21.3.08

Μια καμένη ασφάλεια...

(ασφάλεια; όχι αντίσταση;)

Και τι να σου γράψω; Αντε πες πως στρώνω τον κώλο μου και σου γράφω τον καημό μου για το ασφαλιστικό. Μα και τι να σου πω και τι να σου γράψω; Πως είμαι 38 και πως με νοιάζει όχι πότε θα πάρω σύνταξη αλλά άμα γίνει κανένα λάθος και με δείξει ο Θεός να μπω σε ένα δημόσιο νοσοκομείο και να βγω ορθός και όχι κόκορος; Πως θέλω η αδερφή μου, η φίλη μου, η συνάδελφός μου στο απέναντι γραφείο να μην τρέμει η ψυχή της τι θα γίνει όταν λήξει το 12μηνο της ψευτο-ασυλίας που της δίνουν στον ιδιωτικό τομέα (ε, ψιτ, ξέρεις, υπάρχει και τέτοιος μη νομίζεις δηλαδή πως όλοι είναι στο στενό δημόσιο τομέα που τον εκπροσωπεί η ΑΔΕΔΥ ή στον πιο φαρδύ που τον εκπροσωπεί κυρίως η ΓΣΕΕ) γιατί έκαμε το λάθος να γεννήσει. Πως θέλω ο καθένας να κάνει τη ζωή του βρε αδερφέ όπως την καταλαβαίνει καλύτερα και να ξέρει πως τα γαμισιάτικα που πληρώνει στην εφορία ή στο ασφαλιστικό του ταμείο γίνονται σχολεία, δρόμοι, παιδικοί σταθμοί, γιατροί, φάρμακα και άλλα τέτοια κέρατα. Και εσύ μου λες τι θα γίνει όταν είναι να βγω στη σύνταξη. Ρε δεν θέλω να βγω στη σύνταξη, κολλάω τα ένσημα το ένα μετά το άλλο με μανία, θέλω να έχω δικαίωμα στη ζωή μου, όχι να περιμένω να την πέσω στο παγκάκι. Δεν είναι πως θέλω να δουλεύω μια ζωή γιατί τάχα μου έχω χάψει το χάπι της καριέρας, τσου, δεν είναι αυτό, αλλά να... Να στο πω αλλιώς...

Είναι σαν να λέω τώρα, παίρνω το αυτοκίνητο από την Αθήνα για να σου 'ρθω επίσκεψη ξαφνική στη Σαλονίκη, δεν είμαι ούτε καν στον Αγιο Στέφανο και μ' έχει πιάσει μια ανησυχία αν θα βρω να παρκάρω στην Προξένου Κορομηλά. Κάτσε ρε φίλε, έχει κοτζαμάν ταξίδι, Μαλιακούς και τα ρέστα, Πλαταμώνα, κάμπους και ποτάμια, βουνά ανέβα κατέβα, αυτοκινητόδρομο και κατσικόδρομο τίγκα στην νταλίκα. Δεν σου λέω, θέλω να υπάρχει και η Προξένου Κορομηλά και η Σαλονίκη όταν φτάσω με το καλό αλλά τώρα προέχει η διαδρομή, καταλαβαίνεις φαντάζομαι. Αδικία τώρα να 'ναι ο άλλος στα Μάλγαρα και να του λένε "ξέρεις, τον πούλο, θα πας πίσω 200 χιλιόμετρα και θα ξανάρθεις", κακό ριζικό αυτά τα πράγματα, αλλά τι να σου πω και εγώ, σάμπως ξέρω; Το μόνο που ξέρω, ψέματα, υποψιάζομαι είναι πως θα δουλεύω ως τα 150 μου. Σκατά, τίγκα στην παράκαμψη τον έκαναν το δρόμο...
Αναρτήθηκε από @ Δεν υπάρχουν σχόλια:

8.3.08

Θεία Χάρις, οποία έκπληξις

(σεντονιάδας το ανάγνωσμα)

Και γιατί μου εκπλήσσεσαι που ένας θα-ήθελα-να-ήμουν-και-ενωμοτάρχης γυμνασιάρχης μισο-απαγόρευσε και μετά μισο-επέτρεψε την είσοδο των μαθητών σε έκθεση με τα χαρακτικά του Πικάσο; Πρώτη φορά είναι που οι γνήσιοι απόγονοι των Αρχαίων (και των αρχαίων) τα βάζουν με την Τέχνη; Δεν θυμάσαι εκείνα τα κλαμπανίκια (άσχετο: μη γράφεις στο Word, δεν ξέρει τη λέξη «κλαμπανίκι» και τη βγάζει λάθος, μαλάκες Αμερικάνοι που όταν εμείς κτλ κτλ κτλ...) με την έκθεση Outlook που του αλλουνού (ή ήταν αλληνή;) δεν της άρεσε που ένας τύπος γαμούσε ένα καρπούζι (σχετικό: λοιπόν λέω μια μέρα να κατεβάσω τα βρακιά μου και να χέσω μέσα στην πλατεία Συντάγματος και θα φωνάξω και το Σκάι να το καλύψει, μιας και θα βαφτίσω το θέαμα «εικαστική παρέμβαση οικολογικού χαρακτήρα», να μην ξεχάσω να πάρω κωλόχαρτο μαζί μου) και το έκανε πουτάνα το μαγαζί; Ναι, στην ίδια έκθεση που έτερος καλλιτέχνης έβαλε ένα καβλί να χύνει ένα σταυρό και κόντεψαν να ανοίξουν μονομιάς και οι 7 σφραγίδες της Αποκάλυψης και όχι τίποτε άλλο θα έβγαινε και ψιλο-άκυρος ο Ιωάννης της Πάτμου. Ναι ρε φίλε (φιλενάδα) δεν γουστάρουμε τα χαρακτικά του Πάμπλο και τα ξεβράκωτά του και να μας πείτε και «φχαριστούμε πάρα πολύ» που δεν βάλαμε μπουρλότο στο Τελλόγλειο να μη μείνει κολυμπηθρόξυλο (ούτε το κολυμπηθρόξυλο ξέρει το Word, άρα η λέξη κλαμπανίκι υπάρχει) και μετά να ρίξουμε αλάτι στην καμμένη ερειπωμένη γης να μείνει έτσι αιώνιο έρημο μνημείο της ιστορικής μας απόφασης. Και γιατί μου εκπλήσσεσαι; Μόνο άμα είναι για καμιά έκθεση και για κανένα έργο (ή «έργο» αυτά είναι ανάλογα με το γούστο του καθενός, εγώ π.χ. δεν γουστάρω τις μπάμιες ούτε ζωγραφιστές δεν τις θέλω και άμα μάθεις για κανένα χαρακτικό του Πικάσο με μπάμιες πες μου το να πάω να το κάμω κομμάτια) όλο και κανένας βρίσκεται να πει τη μαλακία του. Αμα είναι για τις 800 χιλιάδες εκατομμύρια ώρες μαλακίας στην ελληνική τηλεόραση των οποίων γίνεται κοινωνός ο τρυφερός εφηβικός ή προεφηβικός βλαστός του έθνους κανείς δεν κουνιέται. Μόνο για κανένα μουσείο, άντε και για κανένα blog άντε και για κανένα site να γίνει ντόρος. Αντιστοίχως, άμα είναι να γίνει κανένα κέντρο επανένταξης ψυχοπαθών, τοξικομανών ή ό,τι άλλο παρόμοιο στη γειτονιά «μας», κλείνουμε δρόμους και τρέχουμε ως το Συμβούλιο τσι Επικρατείας, άμα όμως πέφτουν κορμιά τρυπημένα στα πεζοδρόμια δίπλα μας ούτε που μας καίγεται καρφί. Τι εκπλήσσεσαι, ε; Και καλά εσύ που εκπλήσσεσαι, εγώ πάλι;
Αναρτήθηκε από @ Δεν υπάρχουν σχόλια:

3.3.08

Κάτω τα χέρια...

(Οποιος συλλογάται ελεύθερα, συλλογάται καλά...)

Αθήνα, 2 Μαρτίου 2008

Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθoύμε με ανησυχία τη διαρροή στον Τύπο, με αφορμή τη γνωστή υπόθεση του blog press-gr, σχεδίων της κυβέρνησης για τη νομοθετική ρύθμιση της έκφρασης στο διαδίκτυο. Οι προθέσεις αυτές, αν ισχύουν με τον τρόπο που δημοσιοποιήθηκαν (συμπυκνώνονται σε έναν πρωτόγνωρο για τα διεθνή δεδομένα περιορισμό τής ανώνυμης/ψευδώνυμης έκφρασης μέσω ιστολογίων), πλήττουν θεμελιακά δικαιώματα κάθε πολίτη, δυνητικού χρήστη του διαδικτύου, παγιωμένα στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας, αναγνωρισμένα από το Σύνταγμα της Ελλάδας αλλά και από το διεθνές δίκαιο. Οι διαρροές αυτές δεν έχουν μέχρι στιγμής επισήμως επιβαιωθεί, πλην όμως η μη κατηγορηματική διάψευσή τους από την Κυβέρνηση δεν επιτρέπει εφησυχασμό.

Ως Έλληνες πολίτες και bloggers, με διαρκή αγωνία για την ελευθερία της έκφρασης και του Τύπου, στον τόπο μας αλλά και σε όλον τον κόσμο, δηλώνουμε ότι δεν θα ανεχθούμε κανενός είδους ρύθμιση που θα φέρει την Ελλάδα κοντά σε διεθνώς δακτυλοδεικτούμενα μελανά παραδείγματα χωρών που καταπατούν τα ψηφιακά δικαιώματα των πολιτών τους, όπως η Κίνα, η Βιρμανία και η Αίγυπτος. Εξάλλου, υπενθυμίζουμε, εξακολουθεί να εκκρεμεί δικαστικά η υπόθεση blogme.gr, η οποία, ως απόπειρα ποινικοποίησης του απλού υπερ-συνδέσμου (link), μας εκθέτει στην παγκόσμια διαδικτυακή κοινότητα.

Διανύοντας μια εποχή κατά την οποία η ιδιωτικότητα συρρικνώνεται διαρκώς και τα κάθε λογής απόρρητα υποχωρούν σε βάρος των πολιτών, χάριν κρατικών και όχι μόνο σκοπιμοτήτων, και κατά την οποία το άτομο, ως μονάδα, συνθλίβεται από οικονομικά και επικοινωνιακά μεγαθήρια, διατηρούμε την πεποίθηση ότι η διαδικτυακή ανωνυμία ή ψευδωνυμία είναι στοιχειωδώς απαραίτητη εγγύηση για την εξασφάλιση τής ελεύθερης ατομικής έκφρασης, της πληροφοριακής αυτοδιάθεσης και του υγιούς δημόσιου διαλόγου.

Το ισχύον νομικό πλαίσιο επιτρέπει, υπό δικαστικές εγγυήσεις, την ταυτοποίηση ψευδώνυμων ή ανώνυμων χρηστών του διαδικτύου στις περιπτώσεις που τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα στην ελεύθερη έκφραση και στην ιδιωτικότητα, σταθμιζόμενα με την ανάγκη προστασίας άλλων σοβαρών έννομων αγαθών, κρίνεται ότι πρέπει να υποχωρήσουν. Το καθεστώς αυτό, σε συνδυασμό με την αυτορρύθμιση των ψηφιακών κοινοτήτων, θεωρούμε ότι είναι επαρκές για την προστασία από έκνομες αντικοινωνικές συμπεριφορές που εκδηλώνονται μέσω του διαδικτύου.

  • Επισημαίνουμε ότι η νομοθέτηση εν θερμώ και καθ’ υπερβολή εκθέτει τη νομοθετική διαδικασία για έλλειψη νηφαλιότητας, απροσωποληψίας και ρυθμιστικής συνοχής.
  • Υπενθυμίζουμε ότι η κοινωνία των blogs δεν συνιστά κλειστή κάστα για λίγους, με συγκεκριμένα συμφέροντα, αλλά αποτελεί καθρέφτη όλης της κοινωνίας, ανοιχτό πεδίο έκφρασης για οποιονδήποτε πολίτη.

Συνεπώς,

  • Καλούμε την κυβέρνηση να δηλώσει σαφώς τις προθέσεις της και να διαψεύσει απερίφραστα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες σχετικά με πρόσθετη νομοθετική ρύθμιση της ελεύθερης έκφρασης στο διαδίκτυο.
  • Καλούμε το σύνολο των πολιτικών και κοινωνικών φορέων να λάβουν θέση απέναντι στα σχέδια αυτά και να διατρανώσουν την αντίθεσή τους προς οποιαδήποτε νομοθετική πρωτοβουλία στο μέλλον η οποία θα έχει παρόμοια παράλογα χαρακτηριστικά.
  • Επιφυλασσόμαστε για στενή παρακολούθηση του ζητήματος και για ανάπτυξη κάθε μορφής οργανωμένης δράσης (επικοινωνιακής, νομικής, θεσμικής).

Υπογράφουν οι ιδιοκτήτες των blogs,

και η πρωτοβουλία digitalrights.gr για τα δικαιώματα του πολίτη στον ψηφιακό κόσμο

Καλούμε όσους bloggers στηρίζουν το κείμενο αυτό να το αναρτήσουν στα ιστολόγιά τους.

Αναρτήθηκε από @ Δεν υπάρχουν σχόλια:
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)