Ξεπρίζωσε

(unplug, τι σε μπερδεύει;) Ανοιξε την κατάψυξη, στο βάθος έχει ένα θολό από τον πάγο μπουκάλι βότκα. Στο ποτήρι βάλε ένα παγάκι. Μην πεις τίποτα. Αφησέ την να τρέξει από το μπουκάλι με αυτή την ελαιώδη της υφή - ακούς τον κρύσταλλο του πάγου πώς γίνεται κομμάτια; Πώς; Ναι, το ξέρω, τα δάχτυλα πονάνε αν κρατάς το μπουκάλι λίγο περισσότερο... Το χυμό του μισού από ένα μισό λεμόνι σε παρακαλώ, α ναι, καλύτερα τώρα. Που λες, το αναρριχώμενό μου είναι λίγο κουρασμένο φέτος, ο κισσός πάλι είναι έτοιμος να γράψει μια καταπράσινη σελίδα ιστορίας στο πίσω μπαλκόνι, δεν μαζεύεται με τίποτα ο μπαγάσας - ούτε από απεργίες ούτε από νωχελικές Κυριακές σκαμπάζει. Εχει κόσμο στα μπαλκόνια στον ακάλυπτο, κάτι παιδιά στο ισόγειο μιλούν λίγο χαμηλόφωνα. Ωραία βραδιά με σβηστά φώτα. Και το ρωτάς; Θυμίσου μόνο ν' ακούσεις το παγάκι...

I walked in town on silver spurs that jingled to A song that I had only sang to just a few (Summer wine, Nancy Sinatra feat. Lee Hazelwood)

Θες λίγο καφέ με την καλημέρα μου;