Τσιμέντω να γίνη

(τι; δεν είχαν τσιμέντο οι αρχαίοι; και πώς έστησαν τους Δελφούς;)

Δεν είναι πως το έχω κατά νου, προγραμματίζω να μου συμβεί σε καμιά 230ριά χρόνια από σήμερα αλλά άμα ψοφήσω, τινάξω τα πέταλα, μείνω κόκορος, το σεβαστό ελληνικό Δημόσιο θα μου δώκει 2 άντε 2,5 τετραγωνικά μέτρα γης για να μπω μέσα και να κάνω το λίπασμα στα κυπαρίσσια.

Οσο είμαι ζωντανός έχω το πολύ 2,6 τετρ. μέτρα πρασίνου στη διάθεσή μου, υποθέτω πως κάποιος σοφός άρχων θεώρησε πως δεν μου χρειάζεται περισσότερο αφού με το θάνατό μου θα περάσω κάτω ακριβώς από αυτό το πράσινο για να σπρώχνω τις μαργαρίτες προς τα επάνω που λένε και οι Αυστραλοί ή για να μετράω τα ραδίκια ανάποδα που λένε και οι Ελληνες.

Δεν χρειάζεται φύρα σε πράσινο ο τόπος και ειλικρινά δεν ξέρω αν περιλαμβάνονται στις καταμετρήσεις και τα δυο αναρχικά αναρριχώμενα που έχω στο μπαλκόνι και που κάπου αυτό τον καιρό ξεκινάνε την καθιερωμένη τους επιδρομή προς τα κάγκελα. Κύριε, 2-2,5 τ.μ. σου δίνουμε σαν ψοφολογήσεις, πάρε τόσα και λίγα ψιλά ακόμη όσο ζεις και μη νομίζεις πως το περίσσεμα στο δίνουμε από λάθος, όχι. Ζωντανός είσαι όλο και κανένα βήμα θα θες να κάνεις να ξεμουδιάσεις. Αλλιώς θα παχύνεις, θα γίνεις τρίκωλος και θα θες περισσότερο χώρο πρασίνου για να βοσκάς ή να χέζεις ή να κάνεις και τα δυο.

Τώρα, άμα σπάσει ο διάολος το ποδάρι του (θα έκανε ποδήλατο στα γρασίδια μάλλον και γλίστρισε στις λάσπες) ή γυρίσει ο κόσμος ανάποδα και μεγαλώσει αυτή η περιβόητη αναλογία πρασίνου έχουμε πρόβλημα. Τεράστιο. Χαλάει η ισορροπία ζωντανών/νεκρών/νεκροζώντανων οι ζωντανοί θα νομίζουν πως είναι κάτι σπουδαίο και στο τέλος θα θέλουν να γίνουν και κυβέρνηση. Οπότε τι κάνουμε; Φωνάζουμε έναν εθελοντή -ή κάποιο από τα μαγαζιά του- και φέρνει τα πράγματα σε λογαριασμό τσιμεντώνοντας και ταρτανίζοντας (όπα, νέο ρήμα;) το περίσσεμα. Μέγας ευεργέτης ο άθρωπας, δώστου και μια θέση στους αθανάτους ή ό,τι έχουμε πιο κοντά σε αυτούς.

Με αυτή τη λογική πού πάς ορέ κακομοίρη να ξετσιμεντιάσεις τα τσιμενταρισμένα και να φυτέψεις πικροδάφνες; Πού ακούστηκε; Να χαλάσει η ισορροπία; Να’ ρθει ο κόσμος τούμπα; Να γίνουν θνητοί οι αθάνατοι; Αυτό θες; Μα δεν είναι σοβαρός. Στάσου! Mall! (όπως, στάσου! Μύγδαλα!). Μην τρομάζεις και έλα κοντά, σουπερμάρκετ, υπερμάρκετ, ουμπερμάρκετ, μούλτιπλεξ, σίνγκλπλεξ, ό,τι τραβά η όρεξή σου να καταναλώσεις τη ζωή σου. Αλλά πικροδάφνες μωρέ; Πασέ, τρε πασέ. Τις είχαν και παλιά και ξέρεις πού κατάντησαν. Μια χρυσή Visa δεν είχαν οι ξεβράκωτοι. Ακούς εκεί πικροδάφνες. Ντροπής πράματα...