38 and counting...

(μπαράζ γεγονότων)

Σαν να μην έφταναν τα θεία της προηγούμενης βδομάδας (και θερμά σας ευχαριστώ για τις ευχές σας), σκάει και μια γενέθλιος επέτειος και έτσι λοιπόν μετράω ο έρμος ο ιστολόγος 38 έτη παρουσίας. 38, χμμμ, αυτό δεν είναι ηλικία πυρετός είναι που έχει πολλά καλά. Ας πούμε, όταν είσαι 38 είσαι κάπως μακριούτσικα από την αγαπημένη ηλικιακή ομάδα των διαφημιστών και του λοιπού γκρουπούσκουλου και έτσι δεν σε σκοτίζουν και πάρα πολύ με έρευνες αγοράς και προωθητικές ενέργειες τύπου "αχ καλέ πάρτε αυτό το δείγμα και συμπληρώστε αυτό το ερωτηματολόγιο, να μπείτε στην κλήρωση για ένα διήμερο στο αυθαίρετο του μπάρμπα του ιδιοκτήτη της εταιρείας λίγο έξω από τη Λούτσα"... Επίσης είναι μια ηλικία στην οποία μπορείς ακόμα να βγάζεις τη γλώσσα στο λεγόμενο πληθυντικό ευγενείας με τον οποίο σου απευθύνονται νεώτερης ηλικίας συνάδελφοί σου. Π.χ. (όχι προ Χριστού, ούτε προσοχή χαλίκι):

- Να σας ρωτήσω κάτι;

- Ποιους;

- Εσάς...

- Ε, άμα είναι για εμάς.. Και πόσες ερωτήσεις θα μας κάνετε για να 'χουμε και καλό ρώτημα;

- Ε, μα μία...

- Να σας απαντήσουμε όλοι εμείς μόνο σε μία ερώτηση; Μα θα αστειεύεστε...

Κάπως έτσι πάνω κάτω...

Βλέπω έξω τα σύννεφα και ακούω τον αέρα που απειλεί να πάρει τις κεραίες από τις ταράτσες και να τις πετάξει στη θάλασσα. Γαμώτο, ξέρω κάμποσα για τη μέρα της γέννησής μου, πού γεννήθηκα, πώς γεννήθηκα, τι ώρα ήταν, αλλά τι καιρό έκανε δεν έχω ιδέα... Τέλος πάντων, εβίβα το λοιπόν...