10.6.05

Καμώματα...

(πόσα θες να μας τρελάνεις) Από τις δύο το μεσημέρι τα μάζευε τα σύννεφα, γύρω στις 4 έπεσαν κάτι ψιχάλες, κανένα μισάωρο αργότερα ή πολλά φορτηγά περνούσαν από κάτω ή κάπου μπουμπούνιζε... Φυσικά περίμενε το απομεσήμερο της Παρασκευής για να κάνει το κομμάτι του σαν καλό σκυλί της εργοδοσίας που είναι... Σε κάθε περίπτωση μη μου στενοχωριέσαι, βάλε παπούτσια, αν κρυώνεις πάρε και κανένα ψιλό να ρίξεις από πάνω σου και πάρε τους δρόμους. Worst case scenario, θα περπατήσεις ή θα οδηγήσεις στη βροχή (προτιμώ το δεύτερο, χωρίς να απορρίπτω πλήρως το πρώτο). Δεν του φταίω που το πρόγραμμά του συνέπεσε με το δικό μου, ας κάνει ό,τι καταλαβαίνει και τυφώνας να σκάσει μύτη έξω θα 'μαι. Να σου φέρω τίποτα άμα γυρίσω;

Δεν υπάρχουν σχόλια: