25.2.08

Ανώνυμες καταγγελίες

(ας κλείσει κάποιος τον ανεμιστήρα και το ρεγουλαδόρο)

Η ανωνυμία είναι η πεμπτουσία του ολοκληρωτικού συστήματος που παρακολουθεί τους πάντες και τα πάντα. Μόνο οι ύποπτοι και οι αντιφρονούντες έχουν όνομα και επώνυμο σε ένα σύστημα πλήρους ελέγχου, οι υπόλοιποι δεν χρειάζονται καν αριθμό ταυτότητας για να τους ξεχωρίζεις είναι η ήσυχη πλέμπα, ο παχύς πολτός πάνω στον οποίο αρμενίζει η γαλέρα της απολυταρχίας.

Ελευθερία του λόγου δεν είναι να πω πως ο αγαπητός Παπάροβιτς της Ευγενίας και του Ιωακείμ που είναι υφυπουργός Ανάπτυξης τα παίρνει από το τάδε ιδιωτικό μαγαζί. Ελευθερία του λόγου είναι να υποπέσει αυτό το γεγονός στην αντίληψή μου, να έχω και τις αποδείξεις ατράνταχτες και παντελονάτες και αφού βεβαιωθώ πως τα πράγματα είναι έτσι όπως φαίνονται (και όχι όπως θελω να φαίνονται) να τις μοστράρω φόρα παρτίδα να γίνει της πουτάνας. Να βλέπεις με αθόλωτο μάτι όλα τα σκοτάδια - περίπου...

Ασχετο, αλλά όχι και τόσο άσχετο: Ενώ όλα όσα γράφονται στις εφημερίδες δεν θεωρούνται θέσφατα, ό,τι γράφεται στο Δίκτυο θεωρείται πως ισχύει πάει και τελείωσε. Αυτό τώρα το λες ελευθερία λόγου και έκφρασης; Παπάρια είναι. Α και κάτι άλλο. Ασχέτως της άποψης που έχω για το άθλιο press-gr, ο Ανδρέας Καψαμπέλης δεν είναι εκβιαστής. Το τι είναι ο καθένας ποινικά σε αυτό τον τόπο το αποφασίζουν τα δικαστήρια, μας αρέσει δεν μας αρέσει... Ξηγημένα πράγματα...

8.2.08

38 and counting...

(μπαράζ γεγονότων)

Σαν να μην έφταναν τα θεία της προηγούμενης βδομάδας (και θερμά σας ευχαριστώ για τις ευχές σας), σκάει και μια γενέθλιος επέτειος και έτσι λοιπόν μετράω ο έρμος ο ιστολόγος 38 έτη παρουσίας. 38, χμμμ, αυτό δεν είναι ηλικία πυρετός είναι που έχει πολλά καλά. Ας πούμε, όταν είσαι 38 είσαι κάπως μακριούτσικα από την αγαπημένη ηλικιακή ομάδα των διαφημιστών και του λοιπού γκρουπούσκουλου και έτσι δεν σε σκοτίζουν και πάρα πολύ με έρευνες αγοράς και προωθητικές ενέργειες τύπου "αχ καλέ πάρτε αυτό το δείγμα και συμπληρώστε αυτό το ερωτηματολόγιο, να μπείτε στην κλήρωση για ένα διήμερο στο αυθαίρετο του μπάρμπα του ιδιοκτήτη της εταιρείας λίγο έξω από τη Λούτσα"... Επίσης είναι μια ηλικία στην οποία μπορείς ακόμα να βγάζεις τη γλώσσα στο λεγόμενο πληθυντικό ευγενείας με τον οποίο σου απευθύνονται νεώτερης ηλικίας συνάδελφοί σου. Π.χ. (όχι προ Χριστού, ούτε προσοχή χαλίκι):

- Να σας ρωτήσω κάτι;

- Ποιους;

- Εσάς...

- Ε, άμα είναι για εμάς.. Και πόσες ερωτήσεις θα μας κάνετε για να 'χουμε και καλό ρώτημα;

- Ε, μα μία...

- Να σας απαντήσουμε όλοι εμείς μόνο σε μία ερώτηση; Μα θα αστειεύεστε...

Κάπως έτσι πάνω κάτω...

Βλέπω έξω τα σύννεφα και ακούω τον αέρα που απειλεί να πάρει τις κεραίες από τις ταράτσες και να τις πετάξει στη θάλασσα. Γαμώτο, ξέρω κάμποσα για τη μέρα της γέννησής μου, πού γεννήθηκα, πώς γεννήθηκα, τι ώρα ήταν, αλλά τι καιρό έκανε δεν έχω ιδέα... Τέλος πάντων, εβίβα το λοιπόν...

1.2.08

Μπαρμπα-NicktheCreek

(θεία πράγματα)

Δεν ξέρω μικρέ μου τι όνειρο θα δεις απόψε στο πρώτο σου βράδυ στον πλανήτη, μπορεί να πέσεις για ύπνο ξερός από την κούραση και να το αφήσεις για αύριο, να καταλαγιάσει λίγο ο κουρνιαχτός που σηκώθηκε με την άφιξή σου. Λοιπόν, τα πράγματα εδώ γύρω δεν πάνε και πολύ καλά όπως θα διαπιστώσεις και μόνος σου στην πορεία, όμως...

Υπάρχουν ακόμα ωραίες λέξεις, υπάρχουν ακόμα ωραία σύννεφα και ουρανοί, υπάρχουν ακόμα ανοιχτοί δρόμοι και πότε πότε ξεφυτρώνει και κανένα ουράνιο τόξο... Υπάρχουν ωραίες μέρες και ωραίες νύχτες και όλα αυτά κάνουν έναν ωραίο κόσμο. Μεγαλώνοντας θα ακούσεις να το λέει και ένας καλός κύριος που πέρασε από εδώ πολλά χρόνια πριν από σένα (και λιγότερα πριν από μένα), οπότε γιατί να προτρέχω και να χαλάσω την έκπληξη;

Καλώς ήρθες μικρέ...