κουνώντας την ουρά και έφυγε τρέχοντας για να προλάβει τους φίλους του. Παράξενο αν σκεφτείς πως στη γειτονιά σπανίως εμφανίζονται αδέσποτα, λες να γνωριζόμασταν από αλλού; Πώς; Βέβαια, καλημέρα και σε σένα...
9.6.05
Στάσου, μύγδαλα...
Πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα. Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο υποδέχεται στην αρχή το αίτημα της Philips με προβληματισμό. Καμιά εικοσαριά μέρες το ΚΑΣ συναινεί , εξασφαλίζοντας και ένα μπόνους από την εταιρεία. Σχεδόν στο καπάκι κατατίθεται ερώτηση στη Βουλή με αρκετά απαξιωτικό ύφος για την απόφαση. Νομίζω πως δεν υπάρχει κάτι νεώτερο επί του θέματος, η Philips προχωρά κανονικά στην καμπάνια της.Γενικότερα υπάρχει μια ανεξήγητη φοβία να πούμε προς τα έξω ποιοι είμαστε - σαν κόμπλεξ μου κάνει. Προ ετών βρέθηκε ο κώλος μου (μαζί με το υπόλοιπο σαρκίο μου, δεν πήγε μόνος του) στο Blue Palace της Ελούντας, ωραία μονάδα, σύγχρονη, με σεβασμό στο τοπίο κ.τ.λ κ.τ.λ. Από την κουζίνα απουσίαζε ο,τιδήποτε σχετίζονταν με την Κρήτη και όταν έπιασα για το θέμα κουβέντα με έναν από τους δερβέναγες του ξενοδοχείου μου είπε πως "οι ξένοι δεν τα τρώνε αυτά". Κάτσε μάστορα που έχεις σπουδάσει και το άθλημα (εγώ πάλι όχι) θες να μου πεις πως ο οποιοσδήποτε θα κατεβεί απ' του διαόλου τη μάνα στη λεβεντομάνα λεβεντογέννα για να φάει τι; Φιλέτο και λαχανικά στη σχάρα; Προς τι αυτό το ζόρι; Οσο για το θέμα της Μάνης; Ναι, να γίνουν μονάδες αλλά με αυστηρούς κανόνες, δεν υπάρχει λόγος να επαναληφθεί η μαλακία της Μυκόνου, της Σαντορίνης, της Ρόδου, της Κέρκυρας, της βόρειας Κρήτης. Ας μπουν κανόνες για όλα, από την αρχιτεκτονική και την κουζίνα ως τη διαχείριση των αποβλήτων και την ενίσχυση των όποιων τοπικών παραγωγών, ας γίνονται τακτικά έλεγχοι και τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους. Αν η Μάνη εξελιχθεί σε αξιοπρεπή προορισμό, του κερατά, τα σημερινά mainstream μέρη θα αναγκαστούν να ακολουθήσουν, ειδάλλως ραντεβού παιδιά στα νότια... Ελεος όμως, όχι άλλα 18-30...
Με προβλήματα πολυτελείας
μ' ένα χαμόγελο μπορείς τα θαύματα να πεις (Νεράιδα, Σωκράτης Μάλαμας)... άρα... Αν σήκωνες τώρα τα μάτια από την οθόνη (δεν) θα 'βλεπες την καλημέρα μου...
8.6.05
Καλό σου δρόμο κυρία Ρόμπινσον
Οσο βαστάει μια αναπνοή
I'll sing myself to sleep A song from the darkest hour Secrets I can't keep Inside of the day Swing from high to deep Extremes of sweet and sour Hope that God exists I hope I pray (Sit Down, James)Αυθάδεις διαγώνιες στην άσφαλτο, με παρέα μερικούς εκλεκτούς τρελούς που θα τους βρεις μαζεμένους στο Verve Remixed 3 και που δεν ήθελαν να μιλήσουν όσο έλειπε η Sarah Vaughan. Τους το 'κανε το χατήρι, αλλά στο τέλος μίλησε ο Van Morisson και οι διαγώνιες έγιναν ένα λίγο πιο αυθάδεις... Η νυχτερινή βάρδια μου μήνυσε να σου πω την καλημέρα της...
500 και κάτι χιλιόμετρα πιο πάνω...
7.6.05
Ταϊζεις τις πάπιες;
Californication
Designed by Apple in CaliforniaΘα πρόσεξες - όχι στις ΗΠΑ (η εξωτερικότερη συσκευασία ομολογεί ότι η συναρμολόγηση έγινε στην Κίνα) αλλά στην Καλιφόρνια. Τώρα, τι κάνει μια πολυεθνική να γίνεται τοπικίστρια είναι κάτι που εκ πρώτης δεν το αντιλαμβάνομαι. Από την άλλη, το Unix έριξε μερικά από τα πρώτα του κλάματα ανάμεσα στους τοίχους του Berkeley, το LSD ομοίως, λίγο πριν λίγο μετά από τις φοιτητικές εξεγέρσεις της δεκαετίας του '60 πάλι στην ίδια γειτονιά. Το Δίκτυο γεννήθηκε και στην Καλιφόρνια, εκεί είναι η Κοιλάδα του Πυριτίου (όποιος χρησιμοποιεί τις λέξεις υπολογιστής και σιλικόνη στην ίδια πρόταση και σε εγγύτητα νοηματικής απόστασης πρέπει να του αφαιρεθεί το δικαίωμα χρήσης του email), εκεί τα κεντρικά της Apple, της HP, της Google και ούτε που μπορώ αυτή τη στιγμή να θυμηθώ ποιων άλλων. Εκεί η Πόλη των Αγγέλων εκεί και το Φρίσκο (San Francisco, αν τυχόν μ' έχασες) εκεί και το Hollywood (τι να κάνεις, κανείς δεν είναι απολύτως τέλειος), ίσως η περιοχή να κρατά κάτι από το μεξικανικό της γονίδιο (ήταν άλλωστε μεξικανική επαρχία ως το 1848), χωρίς διάθεση υπερβολής μου φαίνεται πως είναι σήμερα το ζωντανότερο κομμάτι των ΗΠΑ. Το iPod mini ίσως να είναι απόδειξη αυτής της ζωντάνιας (κάποιοι θα πουν πως το ίδιο αποδεικνύει και το καλιφορνέζικο μασάζ, well). Κάπως έτσι ξέχασα την ψιλοαπογοήτευση με τους Apocalyptica. Προχθες άκουσα μια διασκευή τους στο Unforgiven (Metallica όχι Manic Street Preachers) και δεν σου κρύβω πως μου φάνηκαν ενδιαφέροντες. Χθες τους έδωσα λίγο περισσότερο βάση σε (μάλλον) δικά τους κομμάτια μου βγήκαν πιο ρηχοί και από τους Venom στο απόγειο της όποιας έμπνευσής τους. Ευτυχώς η παρακαταθήκη ήταν ανέκαθεν μεγάλη...
Close your eyes breathe slow we'll begin close your eyes breathe slow we'll begin to look together for the Pan within put your face to my window breathe a night full of treasure the wind is delicious sweet and wild with the promise of pleasure (The Pan within, Waterboys)Απολύτως άσχετο, του αγίου ραδιοφώνου πότε πέφτει; Καλημέρα...
Αγάντα και σας φάγαμε
[τι είπες; πως δεν υπάρχει θέμα ορίου προφυλάκισης διότι μπορεί οι κρατούμενοι να θεωρηθούν αιχμάλωτοι πολέμου; Ποια μέρα και ώρα κήρυξαν οι ΗΠΑ πόλεμο στο Αφγανιστάν και το 'χασα το επεισόδιο;]Τι σχέση έχουν οι επικεφαλής αυτού του κράτους με αυτούς που συνέταξαν και υπέγραψαν αυτό το κείμενο; Ασε, έχω ιδέα, την ίδια σχέση που έχει το μπαρμπούνι με το βουλκανιζατέρ. (*) Λευκός ΑγγλοΣάξονας Προτεστάντης, το κυρίαρχο φρούτο στις ΗΠΑ, δεν έχει κουκούτσια...
6.6.05
Οπως, όπως...
5.6.05
Τέλος καλό σχεδόν όλα καλά
Δ.Κ.
3.6.05
Κοίτα ψηλά σου 'χω νέα...
Κρίση φάντασμα (;)
Ταχεία Κίνηση Ματιών
2.6.05
Μήπως κατά βάθος είμαστε άνθρωποι;
(Δεν μπορείς να φανταστείς με πόση ταχύτητα συγκεντρώθηκε σε μια εταιρεία πριν από καμιά εικοσαριά μέρες ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για κάποιο φάρμακο που το γαμωασφαλιστικό κωλοταμείο δεν κάλυπτε).Ξανά: Μωρέ μήπως κατά βάθος είμαστε άνθρωποι;
Φόρμα αναφοράς προβλημάτων
A. Μικρή B. Μικρή Γ. Μικρή Δ. Ασήμαντη Ε. Ανάξια αναφοράς5. Σύμπτωμα του προβλήματος:
A. Κλείδωσε B. Πάγωσε Γ. Κρέμασε Δ. Παράξενη μυρωδιά6. Είναι το computer στην πρίζα;
α.Ναι β.Οχι7. Είναι ανοιχτό;
α.Ναι β.Οχι8. Προσπαθήσατε να το φτιάξετε;
α.Ναι9. Το κάνατε χειρότερο;
α.Ναι10. Βάλατε ένα "φίλο" που "ξέρει από computer" να το διορθώσει;
α.Ναι11. Το έκανε ακόμα πιο χειρότερο;
α.Ναι12. Διαβάσατε το εγχειρίδιο;
α.Ναι β.Οχι13. Είστε σίγουροι ότι διαβάσατε το εγχειρίδιο;
α.Ισως β.Οχι14. Είστε απόλυτα σίγουροι ότι διαβάσατε το εγχειρίδιο;
α.Οχι15. Τι κάνατε με το computer την ώρα που δημιουργήθηκε το πρόβλημα 16. Εξηγήστε τι άλλο θα κάνετε εσείς για να λύσετε το πρόβλημα: 17. Αν απαντήσατε στην ανωτέρω ερώτηση τότε γιατί συμπληρώνετε αυτή τη φόρμα; 18. Είστε σίγουροι ότι δε φαντάζεστε το πρόβλημα;
α.Ναι β.Οχι19. Είστε σίγουροι ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα;
α.Ισως β.Οχι20. Είστε παραπάνω από σίγουροι ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα;
α.Οχι21. Υπάρχει κανείς για να του φορτώσετε το πρόβλημα;
α.Ναι β.Οχι22. Βαρέσατε καλά το μηχάνημα;
α.Ναι β.Οχι23. Σπάσατε τίποτα όταν το βαράγατε
α.Ναι β.Οχι24. Έπιασε φωτιά το μηχάνημα;
α.Ναι β.Οχι ακόμη25. Μπορείτε να κάνετε κάτι άλλο εκτός από το να μας ενοχλείτε;
α.Ναι26. Πολύ ωραία, κάντε κάτι άλλο και μην μας ενοχλείτε.
α.ΕντάξειΗμερομηνία: Επώνυμο: Όνομα: Θέση: UPDATE Η DiS το ζήτησε, και όποιος άλλος ενδιαφέρεται ας περάσει από εδώ -- το link θα τα κακαρώσει σε 7 ημέρες στις 9 Ιουνίου δηλαδή --
Μια ανάσα πριν την ανατολή
1.6.05
Ψηφίδες των δρόμων
Ενα τραγούδι για καλό μήνα (IV)
... Οταν της είπα 'πρέπει να'σαι η γοργόνα που πήγε βόλτα τον Ποσειδώνα" μου χαμογέλασε τόσο θλιμμένα που ο θυμός μου αμέσως έχασε την πνοή του. Μα αν η μουσική είναι η τροφή της αγάπης τότε το γέλιο είναι βασίλισσά της Και -αν το καλοσκεφτώ- αν το τέλος είναι αρχή τίποτε δεν φοβίζει την αλήθεια του τέλους. Μα τότε με ένα στόμα στεγνό που ανταριάζει και ξεφεύγει από το νου βουτάμε από τα ψηλά με το μάτι μας στον πόθο του ωκεανού (εξαιρετικά ελεύθερη απόδοση στο Whiter Shade of Pale, των Procol Harum)Δύσκολα μπορείς να συνειδητοποιήσεις πως λόγια που γράφτηκαν πριν από 40 (συν ή πλην) χρόνια έχουν την αξία μιας σμίλης. Μέχρι να δεις πιτσιρίκια να τα επαναλαμβάνουν - ένας ωραίος κόσμος έρχεται δεν βαστά να περιμένει. Μην αρθρώσεις ούτε καν φθόγγο για φαντασίες που περιμένουν αντιπαροχή και εξ αδιαιρέτου συμπαράσταση. Μισιακά όνειρα όσο και αν τα συμπληρώνεις, ποτέ θα είναι μόνο δικά σου (ναι, με αυτήν ακριβώς τη σύνταξη). Τα αγριέματα που σκιάζουν τον ύπνο σου είναι δικά σου - σε περιμένουν για να (σε) ημερώσουν... Στο άκουσμα του Ιουνίου η μονίμως επιρρεπής μπουκαμβίλια σκόρπισε στη μικρή μου βεράντα τα πέταλά της , κάποια πιο άτυχα (ή τυχερότερα;) τα βρήκα στο δρόμο, δεν τα μάζεψα, ελπίζω το χαρωπό τους βιολετί να σε συνοδεύσουν ως εκεί που φτάνει η καλημέρα μου... Καλό καλοκαίρι...