Να και κάτι παράξενο

(και η αλεπού στο παζάρι;)

Αλλο και τούτο πάλι, η ΔΑΚΕ, λέει, κατέθεσε στεφάνι στο Σκοπευτήριο Καισαριανής και έκανε χωριστή εκδήλωση για την εργατική Πρωτομαγιά επειδή όλα τα άλλα παιδάκια (την οικογένειας των Κομματικοδίαιτων Συνδικαλιστών) ήθελαν να μιλήσουν για τα ομόλογα, δες και στο in.gr αν δεν με πιστεύεις. Είναι κομματάκι (άντε βρες τη λέξη, παράξενο; κουλό; κάπως; βάλε μια λέξη της αρεσκείας σου) να βλέπεις τη συνδικαλιστική παράταξη της ΝΔ (της Δεξιάς δηλαδή, μην κρυβόμαστε πίσω από το μεσαίο μας δάχτυλο τώρα) να πηγαίνει στην Καισαριανή, αλλά από πλευράς marketing τους βγάζεις και το καπέλο.

Αν πήγαιναν στη ΛΑΕΔ π.χ. δεν θα το συζητούσαμε, άντε να λέγαμε καμιά κακία παραπάνω και ότι βρέθηκαν οι άνθρωποι στο φυσικό τους χώρο. Θα μου πεις πως πια έπεσαν οι διαχωριστικές γραμμές και πως ντροπή μου τώρα και ποιος είμαι εγώ να το παίζω πορτιέρης στο Σκοπευτήριο, α) δεν κάνω τον πορτιέρη, β) σιγά μην έπεσαν οι γραμμές, απλώς άλλαξε ο προσδιορισμός τους σιγά τα λάχανα, γ) μου έκανε εντύπωση το σκηνικό και το σχολιάζω, σε τελική ανάλυση μαγκιά τους αλλά μεγαλύτερη θα ήταν η μαγκιά αν έκαναν το ίδιο πράγμα πριν από 20 ή 30 χρόνια ή και 40 χρόνια, οκ;

Τέλος πάντων, υποθέτω πως του χρόνου οι της ΔΑΚΕ θα μας κάνουν και ένα μικρό κήρυγμα για την Πρωτομαγιά, έχοντας προηγουμένως ρίξει και μια ματιά σε κείμενα και συνεντεύξεις όπως αυτή εδώ. Τώρα που είδαν το φως το αληθινό, άντε με το καλό να ακούσουμε τον Ρόμπερτ Ουίλιαμς να τραγουδά το Bandiera Rossa α καπέλα...