3.10.05

Σαν σπονδή

(αιθυλικό λινό) Ούτε που μπορείς να φανταστείς πόσες φορές ξεκίνησε αυτή η πρόταση και πόσες γύρισε πίσω πριν αποφασίσει να σταθεί στην άκρη...
Το πρόσωπό σου κράτησα κι είδα τα δυό σου μάτια γεμάτα δροσερό νερό κρυστάλλινα κανάτια (Το πηγάδι, Ν. Παπάζογλου)
Εκλειψη; Καλημέρα...

Δεν υπάρχουν σχόλια: