15.4.09

Εαρινός λαθρεπιβάτης

(φραπ...)

Μα φυσικά την είδα αλλά άλλο το κοιτάζω και άλλο το βλέπω, είναι η φάση που ναι μεν κάτι είναι μπροστά στα μάτια σου αλλά εκείνη την ώρα ο εγκέφαλος δεν αδειάζει γιατί έχει πάει για σάντουιτς και δεν παίρνει χαμπάρι.

Μέχρι να ξεπαρκάρω και να μπω στο δρόμο ο εγκέφαλος γύρισε από το διάλειμμα. "Χμμμ, τι έχουμε εδώ..." είπε μασουλώντας κάτι ψίχουλα. "Βρε, βρε, βρε... Για κάνε πως τη διώχνεις". Επαιξα τους υαλοκαθαριστήρες, μπαρμπούτσαλα, εκεί αυτή. Σαν να ταράχτηκε μεν αλλά όχι τόσο για να την κάνει. Και έτσι, την περιέφερα στην Αθήνα κατσικωμένη στο καπό μπροστά στα μάτια μου.

Κωμική κατάσταση. Σταμάτα, ξεκίνα στα φανάρια, λακούβες ένα σωρό, αυτή εκεί ατάραχη, πότε πότε σαν να τεντωνόταν και λίγο να ξεμουδιάσει. Τι να κάνεις, ξεναγούσα τη λαθρεπιβάτισσα. Από εδώ το Ζάππειο, πίσω σας το Καλλιμάρμαρο, εδώ δεξιά πάει για Παγκράτι αν δεν έχετε πάει μη βιαστείτε να πάτε, εδώ από πάνω πας για Ευαγγελισμό αχρείαστος να 'ναι... Ισως να κούνησε και κανένα βλέφαρο, μη στα πολυλογώ φτάσαμε στο φανάρι στο μισό "S" που κάνεις για να βγεις Μιχαλακοπούλου από Βασιλέως Κωνσταντίνου. Κάτι σαν εδώ μ' αφήνεις πρέπει να είπε, έφυγε με ένα σάλτο για το παρτέρι.

Κάτι περίεργοι μουσαφίρηδες, ώρες ώρες...

>