30.3.07

Ο θρίαμβος της γελοιότητας

(τα χουλιγκάνικα)

Πάρε ομπρέλα πέφτουν άνθρωποι από τα σύννεφα και πήγαινε κάνε μαθήματα νοηματικής, έχασε το έθνος τη λαλιά του. Ρε, κοροϊδευόμαστε; Σάμπως δεν περιμέναμε πως όλη αυτή η γελοιότητα με τους οργανωμένους και τους συνδέσμους των ομάδων δεν θα κατέληγε σε νεκρούς; Το μισό χρόνο δεν τον περάσαμε με το απόγευμα της Κυριακής να παίζουμε στοίχημα ποιος θα πληρώσει τις μπίρες για το σε ποιο γήπεδο θα πέσει το περισσότερο ξύλο; Πέφτουν τώρα πάνω από τη σορό του μακαρίτη και κλαίνε, οι αθλητικές εφημερίδες με μαύρες, πράσινες και κόκκινες πλερέζες. Σωστά, οι αθλητικές εφημερίδες, ο στυλοβάτης του ελληνικού πολιτισμού. Κάθε Δευτέρα όλο και κάποιος ξεσκίζει τον αντίπαλο και ας μην το ξέρει ο ίδιος, δεν πάει να είναι ο Ριβάλντο ή ο Νίνης ή όποιος άλλος να 'ναι. Τώρα κλαίνε, θα καταθέσει στεφάνι ο Τσουκαλάς και το κάθε τσουτσέκι του κάθε προέδρου. Γιατί δεν φύλαγε τους χουλιγκάνους η αστυνομία, λένε από το πρωί ραδιόφωνα, εφημερίδες, τηλεοράσεις. Σωστά, να πάνε οι κάφροι να βρουν τους βαζιβουζούκους αλλά να τους φυλάνε οι Ζητάδες στο δρόμο μην πέσει κανείς από το μηχανάκι, σπάσει κανένα ποδάρι και χάσει το Μεγάλο Μαχαίρωμα. Ρε, δενγαμιωμάστενε (μια λέξη αυτό), το πήραμε σκοινί κορδόνι τώρα και θέλουμε έναν μπάτσο ο καθένας μας να 'χουμε και παρέα όταν κατεβάζουμε τα σκουπίδια. Όχι ρε παιδιά, να μην τους φυλάει κανείς, γιατί να έχει αστυνομία στα γήπεδα και όχι, ξέρω 'γω, τροχαία στους δρόμους; Να πλακωθούν, να σκοτωθούν, να τους κλάψουν όσοι είναι να τους κλάψουν, κάποια στιγμή θα τελειώσουν οι μεν ή οι δε, γελοία υποκείμενα οπαδοί μιας τάχαμου ιδέας που πήγε και 'γινε Ανώνυμη Εταιρεία που κάθε τρεις και λίγο ψάχνει κανένα παραθυράκι στο νόμο 2190 μήπως και δεν πληρώσει το ρεύμα. Οπαδό ζημιογόνας Α.Ε. έχεις δει; Ελα εδώ να σου δείξω κάμποσους που είναι και ικανοί να σκοτώσουν ή να σκοτωθούν. Τουλάχιστον να είσαι οπαδός της Google, της Microsoft, της Nestle να το καταλάβω, πάλι μαλακία είναι, αλλά ρε παιδί μπορεί να 'χεις αγοράσεις μετοχές και να θέλεις και να ντοπαριστείς. Και επειδή όταν η μαλακία παίρνει φόρα ήρθαν και τα κυβερνητικά μέτρα και το γλυκό απόδεσε. Δυο βδομάδες χωρίς εκδηλώσεις ομαδικών αθλημάτων, έτσι δεν το 'πε στο περίπου ο Ρουσόπουλος; Για τους συνδέσμους τσιμουδιά, για τους επιστήμονες που έλεγε και ο Σαλιαρέλης ούτε κιχ. Μην τυχόν χαλάσει η όρεξη του κάθε Προέδρου που χύνει (δάκρυα χαράς) όταν φωνάζουν το όνομά του οι 2.000 που παρακολουθούν το ματς σε ένα γήπεδο χωρητικότητας 30.000 θέσεων. Α, έχει και συνέχεια η μαλακία. Στους συλληφθέντες ήταν λέει υπάλληλος μιας ΠΑΕ (του γαύρου ή κάνω λάθος:), εμ τι ήθελες να είναι, η Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ με κουκούλα; Οχι αυτό δεν είναι μαλακία, μαλακία είναι αυτό που άκουσα σε ένα κανάλι ότι, λέει, ένας από τα λουλούδια ήταν ανιψιός βουλευτή (της ΝΔ; έχει σημασία;). Ναι ρε παπάρα, τον πήραν τηλέφωνο από τη Ρηγίλλης και του 'παν να πάει να σφαχτεί για να μην παίξει πρώτη είδηση η εκδρομή του Γιωργάκη στο ΣΕΦ στο δικό του θερμοκήπιο. Μωρέ δενγαμιωμάστενε...

26.3.07

Η δίαιτα του εύζωνος

(μας κλέψανε στο ζύγι)

Κοίταξε, τα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά. Πρώτα συνέβη αυτό και στο καπάκι συνέβη τούτο εδώ. Με αυτά και με εκείνα άντε να εξασφαλιστεί η στύσις του τσολιά ο οποίος λόγω αυτών των ατυχών συγκυριών μετατρέπεται σε ελαφρόπουτσον με τα γνωστά καταστροφικά για το Γένος αποτελέσματα, που μόνον ο γίγας Γιακουμάτος είχε τα κότσια να θίξει (και όρχεις κυανοί)...

20.3.07

Εξ-ωμο-λογίες και στιχώματα

(τι λεξιλογικός πλούτος!)

Μπορείς να πεις πως έχει σημειωθεί μια κάποια πρόοδος βρε αδερφέ. Μια φορά και έναν καιρό άκουγες πότε πότε για καμιά "φωτογραφική" τροπολογία που βόλευε κάποιον κολλητό του χιψιτζή υπουργού (χιψιτζή; χμ, καλούτσικο), τώρα έχεις να κάνεις με ομόλογα που τα αγοραζοπουλάγανε και που για να παρακολουθήσεις τι διάολο γίνεται πρέπει να καθαρίσεις τον τόπο από τον μπουχό των σχολίων και να μπεις στο μαγικό κόσμο της στάθμισης κινδύνων, των επιτοκίων, των δικαιωμάτων κτλ κτλ... Ζαλάδα σε πιάνει αλλά 'ντάξει, είναι μορφωμένοι οι κλέφτες, ουπς, συγγνώμη, οι άνθρωποι...

Οπότε το άσμα " 'μολόγα τα, μολόγα τα / τα φράγκα μοιρολόγα τα / τι γίνανε 'μολόγα τα / χορτάρι για τα αλόγατα " βγαίνει μέσες άκρες δικαιωμένο και ίσως θέλει λίγο να δουλευτεί ο τελευταίος στίχος, π.χ. "φραγκάκι για τα κόμματα" ή "κοστούμια και αρώματα"...

16.3.07

Αριστερή Πτέρυγα

(άντωση)

O συχνός επιβάτης αεροπλάνων προτιμά το διάδρομο. Έχει πολλά καλά ο διάδρομος, χώρο,ελευθερία κινήσεων, αν είσαι τυχερός χάζι στις αεροσυνοδούς και αν είσαι από τους πάρα πολύ τυχερούς ευθεία στο βάθος του κόκπιτ ένας γενναιόδωρος ουρανός. Καλά, δεν είναι και κανόνας...

13.3.07

Αλλη μια ένδοξη ημέρα έρχεται

(εξυπνάδων συνέχεια)

Χμμ, αν είναι έτσι, προλαβαίνουν δεν προλαβαίνουν να ξεπαγώσουν οι μπριζόλες...

9.3.07

Ο τελευταίος κρίκος των chain mails

(βαράτε βιολιτζήδες)

Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι μου έστειλαν e- mail , γιατί:

  • Σταμάτησα να πίνω Coca Cola , αφού έμαθα ότι χρησιμοποιείται για να καθαρίζουν τους λεκέδες στα WC .
  • Δεν πάω πλέον κινηματογράφο, για να μην κάτσω σε κάθισμα που ίσως να έχει καρφίτσα που φέρει τον ιό του AIDS .
  • Μυρίζω άσχημα, αφού δεν βάζω πλέον αποσμητικό διότι ίσως μου προκαλέσει καρκίνο.
  • Δεν παρκάρω πλέον το αυτοκίνητό μου στα supermarkets , διότι ίσως κάποιος μου δώσει να δοκιμάσω κάποιο άρωμα για να με ληστέψει αργότερα.
  • Δεν απαντώ στο κινητό μου, διότι ίσως μετά μου πουν να πάρω σε κανένα παράξενο νούμερο και μου έρθει μετά ο λογαριασμός με κλήσεις σε Ουγκάντα, Σιγκαπούρη ή Τόκιο.
  • Δεν πίνω πλέον ποτά από τενεκεδάκι, διότι φοβάμαι ότι ίσως μου προκαλέσουν κάποια ασθένεια.
  • Όταν βγαίνω έξω σε κάποιο κλαμπ, δεν κοιτάζω καμία, ακόμα και αν είναι ωραία, διότι ίσως μετά μου δώσει ναρκωτικά, με πάρει σε κάποιο ξενοδοχείο και μου βγάλει το συκώτι για να το πουλήσει στη μαύρη αγορά.
  • Κατέθεσα όλες τις οικονομίες μου στον λογαριασμό της Αmy Bruce, που είναι άρρωστη στο νοσοκομείο, 7.000 περίπου φορές. Είναι αξιοθαύμαστο, αυτό το παιδί είναι 8 χρόνων από το 1995.
  • Έγραψα το όνομά μου περίπου 3.000 φορές σε μια λίστα για να σώσω ένα σπάνιο είδος σκίουρου.
  • Έχω μαζέψει περίπου 3.000 χρόνια με καλή τύχη και έχω πεθάνει 67 φορές από τα chain letters που μου έστειλαν...

8.3.07

Ya-ta-oura

(τσσσ)

Κάτι πράγματα τώρα, να συμπίπτει η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας με την Παγκόσμια Ημέρα Νεφρού. Πάμε για ένα εορταστικό κατούρημα τώρα...

Αναζητώντας την ημέρα του άντρα. Guest stars τα 40 παληκάρια

(Κανονικά, το να λες πως και οι γυναίκες έχουν δικαιώματα πρέπει να είναι σαν να λες πως και τα ψάρια βρέχονται)

Ο μακαρίτης το έλεγε κάπως έτσι: «Είναι ένας κόσμος του άντρα / μα δεν θα ‘ταν τίποτα / χωρίς μια γυναίκα ή ένα κορίτσι / Είναι χαμένος στον κόσμο του άντρα / Είναι χαμένος στην πίκρα».

Να πεις κάτι διαφορετικό δεν γίνεται. Οπότε, λοιπόν, κάποιος σε αυτό τον κόσμο ζήτησε να θεσμοθετηθεί από τον ΟΗΕ μια παγκόσμια ημέρα για τον άντρα. Ξέρεις, τον άντρα, το σωστό, τον πρόστυχο, τον κουβαλητή, τον μεροκαματιάρη, τον βασίλισσα θα σε κάνω μάνα μου όπου το μάνα μου κορίτσια δεν προέρχεται από το μητέρα αλλά από το μανάρι αλλά επειδή στις περισσότερες ξυπνάει η σουφραζέτα μέσα σας και λέτε «τι με πέρασες αγοράκι μου, για προβατίνα;» αυτολοκρίνεται ο άλλος, τι να κάνει. Τι, δεν με πιστεύεις; Πήγαινε μέχρι το Google, το «μάνα μου» επιστρέφει 87.800 αποτελέσματα το «μανάρι μου» 3.850. Θα μου πεις πως το «μάνα μου» μπορεί να αναφέρεται και στη μητέρα, σύμφωνοι, πάλι όμως η διαφορά είναι τεράστια. Βράστα, αυτολογοκρινόμασταν offline πήραμε το χούι και στο Δίκτυο.

Σου έλεγα λοιπόν πως κάποιος σκέφτηκε να ζητήσει από τον ΟΗΕ το προφανές, μια παγκόσμια ημέρα για τον άντρα. Λογικό αίτημα μου φαίνεται. Ζούμε λιγότερο, δουλεύουμε από νωρίτερα, δεν θα σου πω για το πρωινό ξύρισμα που έλεγε και ο Νίκος Δήμου, βάλε και το αγγούρι του στρατού, συν ότι έχεις να κάνεις με τις διάφορες ορμονικές τσιριτζάντουλες της συντρόφου σου για τις οποίες κανένας κερατάς δάσκαλος δεν σου είπε κουβέντα (οι παλιοκαργιόληδες ήξεραν αλλά δεν έλεγαν κιχ) και όσο για τις δασκάλες χέστα, η δικιά μου τουλάχιστον των πρώτων τάξεων του Δημοτικού είχε βαρύ χέρι και δεν προλάβαινε να μοιράζει σφαλιάρες σιγά και μη μας υποψίαζε για το τι θα συναντήσουμε τρεις δρόμους πιο κάτω.

Οπότε τη μια η σύντροφος περιμένει περίοδο, μετά έχει περίοδο, μετά γεμίζει το φεγγάρι, μετά αδειάζει το φεγγάρι και αν είσαι τυχερός και δεν πιστεύει στις μαλακείες περί Ερμή που μπήκε ο μαλάκας στον παράδρομο, τον έκλεισε η σκουπιδιάρα και δεν ξέρει πώς να βγει (εμ μαλάκα Ερμή διάβασε και ένα χάρτη) σου μένει με το ζόρι μια εβδομάδα το μήνα για μια ισορροπία στη σχέση. Αυτά είναι τα offsets της υπόθεσης τι να κάνεις τίποτε δεν είναι τέλειο και μετά αναρωτιέσαι γιατί οι γυναίκες ζουν περισσότερο (μάλλον γιατί οι άντρες τελικά δεν πεθαίνουν αλλά υποβάλουν παραίτηση)... Τώρα που είπα Ερμή και χάρτη ναι, εντάξει, έχουμε ένα πρόβλημα σε γενικές γραμμές, δεν ρωτάμε ποτέ για το πώς στο διάτανο θα βγούμε στην οδό Αρμοδίου και Αριστογείτονος είναι αυτό το μαλακισμένο γονίδιο του εξερευνητή.

Αν ο Κολόμβος ρωτούσε για το πώς να πάει στις Ινδίες δεν θα είχε βρει την Αμερική, πράγμα που θα μας είχε γλυτώσει από μπόλικους μπελάδες τώρα που το σκέφτομαι αλλά τέλος πάντων τίποτα δεν συγκρίνεται με τη χαρά της ανακάλυψης. Πάλι ξεστράτισα, συμπάθα με.

Ο θιγμένος λοιπόν που ήθελε μια παγκόσμια ημέρα για την πάρτη του αρσενικού φύλου λες και πρόκειται για είδος προς εξαφάνιση (χμμ, ας το ξανασκεφτούμε αυτό κάποια άλλη μέρα) βγήκε στο Δίκτυο και έστησε ένα online ψήφισμα να συστρατευτούν από κάτω του όλοι οι άνδρες του πλανήτη (ή, έστω, της πρώτης ταχύτητας του πλανήτη) μπας και αποκατασταθεί η ισορροπία. Να έχουν οι γυναίκες μια μέρα να πηγαίνουν στα στριπτιζάδικα να έχουν και οι άντρες μια επίσημη να πηγαίνουν στο κομμωτήριο να φτιάχνουν τα νύχια τους ή να ξύνουν στον ήλιο ακαμάτηδες τ’ αχαμνά τους, χωρίς να τους κοιτά το έτερον ήμισυ επιτιμητικά. Να λέμε «μωρό μου είναι η παγκόσμια ημέρα του άντρα και με το ξύσιμο τιμούμε όλα τα φωτεινά μυαλά της ανθρωπότητας που κάποτε κατέβασαν μια γαμάτη ιδέα είτε στη διάρκεια του πρωινού κατουρήματος είτε επειδή είχαν κάτσει κάτω από μια μηλιά για να ξαποστάσουν» (μύθος το τελευταίο αλλά ας το κρατήσουμε, συμπαθητικός θρύλος φαίνεται).

Εφτιαξε λοιπόν ο ανήσυχος σουφραζέτης το ψήφισμα. Και πήρε τ’ αρχίδια του. Τρόπος του λέγειν γιατί τα αρχίδια είναι μόλις δύο, ενώ το ψήφισμα υπέγραψε ο συγκλονιστικός αριθμός των 40 ανθρώπων από όλο τον κόσμο. Ποιον κόσμο δηλαδή, τίποτε φίλοι και συνάδελφοί του θα ήταν. Τα σαράντα παληκάρια από τη Λεβαδειά βγήκανε στο Δίκτυο και ζητάνε τα ίσα με τις γυναίκες, όχι, επίδομα θηλασμού δεν ζήτησαν. Από οργάνωση είμαστε για τα μπάζα, αν μας έβλεπε ο Τζίμι Χόφα θα τράβαγε τόσο πολύ τα βυζιά του απ’ την απελπισία που στο τέλος θα δανείζονταν σουτιέν για να κυκλοφορήσει στο δρόμο χωρίς να σκοντάψει στις ρώγες του. Να μου το θυμηθείς με αυτές τις μαλακείες που κάνουμε στο τέλος θα το φάμε το κεφάλι μας. Βρε, λες να;

7.3.07

Οι κριτές, τα blogs και το δίλημμα του Κόκορα

(ένας είναι ο Κόκορας)

Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε την ετήσια έκθεση σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και το πώς αυτά περνούν των παθών τους τον τάραχο σε διάφορες χώρες του κόσμου, της δικής μας συμπεριλαμβανομένης. Η αλήθεια είναι πως θέλεις λίγη ώρα για να διαβάσεις όλο το σεντόνι σχετικά με την αφεντιά μας αλλά δεν μπορείς παρά να παρατηρήσεις ότι από τον κατάλογο των υπό κρίση χωρών λείπουν οι ΗΠΑ του Γκουαντάναμο και της θανατικής ποινής (για να μιλήσουμε για τα πιο εύκολα), οπότε ευλόγως αναρωτιέσαι ποιοι στο διάτανο είναι αυτοί που κρίνουν τον κόσμο και -άντε τώρα να βγάλεις άκρη- με ποια κριτήρια. Στα ελληνικά media και streidia θα βρεις σχετικές αναφορές στο Σκά(ε)ι και στο in.gr, υποθέτω πως αύριο θα βρεις πιο πολλά άμα κάνεις τον κόπο να σκάψεις και να ψάξεις. Θα πεις πως είναι και δύσκολο να κρίνεις τον εαυτό σου αλλά αν θες να το παίζεις παγκόσμιος μάγκας γιατί να κωλώσεις εκεί;

Ελα όμως να σε πάω στα δικά μας τα αυτιστικά μας τα διαδικτυακά μας. Ναι, η έκθεση έχει ιδιαίτερη αναφορά σχετικά με την ελευθερία της έκφρασης στο ελληνικό Internet και κάπου εδώ θα βάλω το καπέλο του μεταφραστή:

"Δεν υπάρχουν κυβερνητικές απαγορεύσεις σχετικά με την πρόσβαση στο Internet ή αναφορές ότι η κυβέρνηση παρακολουθεί το e-mail και τα chatrooms. [Το 2006] η χρήση του Internet ήταν διαδεδομένη (εμένα μου λες) σε όλη τη χώρα.

Ωστόσο τον Ιούνιο η Αστυνομία στην Αθήνα συνέλαβε το διαχειριστή μιας υπηρεσίας αναζήτησης blogs και κατέσχεσε το σκληρό δίσκο του υπολογιστή του. Κατηγορήθηκε για συκοφαντική δυσφήμηση μετά από σχόλια που εμφανίστηκαν σε ένα από τα blogs που διαχειρίζονταν. Τα σχόλια φέρονται πως χρησιμοποιούσαν τη λέξη "ηλίθιος" για να περιγράψουν έναν εθνικιστή τηλεοπτικό παρουσιαστή που ισχυρίζεται πως όλα τα πράγματα στη Γη προέρχονται από την Ελλάδα και τους αρχαίους Ελληνες. Πάντως ο διαχειριστής δεν ήταν συντάκτης των σχολίων. Αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση και ύστερα σταμάτησε τη λειτουργία του blog. Εναντίον του υποβλήθηκε μήνυση και η υπόθεση εκκρεμούσε ως το τέλος του έτους".

Αν δεν σου θυμίζει κάτι (λέω, αν) αυτή η ιστορία που οι Αμερικανοί την περιγράφουν κάπως μπερδεμένα δες παλαιότερο post που θα σε οδηγήσει και παραπέρα. Σιγοψήνω γιατί μάλλον έχεις και καλύτερα πράγματα να κάνεις. Κοίτα να δεις ποιοι μας κρίνουν, μας καταγράφουν (αυτές τις δυο λέξεις να τις πεις μαζί) και βγάζουν περιφραστικώς στο τέλος επίδοση για κάθε χώρα. Αμα όμως ξεθυμάνεις (σαν Κόκα Κόλα παρατημένη αποβραδίς), ρε γαμώτο, δεν ξέρεις τι στον κόρακα να κάνεις. Είναι αυτό που λέει και ο Κόκορας του Αρκά: "Δεν ξέρω αν πρέπει να σε ευχαριστήσω ή να σε βρίσω". Παίζει και το να ευχαριστήσεις βρίζοντας, όπως και το να αγνοήσεις το θέμα και όταν λέω θέμα δεν εννοώ τη δυσάρεστη ιστορία του blog που δεν ήταν blog αλλά την όλη ιστορία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα μέρη μας και πως αυτά τσαλακώνονται από κάτι ινουμουτάρχες...