21.10.05

Γράφουν οι λεπτοδείχτες γράμματα;

(χωρίς φάκελο και γραμματόσημο) Το σκεφτόμουν και το ξανασκεφτόμουν αν τελικά έπρεπε να γράψω, τελικά, όπως βλέπεις, το πήρα απόφαση. Ολοι με βλέπουν σαν τον άρχοντα που ορίζει τις ζωές τους και ταυτόχρονα μου ρίχνουν όλες τις ευθύνες σαν να είμαι ο τελευταίος δούλος του σπιτικού τους. Με κατηγορούν πως πάντα έρχομαι πιο νωρίς ή πιο αργά όταν πρόκειται να ερωτευτούν, να σπουδάσουν, να κάνουν οικογένεια, να δουλέψουν, να αγοράσουν σπίτι - για ένα μυστήριο λόγο πάντα με κατηγορούν πως είμαι ασυνεπής, λες και είχα ραντεβού μαζί τους και τους έστησα ή τους έτρεξα! Ελα στη θέση μου, θα είχες ποτέ όρεξη να κουμαντάρεις τόσους ανθρώπους; Είμαι, λέει, υπεύθυνος που πέρασε η ζωή από δίπλα τους και δεν πήραν μυρωδιά. Είχαν τα διαόλια τους; Χτύπησε το τηλέφωνο και δεν το πρόλαβαν; Πάντα φταίω εγώ, ήμουν, λέει, ακατάλληλος. Ακούς εκεί ακατάλληλος. Νομίζεις πως τα βράδια κάθομαι σκυφτός πάνω από χαρτιά με σημειώσεις σε ένα σκωροφαγωμένο τραπέζι και μετράω τη ζωή του καθενός; Παραμύθια, τις νύχτες κάνω ό,τι και τις ημέρες, απλώς υπάρχω και λιώνω δίπλα τους, μαζί τους. Αντί να με δουν σαν φίλο με βλέπουν για τον απόλυτο εχθρό τους, με ξορκίζουν να φύγω μακριά και να μην τους ξανακοιτάξω, να εξαφανιστώ μαζί με όλα όσα δεν έκαναν ή όλα όσα έκαναν και δεν τους άρεσαν. Δεν μπορώ να φύγω, κάποιος πρέπει να μετράει και μου κληρώθηκε να το κάνω, τίποτε άλλο δεν κάνω, μόνο μετράω και υπάρχω, Χρόνος

Δεν υπάρχουν σχόλια: