16.6.05

Στην μπούκα του λιμανιού

(κόκκινο, πράσινο)
Μα θα 'ρθει η ώρα που οι άνεμοι θα σταματήσουν και θα πάψει η ανάσα της αύρας όπως στον ακίνητο αέρα πριν ξεκινήσει καταιγίδα την ώρα που θα μπαίνει το πλοίο Και όταν οι θάλασσες χωριστούν στα δυο και το καράβι χτυπηθεί και η άμμος στην ακτή θα τρέμει Θα ακουστεί η παλίρροια θα χτυπήσει ο άνεμος και θα χαράξει το πρωινό Και τα ψάρια θα γελούν όπως θα κολυμπούν ξεστρατισμένα και οι γλάροι θα γελούν και οι βράχοι στην αμμουδιά θα στέκονται περήφανα την ώρα που θα μπαίνει το πλοίο Και οι λέξεις που ξοδεύτηκαν για να μπερδέψουν το πλοίο δεν θα τις καταλαβαίνει κανείς Και οι αλυσίδες της θάλασσας θα 'χουν χαθεί μες στη νυχτιά και θα χάνονται στο βάθος του ωκεανού Ενα τραγούδι θ' αναδυθεί καθώς σηκώνεται το πανί της μαϊστρας το σκάφος θα παλεύει στη γραμμή της ακτής και ο ήλιος θα σέβεται τον καθένα στο κατάστρωμα την ώρα που θα μπαίνει το καράβι Τότε οι αμμουδιές θ' ανοίξουν ένα χρυσό χαλί για να τ' αγγίξουν τα κουρασμένα σου πόδια και οι σοφοί του καραβιού θα σου πουν ξανά πως όλος ο κόσμος βλέπει Μα και οι εχθροί θα εμφανιστούν με τον ύπνο στα μάτια τους και θα πετάγονται απ΄τα κρεβάτια τους νομίζοντας πως κοιμούνται ακόμη μα θα τσιμπούν ο ένας τον άλλο και θα ξέρουν πως είναι αλήθεια η ώρα που το πλοίο θα μπαίνει Και μετά θα σηκώσουν τα χέρια λέγοντας θα κάνουμε ό,τι πείτε μα θα φωνάξουμε από το κατάστρωμα πως οι μέρες σας είναι μετρημένες και σαν τη φυλή του Φαραώ θα πνιγούν στην παλίρροια και σαν τον Γολιάθ θα κατακτηθούν
Πρωτοάκουσα το When the Ship comes in πριν από αρκετά χρόνια από τον Bob Dylan. Κάπου κατά το 2000 το ξανάκουσα από τους Pogues στο χρώμα ενός ζωντανού ιρλανδικού σκοπού, απ' όπου κατάγεται άλλωστε. Στο δίκτυο θα το βρεις με αρκετή δυσκολία οι Pogues άλλωστε δεν πρόφτασαν να γίνουν πάρα πολύ γνωστοί, εξαιρείται το Haunted και αυτό πάλι παίζεται. Δεν ξέρω αν χάνει κάτι στην απόδοση (το πιθανότερο), το πρωτότυπο είναι πάντως ένα εξαιρετικά δυνατό κομμάτι σε επίπεδο μουσικής και στίχων που κατά ένα μυστήριο τρόπο φτιάχνει τη διάθεση όποια και αν ήταν αυτή πριν.... Εξω πέρασε ένας αέρας και τον αγγάρεψα να σου δώσει την καλημέρα μου...

Δεν υπάρχουν σχόλια: