Κι όταν ακούω μπιραλλάχ

(καλά με το τζαμί, με τα τζάμια να δούμε τι θα γίνει) Να μη λειτουργήσει το τζαμί στο κέντρο της Αθήνας κάτω από την Ακρόπολη γιατί δεν θα ταιριάζει με τον Παρθενώνα (τι διάολο, ταγέρ είναι ή συνδυασμός ζώνη-παπούτσια;). Να πάει μακριά, όξω από την πόλη. Μάιστα, στην Παιανία να πάει; Α, όχι, στην Παιανία είναι κοντά στο αεροδρόμιο θα ‘ρχεται ο τουρίστας και θα νομίζει ότι οι Ελληνες έγιναν σουνίτες. Μωρέ μήπως να πάει στη Μακρόνησο να ξεμπερδεύουμε. Μωρέ δεν πάτε να πνιγείτε που σας πειράζει το τζαμί αλλά είστε ΟΚ με τη Μητρόπολη (γιατί καλέ μου κύριε αν δεν θες τον ένα ναό στο κέντρο γιατί να θες τον άλλο; Δεν πάει, δεν στέκει). Στο λέω και αυτό γιατί η πεφωτισμένη Δεξιά πάει να ντριπλάρει την κατάσταση:

Μανώλης Κοττάκης, «Απογευματινή»: «Διαφωνώ με την επαναλειτουργία του τζαμιού στο Μοναστηράκι για λόγους ιστορικούς και όχι θρησκειολογικούς. Στην περιοχή αυτή έχει αφήσει τα ίχνη της η Ιστορία. "Μιλούν" στον επισκέπτη τα μνημεία. Μιλούν και του διηγούνται την κουλτούρα της συνύπαρξης πολιτισμών και θρησκειών. Οι ξένοι επισκέπτες μας "χαζεύουν" τον Παρθενώνα, "παρατηρούν" την ορθόδοξη αρχιτεκτονική της εκκλησίας του Αγίου Φιλίππου, αλλά και της Καπνικαρέας (λίγο παραπάνω) και βεβαίως προσέχουν το τζαμί που βρίσκεται εκεί από το 18ο αιώνα και προώρισται να λειτουργήσει ως μουσείο. Ολη αυτή η περιοχή που εντάσσεται στο έργο της ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων δεν μπορεί να "επιβαρυνθεί" με λειτουργία τζαμιού. Ειδικώς, τώρα που επίκειται η λειτουργία του Μουσείου Ακροπόλεως. Ο χώρος πρέπει να εκπέμπει μία πολυχρωμία, αλλά πρέπει να έχει και συγκεκριμένη ιστορική ταυτότητα».

Κ και με τους άλλους που φοβούνται πως με το τζαμί θα μας έρθουν και τα τσάρτερ της Αλ Κάιντα τι κάνουμε; Εχει βρωμίσει ο τόπος από φανατικούς λέμε-τώρα-χριστιανούς αλλά άντε αν σου βαστάει τράβα να κλείσεις τη Χρυσοπηγή και τα λοιπά παραμάγαζα. Ούτε πού θα καταλάβεις για πότε θα σε βάλουν κάτω οι κυράδες με τους κότσους να σου βγάλουν αντίχριστε τα μάτια με τις παραμάνες να δεις το φως το αληθινό.