Φέρε μια φωτιά...

(συγχύζομαι...)

Μέρα κατά του καπνίσματος η σημερινή, ε; Μάλιστα κύριε αποτέτοιε μου θα το σβήσω λίγη υπομονή σε παρακαλώ. Η ημέρα κατά της χοιρινής μπριζόλας ρε γαμώτο πότε είναι; Κατά του βενζολίου; Των πλαστικών; Των αυτοκινήτων; Του ράφτινγκ, του σκίστινγκ και του μαντάρινγκ γενικότερα; Του ουίσκι; Των γλυκών;

Οχι, μην πας να μου ξεγλιστρήσεις πως υπάρχουν μέρες περιβάλλοντος (άρα κατά του βενζολίου), μέρες του πεζού (άρα κατά του αυτοκινήτου), της στοματικής υγιεινής (γλυκά γιοκ), εδώ που σε ρωτάω πες μου. Ο,τι κάνεις έχει κίνδυνο και η αναπνοή στην πλατεία Συντάγματος επικίνδυνη είναι. Το ζήτημα με το κάπνισμα, όμως, δεν σε βάζει σε σκέψεις; Σου λένε χοντρικά ότι θα πεθάνεις από το τάδε, 'ντάξει ρε φίλε επιλέγω να πεθάνω από το τάδε, τι μου τα ζαλίζεις; Σε έναν κόσμο που οι για-το-καλό-μας έχουν επικρατήσει:

• Το κάπνισμα απαγορεύεται
• Οι θεωρούμενες ως παχυντικές τροφές απαγορεύονται
• Οι τροφές που σε κάποια δόση προκαλούν παχυσαρκία δίνονται με δελτίο
• Η κατανάλωση μπριζόλας και συναφών χοληστερινούχων απαγορεύεται δια νόμου
• Στην κατανάλωση αλκοόλ μπαίνει δελτίο
• Διατηρείται η απαγόρευση στη χρήση ψυχοτρόπων και παραισθησιογόνων

Με όλα αυτά οι άνθρωποι ζουν 350 χρόνια ο καθένας. 350 βαρετά και απέραντα χρόνια, καιρό έχει να βγει ένα καλό βιβλίο, μια καλή ταινία... Οι ημέρες μας ξεκινάνε με χυμό πορτοκάλι και τελειώνουν με ένα ποτήρι γάλα (του γνωστού καρτέλ). Εχει και τα καλά της η ιστορία, οι παραλίες δεν έχουν πια τσιγαρόβηχα από τις γόπες διαφόρων πακέτων από διαφορετικές μάρκες. Δεν λέω. Χέσε με με το μέτρον άριστον που μου τα ζάλισαν και στο σχολείο, το πάντων μέτρον άνθρωπος το 'μαθα όταν μεγάλωσα. Γαμώτο, είδες πουθενά το τασάκι;