27.10.05

Γιατί όταν λείπεις εσύ...

(ραδιοφονικές ανησυχίες, κλισέ κλισέ) Η διαφήμιση για το στεγαστικό δάνειο της Novabank με τον τύπο που σκούζει ψάχνοντας το νοίκι ή μια γκόμενα που τη λένε Νίκη (ραδιοσκηνοθετική σοφία το λένε αυτό) μου σπάει τα νεύρα. Περισσότερο όμως μου σπάει το νευρικό σύστημα ένα τραγούδι της Ευσταθίας που συμμετείχε στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης και λέει ότι “χωρίς εσένα η ζωή θα ήταν ένα βαρετό σερφάρισμα στο Internet”, όπως επίσης ότι χωρίς τον περί ου ο λόγος η ζωή θα ήταν μέσα στ' άλλα ζαμπόν με χαμηλά λιπαρά (ή χωρίς καθόλου λιπαρά;), χάζεμα των ριάλιτι, ειδύλλια του κώλου. Επίσης η τραγουδίστρια μας πληροφορεί πως όταν εκείνος λείπει την επισκέπτεται μια χύμα κατάσταση και διάφορα άλλα καταθλιπτικά, όπως η εφορία για να της κάνει έλεγχο αλλά αυτό δεν το λέει. Τώρα, δεν ξέρω πως ένα σερφάρισμα στο Internet μπορεί να είναι βαρετό ή και γαμώ τις εμπειρίες. Δεν θυμάμαι ποτέ να φώναξα τα κολλητάρια και να στηθήκαμε γύρω από μια οθόνη χτυπώντας URLs, μαλακία και μόνο που το σκέφτομαι. Από την άλλη δεν θυμάμαι να 'πα ποτέ “πω ρε πούστη μου τώρα πρέπει να πάω στο Google και βαριέμαι, άσε θα κατεβάσω από το πατάρι τον 16ο τόμο της Πάπυρος Λαρούς”. Σε όλα αυτά βάλε και ένα ξεκούδουνο σόλο κιθάρα δεκαετίας του '80 που ακολουθεί κάτι βιολιά σε ενορχήστρωση ελληνικής ταινίας του Κλέαρχου Κονιτσιώτη. Τραγούδι που εικονογραφείται με άνδρα/γυναίκα που έχει δέσει τα χέρια γύρω από τον αστράγαλο του άλλου μισού που εκείνη την ώρα κατεβαίνει τις σκάλες. Μπορεί το θύμα να αφήνει από ένα δόντι σε κάθε σκαλί, αλλά έχει το κουράγιο να σκούζει διαρκώς “Σάκηηηηη/Κούλααααα, μη μ' αφήηηηηηνεις τι θ' απογίνω μοναχούλι μουουουουου (μούξινος και ξερός)”. Ερωτας νταντά με μουσικό χαλί που το βούτηξαν από αίθουσα αναμονής ή σουπερμάρκετ. Α, για το τραγουδάκι, όταν ο τύπος είναι παρών η ζωή μάλλον θα είναι ζαμπόν με πλούσια λιπαρά, κάτι σαν μπέικον, ψητό γουρουνόπουλο, μουσακάς, μακαρονάδα με κιμά και τριμμένο κεφαλοτύρι συνοδευόμενη από καρβέλι φρέσκου ψωμιού (ολοκληρώσαμε με τη γουρουνιά ή να το συνεχίσω;) Καλά που λείπει, θα 'χε γίνει το κορίτσι τρίκωλο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: