22.3.05

Κατς!

(χωρίς Σουγκλάκο) Τι κράτησα από την πρεμιέρα του Cats στο Γουδί. - Την επιβεβαίωση ότι το βρετανικό μιούζικαλ δεν έχει καμία σχέση με την ελληνική επιθεώρηση όπως τη γνωρίσαμε τα τελευταία 20+ χρόνια, ευτυχώς για το πρώτο. - Τον ελληνικό σωβινισμό όταν το "Memory" ντύνεται με ελληνικούς στίχους. Χειροκροτούσαν στη μέση του τραγουδιού, επαρκέστατος λόγος για εφ' όρου ζωής έξωση από κάθε θεατρική παράσταση (από Επίδαυρο ως τα θέατρα της Λεωφ. Αλεξάνδρας) - Το ετερόκλητο πλήθος. Πολλοί έφυγαν στη μέση της παράστασης (άντε να μετρηθούμε πόσοι είναι για την Παπαρίζου και πόσοι για την αποδώ πλευρά του ποταμού που δεν είναι κατ' ανάγκη η ομορφότερη, αλλά ίσως η πιο ενδιαφέρουσα, χωρίς να είμαι απολύτως σίγουρος γι' αυτό) - Τον επαγγελματισμό των ηθοποιών/χορευτών - Τις χορογραφίες, τα σκηνικά και τα ξεγελαστικά κοστούμια. - Το παρατεταμένο χειροκρότημα στο τέλος (ναι, τελικά άρεσε, εντάξει;) Και επειδή ξέρω (ή ελπίζω), περαστικέ μου αναγνώστη, ότι αν τυχόν πας θα τα πάρεις με όλους εκείνους που θα χειροκροτήσουν στη μέση των τραγουδιών, σου δίνω, έτσι για να ξεκινήσει ή να συνεχίσει η μέρα σου , το πιο γνωστό μέρος του μιούζικαλ και, εύχομαι, να φτάσεις στον (προ)τελευταίο στίχο.
Midnight. Not a sound from the pavement. Has the moon lost her memory? She is smiling alone. In the lamplight the withered leaves collect at my feet and the wind begins to moan. Memory. All alone in the moonlight I can smile at the old days; I was beatiful then. I remember the time I knew what happiness was. Let the memory live again. Every street lamp seems to beat a fatalistic warning. Someone mutters and a street lamp gutters and soon it will be morning. Daylight. I must wait for the sunrise, I must think of a new life and I mustn't give in. When the dawn comes tonight will be a memory too and a new day will begin. Burnt out ends of smoky days, the stale, cold smell of morning. The street lamp dies, another night is over, another day is dawning. Touch me. It's so easy to leave me all alone with a memory of my days in the sun. If you touch me I'll understand what happiness is. Look, a new day has begun.
Ο T.S. Eliot έδωσε, όπως ίσως θα καταλάβεις, πολλές εμπνεύσεις. Το μιούζικαλ βασίζεται σε μια συλλογή ποιημάτων του που θα βρεις εδώ και σε πολλές ακόμη μεριές του Δικτύου αν ψάξεις. Ξέρεις, φαντάζομαι, να ψάχνεις...

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Έτσι γλυκά που απευθύνεσαι στους αναγνώστες σου, το πήρα προσωπικά και σου γράφω για να πω "ευχαριστώ".

Υ.Γ. [αλλά το cats δεν πρόκειται να το δω. Αποφεύγω συστηματικά τις μεγάλες συγκεντρώσεις με συνέλληνες -όχι μόνο λόγω αγοραφοβίας)]

NickTheCreek είπε...

Καλά κάνεις και το παίρνεις προσωπικά και θα ήθελα όλοι να το παίρνουν προσωπικά, απαντώ με ένα μεγάλο και πρόσχαρο :-) Οσο για το ΥΓ μωρέ μήπως δίνεις μεγάλη αξία στους συνέλληνες; Λέω τώρα...