22.12.06

Γουί χαβ νοου στέιτ

(ομίχλη στη Μάγχη, αποκλεισμένη η Ευρώπη)

Κοίτα να δεις τι γίνεται άμα δεν έχεις το φραπέ στο συλλογικό DNA σου. Εχει ομίχλη εντάξει; Πας στο αεροδρόμιο για να ταξιδέψεις, να κάνεις Χριστούγεννα με όποιους κάνεις κέφι, οκ; Ελα όμως που έχει ομίχλη. Και όταν έχει ομίχλη στα αεροδρόμια δεν τους σηκώνονται τα αεροπλάνα. Και η πτήση σου ματαιώνεται. Αλλά εσύ δεν έχεις τον φραπέ εκεί που σου 'λεγα στην αρχή. Και περιμένεις. Στωικά. Εχεις και μερικούς δεκάδες άλλους γύρω σου με το ίδιο πρόβλημα, μείνατε αμανάτι κάπως θα βολευτείτε τελικά αλλά δεν ξέρεις πώς. Σου την πέφτει ο ρεπόρτερ με το μαρκούτσι. "Τι να κάνουμε έχει ομίχλη" λες διότι δεν έχεις το φραπέ κτλ κτλ. Αν όμως τον έχεις (το φραπέ); Ε ρε γλέντια. Πρώτα πρώτα θα τα χώνεις στην Ολυμπιακή (ασχέτως αν πετάς με Air France για παράδειγμα) λόγω συνήθειας.

Μετά ανάβεις το μάρμπουρο κάτω ακριβώς από το σήμα που λέει πως απαγορεύεται το κάπνισμα. Μετά την τελευταία τζούρα σβήνεις τη γόπα στο μάρμαρο. Πίνεις μια γουλιά από το χαρτινοπλαστικό ποτήρι με τον αφρό του φραπέ να έχει κολλήσει στα εσωτερικά τοιχώματα. Φωνάζεις. Τα δικαιώματά μου ρε. Ποια δικαιώματάσουρε, τα παράπονά σου στην ομίχλη. Οχι να μου φέρετε C-130 να φύγω είναι ανάγκη, σηκώστε τα Σούπερ Πούμα. Γαμώ τις ιδέες. Συμφωνούν και οι γύρω σου. Θέλουν όλοι Σούπερ Πούμα. Και Αντίντας. Και Ασίξ Τάιγκερ. Ερχεται το μαρκούτσι με το ρεπόρτερ στην άλλη άκρη. Δεν έχουμε κράτος, τόση ώρα εδώ δεν μας λένε τι να κάνουμε (τράβα για κατούρημα, ξέρω 'γω;), είμαστε στο έλεος του Θεού (το σωστό να λέγεται), είμαι 3 ώρες άυπνος, είναι ανάγκη να φύγω, να καταβρέξει την ομίχλη η πυροσβεστική, δεν έχουμε κράτος, το κράτος παρέλυσε από την ομίχλη. Αυτά και κάμποσα ακόμα αν έχεις το φραπέ στο αποτέτοιο που ΄λεγα πιο πριν. Γι' αυτό μεγάλη ομίχλη δεν κατεβαίνει προς τα δω, ακούει φραπέ και σου λέει άσε πού να μπλέκουμε τώρα, καλά είμαστε και στην Αγγλετέρα...

Trivia

Μπορεί τώρα να είναι και urban legend αλλά κάπου στη δεκαετία του '50 είχε γίνει ένα παρόμοιο στη Βρετανία με την ομίχλη και είχαν βγει οι τοπικές εφημερίδες με τίτλους περίπου "Ομίχλη στη Μάγχη - Αποκλεισμένη η Ευρώπη". Γνωρίζεις κάτι σχετικό;

14.12.06

Ουφ!!

(ώρα για συγγνώμες)

Ναι καλά κύριε Blogger μου όλα αυτά για τα νέα λαλίδια και τσουμπλέκια στην beta σας αλλά δεν μου είπατε πως θα κάνατε τα μισά ελληνικά μαντάρα και τα άλλα μισά θα τα αφήνατε στην ηρεμία τους να κάμω και εγώ τα κουμάντα μου. Ούτε μου είπατε πως θα ξαναφρεσκάρατε όλα τα posts με αποτέλεσμα σε καναδυο aggregators να γίνει τσι πουτανός. Θα μου πείτε "beta είναι μη ζητάς τα ρέστα", δίκιο, δίκιο, και να πω πως δεν την έχω ξαναπατήσει με τις beta να πεις πάει στο διάολο και, άτιμο κεφάλι, δεν μου 'κοψε να κάμω ένα refresh να δω αν όλα είχαν πάει καλά. Συγγνώμη, νομίζω πως τώρα έστρωσαν τα πράματα τριγύρω...

Σημείωσις: Το έπαθαν και αλλού, θα μου πεις, "παρηγοριά είναι αυτό;", έλαμουντε.

Απορία ημέρας

(μαντιλάκι;)

Πόσο μεγάλη είναι πια αυτή η μύτη της Αστυνομίας...

1.12.06

Τα γουρούνια τα μοσχάρια

(τώρα τα 'χω πεντακόσια)

Αντικειμενικά μιλώντας οι αγελάδες δεν έχουν σχεδιαστεί για κλειστούς χώρους. Στην Ινδία τις έχουν για ιερά ζώα αλλά δεν τις βάζουν και στο σπίτι τους, δεν πάει ρε παιδί μου αγελάδα στο καθιστικό, πώς να το κάνεις τώρα, δεν ταιριάζει με το σεμέν και τη φωτογραφία του γάμου στο τραπεζάκι. Εδώ καλά καλά δεν μπορούν οι έρημες να ανεβούν τις σκάλες, δεν σου συζητάω τώρα για κανένα μινιόν μοσχαράκι, έτσι κούτσικα που είναι ούτε το κουμπί του ορόφου δεν φτάνουν να πατήσουν στο ασανσέρ. Θα μου πεις, ούτε και οι σκύλοι φτάνουν, ναι, αλλά ξέρω σκύλο που άμα μπαφιάσει να κάνει βόλτες στην είσοδο της πολυκατοικίας που τον έχει υιοθετήσει κάνει ένα φραπ (φραπ είναι ο ήχος του χαμηλού άλματος, τι να σου κάνω blog έχω όχι εκπομπή στην τηλεόραση) και με τη φόρα κατεβάζει το πόμολο, ανοίγει η πόρτα, βγαίνει ο μάγκας να τσακωθεί με τις γάτες. Πού ‘χα μείνει, α ναι, στις αγελάδες, που δεν είναι για μέσα και αν θέλεις απόδειξη ορίστε.

Οι επιστήμονες λένε ότι τα αέρια που παράγουν τα ζώα στα εκτροφεία (αν δεις ένα ντοκιμαντέρ γι’ αυτά τα πράγματα για την υπόλοιπη ζωή σου θα τη βγάζεις με χαρούπια) όχι απλώς επιβαρύνουν το περιβάλλον αλλά ευθύνονται σε καλό ποσοστό για την ιστορία με το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Λογικόν, όλη μέρα στην ακινησία το μοσχάρι, δεν μπορεί να κάνει ρούπι, χλαπακιάζει, χλαπακιάζει και το ρίχνει σε διαγωνισμούς πορδής με τα άλλα μοσχάρια που είναι και πολύ γουρούνια αν κρίνει κανείς από τους τρόπους τους. Επίσης, όταν φεύγουν οι εργάτες τα μοσχάρια παραγγέλνουν πίτσες και μπύρες, βλέπουν μπάλα και ρεύονται ξύνοντας την κοιλιά τους και λέγοντας πρόστυχα ανέκδοτα για τις αγελάδες. Είμαι σίγουρος πως και πάλι η επιστήμη θα σώσει την κατάσταση με κάποια ορμόνη που θα μουδιάζει τα έντερα και τα μοσχάρια θα κλάνουν εσάνς Σανέλ νούμερο 5 από τα αυτιά. Πρωτοξείδια και μεθάνια σε τούτο εδώ το link.

(και αυτό που μόλις διάβασες ήταν το υπ’ αριθμόν 500 post τούτου εδώ του blog, να τα χιλιάσω βρε)

Η χαρά του μπάτσου

(ολίγον σινεφίλ)

Patriot Act! I love it, I love it!

Κοίτα να δεις κάτι πράγματα. Κυβερνά η μαυρίλα τις ΗΠΑ και κάτι καλόπαιδα στο Χόλιγουντ θυμήθηκαν πως κινηματογράφος δεν είναι μόνο να μαζεύουμε φράγκα βάζοντας τις μηχανές των ειδικών εφέ να δουλεύουν διπλοβάρδιες. Η ατάκα ακούγεται στο Departed (ελληνιστί, Πληροφοριοδότης) δια στόματος Alec Baldwin που υποδύεται έναν από τους αρχιμπάτσους και ο οποίος είναι ενθουσιασμένος για τα χέρια που του λύνουν οι νόμοι της κυβέρνησης Μπους.

Θα μου πεις τώρα εσύ, το δύσπιστο μυαλό, πως μπορεί να είναι και το άλλοθι της βιομηχανίας που λέει «ορίστε, σας πήξαμε τόσα χρόνια με τον Πόλεμο των Αστρων, τον Αρχοντα των Δαχτυλιδιών, τους Χάρι Πότερ κτλ κτλ πάρτε τώρα και κάτι ας το πούμε πιο ψαγμένο μη λέτε πως σας κάνουμε και τα μυαλά πουρέ». Αντε πες πως είναι και έτσι. Μα και πέρυσι το Syriana π.χ. άλλοθι ήταν; Να σου πω τι νομίζω, αυτή η μαυρίλα στις ΗΠΑ έχει ξυπνήσει κάποιους που ήταν μακάριοι και κάτι καλό βγαίνει (πότε πότε; συνέχεια; θα δείξει) από τις οθόνες και τα ηχεία.