Βγήκαν στη γύρα τα αιλουροειδή

(όταν τελειώνει η υπομονή...)

Ανέβαινα πριν από λίγο και έκανα τρία τέσσερα ζιγκ ζαγκ μεταξύ πεζοδρομίου και δρόμου. Μια μηχανή χασμουριόταν αραγμένη μπέικα μπροστά από τα σκαλιά μιας πολυκατοικίας, δυο σακούλες με μπάζα είχαν πιάσει ψιλή κουβέντα με κάτι μπύρες, ένας λάκκος είχε ξαπλάρει έχοντας στρώσει πρώτα γύρω του κάτι πορτοκαλί διχτάκια που βάραγαν σκοπιά μην και τον ξυπνήσουν περαστικοί μες στη νύχτα, ο κώλος ενός αμαξιού προσπαθούσε να (τα) ρίξει σε έναν κορμό δέντρου... Και ύστερα βρήκα τους Πάνθηρες των Δρόμων. Εχουν και blog. Εχουν και κουβεντολόι στο Google Groups. Αλλά, δεν μιλάνε μόνο, κάνουνε κιόλας... Γουστάρω... Πριν την επανάσταση για να κάνουμε τους δρόμους δικούς μας, ένα κίνημα για να ξαναπάρουμε πίσω τα πεζοδρόμια...