Fluctuat Nec Mergitur

(έλα και μαθήματα λατινικών τώρα που 'χω όρεξη...) Κάτι τέτοια βλέπουν τα ματάκια μου, μετά έρχεται ένα περιστέρι από το πουθενά και στουκάρει στο παράθυρο(*), μπα, σύμπτωση θα ήταν. Φτιάχνω βαλίτσα με τα χρειώδη για χοντρικά 48ωρη παραμονή εις Παρισίους, αναρωτιέμαι γιατί κάθομαι και σιδερώνω πουκάμισα που ξέρω πως θα γίνουν ψιλοσύσκατα μέχρι να ξαναδούν το φως του ήλιου. Γενικότερα απορώ με το σιδέρωμα, είναι μια συνήθεια που μας ξέμεινε μάλλον για λόγους απολύμανσης από την επιδημία της Μαύρης Πανώλης (14ος αιώνας αν δεν σφάλλω), με τόσα εμβόλια που υπάρχουν είναι πια ζήτημα χρόνου τα ρούχα να κάνουν χωρίς ενδιάμεση στάση τη διαδρομή σύρμα μπουγάδας-ντουλάπα. Ασε που θα εξοικονομήσουμε και ένα σκασμό ηλεκτρική ενέργεια, αυτό που το βάζεις; Τι ρώτησες; Α, για τον τίτλο - είναι από το θυρεό του Παρισιού (αριστοκράτες, τι νόμιζες, έχουν και θυρεό, τσ...), "κλυδωνίζεται αλλά δεν βυθίζεται", αισιόδοξο, ωραιότατο και ταιριάζει σχεδόν παντού...

Take me on a roller coaster Take me for an airplane ride Take me for a six days wander but don't you Don't you throw away my pride aside besides What's real and make believe Baby Jane's in Acapulco We're flyin' down to Rio (Roxy Music, Virginia Plain)

Δεν ταιριάζει τόσο με τον προορισμό αλλά αυτό μου κόλλησε το μεσημέρι. Απορία, τι του 'πες του ήλιου και άρχισε από τώρα να πορτοκαλίζει; (*)Μη μου ανησυχείς, μετά πήγε και κάθισε όμορφα και ωραία στο κάγκελο της απέναντι ταράτσας, εξιστόρησε το πάθημά του σε ένα άλλο περιστέρι και μετά έφυγε με στιλ για το βάθος του δρόμου. Λες να 'ταν μεθυσμένο;