14.3.05

Μάθημα τανγκό

- Ηρέμησε, έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου... - Α, γι' αυτό δεν βλέπω τίποτα; (παράκληση: αν κανείς θυμάται από πού είναι αυτός ο διάλογος ας μου πει) Στην άκρη του ξημερώματος, τέσσερα φιλιά, άπειρα τσιγάρα και σχεδόν δύο μπουκάλια μετά... Πιο πριν, ναι, όχι, μπορώ, δεν ξέρω, ίσως, δεν μπορώ, ξέρω, μα, δεν... - Δεν ξέρω τι θέλω (είπε) - Ξέρεις τι δεν θέλεις; (δεν ρώτησα το σκέφτηκα, πιάνεται;) Πετούν οι χαρταετοί, τα παντζούρια κλειστά, απίστευτος πονοκέφαλος, στόμα στεγνό, σας παρακαλώ εσείς κάτω στο ισόγειο μπορείτε να μην αναπνέετε τόσο δυνατά γιατί ενοχλείτε εμάς στον τέταρτο; Depon ή καφές; Κάτι διλήμματα ώρες ώρες... Εχουμε κάτι; Τίποτα απολύτως, όπως θέλει το παίρνει αυτό κανείς. Είναι και αυτές οι λέξεις που στριμώχνονται βιαστικές να βγουν όλες μαζί στο φως. Να και ένα πρόβλημα. Ρωτάς και για απάντηση παίρνεις σιωπή και ως εδώ καλά, η σιωπή είναι συγκατάβαση. Τι κάνεις παρακάτω, εδώ σε θέλω μάγκα μου. "If you get all tangled up, you just tango on" (Ο Αλ Πατσίνο στο Αρωμα Γυναίκας) Βοηθάει κάπως...

2 σχόλια:

Sofia είπε...

Άμα το σκέφτηκες μόνο δεν πιάνεται. Sorry.

Ανώνυμος είπε...

Σωστή..., μάλλον. Τουλάχιστον το έγραψα