30.10.07

Νυχτερινός αναγνώστης

(λάθρα)

Είναι κάποιοι άνθρωποι, συνήθως έχει περάσει καιρός απ’ όταν βγήκαν στη σύνταξη, που κάθονται έξω με μια εφημερίδα στη μία ή στις δύο τη νύχτα. Μια εφημερίδα με τα νέα της προ-προηγούμενης ημέρας, δεν τη διαβάζουν απλώς, δείχνουν να μελετούν κάθε μία λέξη χωριστά και να ψάχνουν σε όλη την υπόλοιπη σελίδα για να την ταιριάξουν με μιαν άλλη. Μπορεί γι’ αυτούς οι στήλες στο φύλλο του χαρτιού να είναι απλώς λεπτομέρεια, ίσως βέβαια το μόνο που κάνουν είναι να χαζεύουν μια φωτογραφία, έναν τίτλο, μια παράγραφο που όσο τη βλέπεις τόσο τα γράμματα χάνουν τη φυσική τους συστολή και χορεύουν. Τους βρίσκω στις καρέκλες του ντονατσάδικου ή στο διπλανό καφέ που βασικά μπαρ ήθελε να είναι αλλά ας όψεται... Πότε πότε σηκώνουν το βλέμμα, κατά κανόνα για να αγριοκοιτάξουν κανένα διαλυμένο παπί που τρέχει πάνω στους κυβόλιθους αλλά στον υπόλοιπο χρόνο είναι απορροφημένοι από τις τυπωμένες λέξεις. Μπορεί να ήπιαν διψασμένοι το μπουκάλι των ημερών τους ή να το άδειασαν σιγά σιγά, λέω όμως τώρα με το μυαλό μου πως παίζουν με τον καιρό που απλώνεται μέσα στο ποτήρι τους ή στο φλυτζάνι του καφέ... Στο φόντο να παίζει το Leaving Feeling; Γιατί όχι...

2 σχόλια:

jane είπε...

ξερεις nick δεν ειναι λιγοι οι νυχτερινοι αναγνωστες,ουτε σπανιο ευρημα των ημερων, ουτε ρομαντικοι αλλοτινων εποχων..
το φοιτητιλικι και η συνταξη ειναι ακομα σαλονικιωτικα σ'αυτην τη χωρα...
...χαλλλαρα
(τσεκαρε την ωρα της αναρτησης)
φιλικους χαιρετισμους

jane είπε...

παρεπιμπτοντως η μουσικη υποκρουση ...και σπερνει