25.3.09

H φόρα της Γης

(συμβολικά)

Μ΄αρέσουν όλες αυτές οι εταιρείες που λένε πως θα συμμετάσχουν στη σαββατιάτικη ώρα της Γης. Ναι, είναι και κάτι σουπερμάρκετ μέσα, ξέρεις απ' αυτά που έχουν καμιά δεκαριά ανοικτά ψυγεία, που το καθένα πιάνει και από έναν τοίχο (θα μου πεις τώρα, πώς στο καλό γίνεται και έχουν τα σουπερμάρκετ δεκαριές τους τοίχους; ε ρώτα κανένα αρχιτέκτονα εσωτερικών χώρων τι να σου πω και εγώ).

Μην τυχόν και βάλει κανείς μια ρημαδόπορτα στο ψυγείο, θα περάσει η κερά να πάρει λουκάνικα και κοιτάζοντάς τα από το τζάμι μπορεί και να τα περάσει για βοϊδόπουτσες και θα τα προσπεράσει τρέχοντας μουρμουρίζοντας απεταξάμην. Οσο για το φωτισμό των ίδιων σουπερμάρκετ, και με όραση 1/20 να έχεις βλέπεις καρφίτσα στο πάτωμα άνετα. Και αφού περάσεις από τους διαδρόμους που, όσο να 'ναι, μια δροσούλα την έχουν από τα ανοικτά ψυγεία και φτάσεις στο ταμείο σού μοστράρουν και τις οικολογικές τους σακούλες "στα πλαίσια" (πολλά πλαίσια όμως) "του προγράμματος εταιρικής κοινωνικής ευθύνης".

Εχουν αφήσει την περιβαλλοντική πατημασιά (άλλο κλισέ τούτο δω) του γέτι των ιμαλαϊων, αλλά από πεντικιούρ σκίζουν. Και βγαίνουν δαύτοι και λένε "α, εμείς το Σαββάτο θα τα σβήσουμε τα φώτα για να σώσουμε τον πλανήτη", ναι ρε, ο πλανήτης για να σωθεί ήθελε να σβήσουν για καμιά ωρίτσα οι λάμπες, να πέσει μαύρη σκοτεινιά να τους δείξουμε εμείς (ποιανών τώρα θα δείξουμε άγνωστο). Γιορτή η χαρά του ορθοπεδικού, να δω πόσοι θα γκρεμοτσακιστούν σκουντουφλώντας πάνω σε τραπέζια.

Τέλος πάντων, αυτή η ώρα της Γης, μου θυμίζει κάτι τύπους που θέλανε να πηδήξουμε επιτόπου (με την κυριολεκτική σημασία του ρήματος, μην μου αρχίζεις τώρα τα χαμογελάκια και τα υπονοούμενα) για να γυρίσει η Γη κάτι δευτερόλεπτα της μοίρας και να λυθεί το κλιματικό.

18.3.09

Φασκελοκουκούλωστα

(αρκετά τεμπέλιασες, έχει και πάρτι έξω)

Κοίτα να δεις ώρα που διάλεξα να κάψω το μεσαίο δάχτυλο, τη μέρα που βγήκα από το μούσκιο (και αυτή τη φορά δεν θα σου δώσω κούφιες υποσχέσεις θα μιλήσουμε με έργα που είναι και της μόδας, φέρε μια μπουλντόζα)... Κυρ-Δένδια μου δεν ξηγιέσαι σωστά, θα έπρεπε να αναφέρεις το κρέντιτο πρώτα πρώτα και μετά να πας στα άλλα...

Ετσι μια βόλτα στα γρήγορα που έκαμα στο Δίκτυο τι να λες πώς βρήκα περαστικέ μου επισκέπτη (όχι ο κυρ Δένδιας, σε σένα μιλάω); Τούτο 'δω, και να σου πω τώρα, εδώ που τα λέμε τι εκπλήσσεσαι και φωνάζεις για τις κουκούλες περαστικό μου περιστέρι; Αμα το όνειρο του άλλου (του Δένδια φερ' ειπείν) είναι να κάμει τον τόπο ένα απέραντο εμπορικό κέντρο θα πάει να πάρει ιδέες από τους συνδέρφους να τις εφαρμόσει και εδώ. Τόσα ξέρει, τόσο του κόβει, τόσα 'μολογάει...

Γριές με τσεμπέρια, βοσκοί με τις καπότες (εεεπ, σεμνά λέμε), σκαφτιάδες του δρόμου με τα πρόχειρα μαντίλια στο πρόσωπο για τη σκόνη, χειρουργοί πάσης ειδικότητας, τη γεγαμήσατε, το κράτος ξύπνησε και θα χουμήξει. Βοήθειά σας...