27.11.06

H Χορωδία των Παραπόνων

(κάπελα, α καπέλα)

Ξυπνάει ένας τύπος στραβά, κατεβάζει τα δέοντα καντήλια στην κίνηση, πλακώνεται με το διευθυντή, γυρίζει σπίτι, παίζει και κάτι αγγλικανικά χριστοκάντηλα με το σπιτονοικοκύρη, νεύρα, νεύρα, γκρίνια, γκρίνια, it’s been a bad day please don’t take a picture που λένε και οι REM. Και μετά; Ούτε αυτοκτόνησε ούτε στο κρατητήριο είναι, έφτιαξε μια χορωδία ο άνθρωπος και βρήκε και ο ίδιος την υγειά του και οι συμπολίτες του (δεν ξέρω αν έγινε έτσι, σπέκουλα κάνω).

Η Χορωδία Παραπόνων του Μπέρμινγχαμ βγαίνει στη σκηνή του YouTube και βγάζει τη γλώσσα στη μουντάδα
Θέλω τα λεφτά μου πίσω
η δουλειά μου είναι σκατένια
και το λεωφορείο των 6.30 δεν έρχεται στην ώρα του.
Γιατί δεν μου δίνουν περισσότερα λεφτά;
η ζωή ήταν καλή παλιά
Διψάω
Εδώ το βίντεο διάρκειας 8.53.

A, έχει και μια Χορωδία με Ελσινκιανούς (ή Ελσινκαίους, πώς να λένε άραγε τους κατοίκους του Ελσίνκι;)

Να κάνουμε μια και εδώ να στηθούμε κάτω από τη Βουλή να τους πάρουμε τ' αυτιά και αν αγριευτούν οι μπάτσοι και μας ψεκάσουν κανένα πρόβλημα, θα βγει τραγούδι με συναίσθημα...

24.11.06

Εισοδηματική πολιτική

(χε)

Σπουδές, πτυχία, μεταπτυχιακά, λιώνει ο κώλος σου στα αμφιθέατρα και τις αίθουσες ανάγνωσης, μαθηματικά και στατιστική χέρι χέρι να σου αλλάζουν τα φώτα δις ημερησίως και κάποια στιγμή πας μια βόλτα από το πατρικό σου και η μάνα σου σού φτιάχνει ένα καφεδάκι όπως μονάχα εκείνη ξέρει, να τον πίνεις και να αγαλλιάζει η ψυχή σου. Από μια τηλεόραση ακούγεται το ρεπορτάζ για τις επενδύσεις, την αναπτυξιακή πολιτική και, βέβαια, τη φορολογική πολιτική της κυβέρνησης για το νέο έτος. Θες να πεις το σχόλιό σου, να καταθέσεις την ακαδημαϊκή σου γνώση, να σ’ ακούσουν και αυτοί οι έρμοι οι γονείς να πουν πως δεν πήγαν τόσων χρόνων οι κόποι τους χαμένοι, πας για τη δεύτερη ρουφηξιά του καφέ που, σοφότερος απ’ όλους τελικά, το ‘χει πιάσει το μήνυμα.

Είναι αυτό ελευθερία λόγου;

(άντε πάλι)

Επί τροχάδην: Δημοσιεύεται από γυναίκα στο forum του Αθηνοράματος ένα σχόλιο για την ταινία «Γύρνα Πίσω» του Π. Αλμοδοβάρ (άσχετο, την ταινία την είδα, μου φάνηκε ακραία γυναικεία, δεν μου πολυ-άρεσε, γούστα είναι αυτά) και από κάτω δημοσιεύεται ένα σχόλιο-απάντηση στο προηγούμενο με πολλά, πάρα πολλά μπινελίκια. Τα δύο σχόλια διανέμονται στο Δίκτυο σε μορφή εικόνας, ήτοι jpg κάμε ένα κλικ να το δεις.

Το Αθηνόραμα σχολιάζει (αντιγράφω εδώ γιατί μπορεί να κατεβεί αύριο μεθαύριο και να το ψάχνεις και να με βλαστημάς που βαρέθηκα να κάνω ένα copy paste):
Σχετικά με το γνωστό viral e-mail από τις κριτικές της ταινίας "Γύρνα Πίσω"

Δεχτήκαμε πολλά τηλεφωνήματα και e-mails σχετικά με το γνωστό viral που κυκλοφόρησε τις τελευταίες μέρες. Επειδή ακούστηκαν πολλά (ακόμα κι ότι το βγάλαμε επίτηδες για να "απολαύσουμε" τη δημοσιότητα) θεωρούμε ότι οφείλουμε να πάρουμε θέση για την αποφυγή παρεξηγήσεων.

Το μήνυμα γράφτηκε την Τετάρτη 1/11 στις 8:29 το βράδυ και αφαιρέθηκε από τη σελίδα την ίδια κιόλας ημέρα.

Η ημέρα και ώρα που φαίνεται στο πάνω μέρος της εικόνας (11/01/2006 08:30 ΡΜ που αντιστοιχεί σε 1/11/2006 8:30 μμ) είναι η ημερομηνία στην οποία φτιάχτηκε το screenshot και απέχει 1 λεπτό από την ημέρα και ώρα που το μήνυμα καταχωρήθηκε στο αθηνόραμα (1/11/2006 8:29:26 μμ).

Η πολύ μικρή διαφορά ανάμεσα στα δύο κάνει σαφές πέραν αμφιβολίας ότι ο συγγραφέας του μηνύματος είναι αυτός που ξεκίνησε και τις αποστολές του screenshot.

Το αθηνόραμα ελέγχει όλα τα μηνύματα που γράφονται στις κριτικές του κοινού σύμφωνα με τους όρους και τις οδηγίες που δημοσιεύει στις σελίδες του και τις οποίες μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Πιστεύουμε στη δύναμη του Internet ως μέσο ανοιχτού διαλόγου και κατάθεσης απόψεων και γι' αυτό δίνουμε τη δυνατότητα σε όποιον θέλει να γράψει την άποψή του ελεύθερα, επώνυμα ή ανώνυμα, χωρίς απαίτηση να "γίνει μέλος" σε κάποια λίστα και χωρίς έλεγχο από τη μεριά μας πριν τη δημοσίευση. Γι' αυτό και όλα τα μηνύματα δημοσιεύονται αμέσως με την αποστολή τους. Αν κάποιοι εκμεταλλεύονται αυτή την ελευθερία για να βγάλουν τα απωθημένα τους το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τους εκφράσουμε τη συμπάθειά μας και περαστικά. :)

αθηνόραμα.gr

ΥΓ. Όπως πάντα παραμένουμε ανοιχτοί σε απόψεις και προτάσεις στο webmaster@athinorama.gr.
Εντάξει; Εντάξει. Είναι λογοκρισία η ενέργεια του Αθηνοράματος; Αντιγράφω (το ‘λιωσα το ctrl+c σήμερα) από την online έκδοση του λεξικού του Τριανταφυλλίδη:
«λογοκρισία: ο προληπτικός έλεγχος που ασκείται συνήθ. από μια αρχή σε προϊόντα του γραπτού ιδίως λόγου αλλά και σε θεάματα ή ακροάματα (βιβλία, έντυπα, εφημερίδες, επιστολές, κινηματογραφικά ή θεατρικά έργα κτλ.) με δικαίωμα επέμβασης στο περιεχόμενό τους (διαγραφές, τροποποιήσεις, απαγόρευση δημοσιοποίησης, κυκλοφορίας κτλ.)»
Κατά τον ορισμό δεν πρόκειται περί λογοκρισίας, αφού το Αθηνόραμα αρνείται τα περί προληπτικού ελέγχου, πάει αυτό. Είναι κίνηση κατά της ελευθερίας του λόγου; Οχι, όχι, όχι (δηλαδή, όχι στον κύβο). Θα βγουν κάποιοι ultras να μιλήσουν για αντιδημοκρατικές παρεμβάσεις και δεν συμμαζεύεται; Δεν θα εκπλαγώ, πάμε να χάσουμε το νόημα των λέξεων, όπως εμμέσω (αν δεν κάμω λάθος) παρατηρεί και ο αγαπητός Αντρέας.

Τι’ ν’ η πατρίδα μου

(και φάσκοντας)

Τι είναι η πατρίδα μου, μην είναι οι μπάτσοι (cut: Los Angeles) μην είναι τα φώτα των αυτοκινήτων που περνώντας μπροστά από το Χίλτον αντανακλούν για δευτερόλεπτα στο Δρομέα (cut: ζωή με δανεικά), μην είναι ο Μπαλάσκας και ο Πρετεντέρης, ο Βύρων και ο Βενιζέλος, ο Μάκης και ο Νίκος, οι χαρωποί και χαρωπές της πρωινής μου τηλεόρασης;

Βρε μπας και είναι η πατρίδα μου οι συμπολίτες μου που ψάχνουν για κάρτα στάθμευσης στη Σόλωνος διπλοπαρκάροντας στο Κολωνάκι (cut: thank u 4 nothing), ο γείτονας με το σκύλο εξορισμένο στο μπαλκόνι, εγώ που πέταξα τη γόπα από το παράθυρο, τα σπασμένα πεζοδρόμια που άφησαν πίσω τους οι κομάντο της ΔΕΗ...

Μωρέ μην είναι η πατρίδα μου το πέλαγος των blogs, η Athens Voice και η Lifo (cut: Espresso), ένα ρέγκε πεντάλεπτο βράδυ στο Σταυρό του Νότου (κάτι είναι μες στ’ αμπάρι / μήπως είναι γιοματάρι / δεν μπορώ να πω / άμα δεν το πιω), τα ιδρωμένα φώτα στη γενική πρόβα σε μια σκηνή θεάτρου...

Λες να’ ναι η πατρίδα μου οι δυο ξένοι εργάτες στην οικοδομή που οι σλάβικες και ελληνικές λέξεις τους ανάκατες χορεύουν στο γιαπί, ο Νανόπουλος και ο Γραμματικάκης και ο Παπαδημητρίου του Μπρέκλεϊ...

Μην είναι πατρίδα μου τα παιδιά του Second Life που όταν κάνουν logoff γράφουν στίχους σε Java, με τον αέρα του Δικτύου να φέρνει κάπου στου Γκύζη νότες της Καλιφόρνια...

Ασε, νομίζω πως ξέρω...

12.11.06

Η λογική πήγε για τσιγάρα (παρτ γου)

(τι το θέλω αφού με πειράζει)

Και αφού βρέθηκα για άλλη μια φορά στο «Βήμα» ξαναπήγα στη στήλη των Νέων Εποχών και έπεσα πάλι στον ογκόλιθο Γιάννη Μαρίνο που δεν παρακολουθώ επακριβώς τι θέλει να πει, θα φταίει που τον έχω πάρει από στραβό μάτι τον άνθρωπο. Κάτι λέει για τον αντιρατσισμό, μπλέκεται μετά η αγάπη προς την εθνική ομογένεια («αννταμπά!» αναφώνησε η μαϊμού που ήταν απορροφημένη, έλυνε σουντόκου) και καταλήγει «Και ποιος επιτέλους αρμόδιος θα επέμβει στη διαπαιδαγώγηση μεγάλων και μικρών από τα ασύδοτα ριάλιτι σόου και γενικά την εκπόρνευση μεγάλων και μικρών από την εκτός ελέγχου τηλεόραση και τον ανεξέλεγκτο νέο Μεγάλο Αδελφό, το Internet;»

Δεν το συζητώ, για να κλείσεις τη ρημαδοτηλεόραση πρέπει να σου βαρέσει την πόρτα ο εισαγγελέας, μονάχος σου δεν μπορείς να το κάνεις. Ηταν και αυτό το «ανεξέλεγκτο» για το Δίκτυο που κοτσάρησε ο μέγιστος στο φινάλε έδεσε το κυδωνάκι (άσχετο, δοκίμασέ το με καρύδι θα με θυμηθείς), το βλέπω το πράμα να μου σκάνε σπίτι οι φρουροί του έθνους από την adsl πόρτα και δεν θα ‘χω πού να τους βολέψω τους ανθρώπους. Αυτά διάβαζα στη μαϊμού και της ήρθε μια σκοτοδίνη άλλο πράγμα, ούτε το σουντόκου δεν πρόλαβε να λύσει. Ρε δεν πας καλά σου λέω.

Η λογική πήγε για τσιγάρα (παρτ βου)

(τρομαγμένος, αμήχανος και μετέωρος)

Διαβάζω στο «Βήμα» για την έρευνα του Παντείου σε μαθητές 2.200 σχολείων όλης της χώρας, αυτό που διάβασες στην παρένθεση αποπάνω είναι ο τίτλος του θέματος της εφημερίδας, πριν πας να το δεις (θα σου δώσω link να σε στείλω σούμπιτο μη μου ανησυχείς). Λοιπόν, το 1,7% των μαθητών εμπιστεύεται τα κόμματα (λες και στους ενήλικες είναι μεγαλύτερο το ποσοστό), το 5,9% την κυβέρνηση (μην επαναλαμβάνομαι), 9,2% τους συνδικαλιστές (σαφές), το 15,8% την παιδεία (μάλλον την εκπαίδευση ήθελαν να πουν, προχωράω), το 17,1% τα ΜΜΕ (και πολύ που είναι), 17,5% την Αστυνομία (φαντάσου να μην τους ψέκαζαν οι μπάτσοι, θεούς θα τους είχαν κάνει), 19,9% την Εκκλησία (ρε γαμώτο, το διάολο πότε θα τον βάλουν στις έρευνες;) 23,9% τη Δικαιοσύνη και, τέλος, 29,1% τις Ενοπλες Δυνάμεις. Α, 14,7% δεν εμπιστεύται κανένα θεσμό.

Τώρα αυτά, συν μια απάντηση για την αστυνόμευση, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο ανθός του έθνους διακατέχεται από συντηρητικές τάσεις. Αντί να χαίρεσαι δηλαδή που 70% δεν εμπιστεύεται τους στραταίους, 80% τους παπάδες, 82,5% τους μπάτσους κ.τ.λ. κ.τ.λ. κάνε τις αφαιρέσεις κάθεσαι και μυξοκλαίς για κάτι απίστευτες μειονότητες που στην καλύτερη εκφράζουν κάτι λιγότερο από το 1/3 του δείγματος. Ρε δεν πας καλά...

Link σου υποσχέθηκα, link σου δίνω.

Η λογική πήγε για τσιγάρα

(πόνημα που ολοκληρώνεται σε ν μέρη, όπως μου έρθει)

Τέσσερις μαθητές κατηγορούνται για το βιασμό συμμαθήτριάς τους.
Η υπόθεση εκκρεμεί στη Δικαιοσύνη.
Συνεδριάζει το συμβούλιο καθηγητών αποβάλει άπαντες, πάει να πει και τους πέντε.
Η υπόθεση εκκρεμεί στη Δικαιοσύνη.
Γίνεται ένας μικρός χαμός.
Η υπόθεση εκκρεμεί στη Δικαιοσύνη.
Ξανασυνεδριάζουν οι καθηγητές, ανακαλεί την προηγούμενη απόφαση για ολιγοήμερο σουτάρισμα των πέντε, ματαγίνεται σούσουρο διότι ανεστάλη και η ποινή των τεσσάρων.

Των κατηγορουμένων; Των κατηγορουμένων, αφού η υπόθεση εκκρεμεί στη Δικαιοσύνη. Τώρα πες μου αν θα εμπιστευόσουν για δασκάλους του παιδιού σου καθηγητές που στα διαλείμματα το παίζουν δικαστές.

2.11.06

Πόσα θες για να μας τρελάνεις;

(και μετά πες μου αν δέχεσαι πιστωτικές)

Πουρνό πουρνό με τα κομπρεσέρ του φυσικού αερίου να σακατεύουν για τρίτη φορά στα τελευταία δύο χρόνια το δρόμο που μένω (δηλαδή, το δρόμο στον οποίο βρίσκεται η είσοδος της πολυκατοικίας στην οποία μένω, δεν μένω στο δρόμο, όχι ακόμα, πού θα πάει όμως, θα φτάσουν ως τα θεμέλια και θα βρεθώ με το μπαλκόνι να αγναντεύει τη σχάρα της ΕΥΔΑΠ), περνάω μπροστά από το ψιλικατζίδικο που έχει ήδη κρεμάσει τις απογευματινές εφημερίδες τις οποίες δεν καταλαβαίνω γιατί τις λέμε απογευματινές αφού είναι ψημένες από τις εννιά το πρωί, κάτσε να βάλω και καμιά τελεία δεν θα σου μείνει ανάσα στο τέλος και θα σε χάσω από αναγνώστη.

Καλύτερα τώρα; Προχωράω...

Εχει, λοιπόν, ένα πρωτοσέλιδο η Ελευθεροτυπία, σκέτος Χάρος σου λέω, "Χάνουμε 10 χρόνια ζωής!" διαβάζω, ρε λες να ήταν αυτά που έπεσαν προχθές κάτω από τον καναπέ, να θυμηθώ όταν γυρίσω σπίτι να τα πιάσω με το σκουπόξυλο, αλλά ένας διάολος με τριβέλιζε. Ρε γαμώτο, ρε γαμώτο, κάτι άλλο είχε γράψει κάποτε, από εδώ από εκεί, ε καλά, δεν τα 'παιξα κιόλας από την κούραση, βρε κοίτα να δεις που το βρήκα... Για ρίξε μια ματιά σε παρακαλώ...