14.10.05

Αλμυρισμένο μέλι

(απόπειρα) Θέλω μια μέρα οι προτάσεις μου να γεμίσουν με ρηματικούς τύπους, ουσιαστικά, επιρρήματα, αντωνυμίες, προθέσεις, άρθρα, να γίνουν μια πολύβουη παρέλαση λέξεων που θα σπάσουν τις στενές τέσσερις γωνίες της οθόνης σου και θα πλημμυρίσουν το πληκτρολόγιο, παρασέρνοντας μαζί τους εικονίδια, προγράμματα και αρχεία. Ολα μαζί να κατρακυλήσουν ως την άκρη του γραφείου και να πέσουν στο πάτωμα αφήνοντας φλούο χρώματα στα παλιά μωσαϊκά, γεμίζοντας τα κενά ανάμεσα στις πλάκες, τις σανίδες του παρκέ, τους κόμπους των χαλιών.
Καλοκαίρι στην Πράγα, Μιχάλης Γκανάς
Κοντινοί μου άνθρωποι σε σταυροδρόμια, άλλοι επιλογής άλλοι ανάγκης, ερωτηματικά και αποφάσεις στρίβουν χέρι χέρι στη γωνία – ζωή είναι εκείνο που μας συμβαίνει όσο εμείς κάνουμε σχέδια και είναι αυτά τα σχέδια που μας εμπνέουν να φυτέψουμε τα δέντρα που όταν μεγαλώσουν θα κόψουμε για να φτιάξουμε τη σχεδία (προβλέψιμο, συμφωνώ) και να σταθούμε αναποφάσιστοι πάνω από μια θάλασσα την ύπαρξη της οποίας ως τότε θα αγνοούμε.
Μια τρομπέτα του Miles Davis
Η ελπίδα είναι ένα κακομαθημένο κορίτσι που καπνίζει στις αίθουσες εντατικής, πίνει παίρνοντας τη δεξιά φουρκέτα στο δρόμο με τις σπασμένες μπαριέρες, πηδάει πάνω από φωτιές στην πιο χιονισμένη νύχτα του χρόνου και αμολά ματωμένους χαρταετούς τη μέρα που στα αμπέλια γιορτάζουν τον περσινό τρύγο...
Διάσημο μπλε αδιάβροχο, Leonard Cohen
Θα ήταν ωραία μια φορά στο τόσο να επαναστατεί το φως και να ανακατεύει τα χρώματά του, αφήνοντας αναπάντεχες τροχιές στο ψέμα του ουρανού. Ετσι κι αλλιώς, το άσπρο και το μαύρο είναι από παλιά τα χρώματα των τεμπέληδων και αν το σκεφτείς έτσι, νύχτα δεν -χρειάζεται να- υπάρχει... Ούτε μεσημέρι...
Κυματοδρομώντας, Mike Oldfield
Οπως ακριβώς όταν η σκέψη αγγίζει την άκρη των νεύρων και φέρνει τα χείλη έτοιμα στην άκρη της έκφρασης.
Κάποιος μου είπε, Carla Bruni
Ακροπατούν οι βιτρίνες γράφοντας την καλημέρα τους...

Δεν υπάρχουν σχόλια: