Μπα πού να τους καεί ο ΦΠΑ

(όρσε γκουβέρνο κτλ κτλ)

Γαμώτο να βγω στις ρούγες να το φωνάξω, αλλά ποιες ρούγες, εδώ κάτω από το γραφείο (ξανα)σκάβει η ΔΕΗ, έχουν ανοίξει κάτι χάντακες να με το συμπάθιο και άμα πέσω μέσα θα λάβω αδικοθάνατο που λέμε και στο νησί. Αστο, το γράφω μη βρεθώ με μανίκι από γύψο, λοιπόν. Εχω μπλοκάκι, ναι έχω και blogάκι, αλλά ας μείνουμε στο μπλοκάκι, το δελτίο παροχής υπηρεσιών. Εχω και βιβλία (μορφωμένος άνθρωπος). Β’ Κατηγορίας. Είναι μάλλον επειδή έχω μικρό μπάνιο, άμα το φτιάξω κύριε Αλογοτέτοιε μου θα μου το αναβαθμίσετε σε 5 αστέρων σαν το Metaxa; Κάθε τρίμηνο, υποβάλω τη δήλωση ΦΠΑ. Αυτό είναι εύκολο και διασκεδαστικό γιατί ο ΦΠΑ δεν είναι λεφτά που βάζεις από την τσέπη σου, πάνε από χέρι σε χέρι και ο τελευταίος (που κάποιες φορές είμαι εγώ) τα δίνει στην Εφορία να γίνουν δρόμοι, γιοφύρια και σχολειά, να πάρει και η Ε.Ε. τα προβλεπόμενα και να τα κάνει ΚΠΣ. Επίσης είναι διασκεδαστικό γιατί γίνεται μέσω Internet. Υποβάλεις τη δήλωση ηλεκτρονικά και μετά τηλεφωνείς στην τράπεζα.

Της λες «κυρά μου τράπεζα στείλε αυτά τα λεφτά για την πληρωμή του ΦΠΑ» σου λέει και η τράπεζα «δεν μπορώ μάνα μου έχω έξοδα», «έλα τώρα σε παρακαλώ», «άμα μου δώσεις τρία ευρώ θα το κάνω», «γαμώ την ατυχία μου με τις βδέλες που ‘χω μπλέξει, εντάξει». Κάτσε κυρά τράπεζα, σε κέρματα θα πληρωθεί ο ΦΠΑ, να ξέρω αν θα πάει κανένας υπάλληλος με τα πόδια κα ένα σακί στον ώμο να απιθώσει τα τάλαρα στο ταμείο της Εφορίας. Γαμιέστε (αυτό δεν το λέω, το σκέφτομαι). Φινίτιο λα μούζικα το άλλο τρίμηνο πάλι.

Ομως ο πολύς εκσυγχρονισμός βλάπτει το καλό μου το κράτος. Σου λέει, «κοίτα να δεις, σου ΄κανα τη χάρη και τον ΦΠΑ τον καταθέτεις ηλεκτρονικά κάθε τρίμηνο μη μου ζητάς τώρα να κάμεις το ίδιο και με την εκκαθαριστική». Λες τώρα εσύ, ο αγαθός πολίτης. Ρε γαμώτο πόσο δύσκολο είναι η εκκαθαριστική να κατατίθεται ηλεκτρονικά; Ιδίως αν δεν έχεις να πληρώσεις τίποτε κερατιάτικα γιατί τα έκανες μαντάρα στους υπολογισμούς. «Α κοίτα να δεις, η Εφορία λέει πως θέλει να σε βλέπει μια φορά το χρόνο» μου λέει ο φίλτατος Γιάννης. Γιατί ρε Γιάννη, Γιαννάκη μου βρε παληκαράκι μου, δεν είμαστε ωραία έτσι όπως είμαστε από μακριά κι αγαπημένοι;

Πάω που λες στην Εφορία την Τετάρτη. Δυο νοματαίοι μπροστά με τις εκκαθαριστικές ανά χείρας. Ζέστη μέσα στα γραφεία, του θανατά. Ιδρώνεις σε χρόνο ντε τε. Τώρα νομίζω πως αυτό το κάμουνε επίτηδες, να σε βλέπουνε ιδρωμένο να λένε «αυτός ο πούστης κάτι θα κρύβει για να ιδρώνει έτσι» και να σε περνάνε στα άδυτα των αδύτων για κολονοσκόπηση (με τη χρήση βιβλίων Β’ Κατηγορίας). Ζητάω έντυπα για την εκκαθαριστική, μου τα δίνει η καλή κυρία. Φεύγω. Το άλλο πρωί, Πέμπτη δηλαδή, ανοίγω τα κιτάπια βρίσκω την περσινή εκκαθαριστική. Φτου γαμώ την ατυχία μου και την ανοργανωσιά μου μέσα δεν έχω καρμπόν και η δήλωση υποβάλλεται σε 3 αντίτυπα. Τρία; Δηλαδή κρατάει τρία η Εφορία και πρέπει να γράψω άλλη μια φορά την εκκαθαριστική να κρατήσω αντίγραφο ή κρατάει δύο και μου δίνει πίσω το ένα; Δεν θυμάμαι, κάτσε μωρέ να τα γράψεις τετραπλούν, νουμεράκια είναι.

Μούμπλε μούμπλε, τόσος ο τζίρος, τόσος ο ΦΠΑς, κοιτάζω και τις ηλεκτρονικές περιοδικές δηλώσεις (του τριμήνου ντε) με κοιτάζουν και αυτές, κουνάνε το κεφαλάκι τους καταφατικά, ωραία είμαστε, δεν τους χρωστάω σέντσι, δεν μου χρωστάνε μία. Πιάνεται λίγο το χεράκι μου είναι αλήθεια γιατί έχω ξεσυνηθίσει και το χειρόγραφο, προσέχω μην κάνω κολυβογράμματα και έχουμε άλλα, έτοιμος μετά από κανένα εικοσαλεπτάκι. Η προθεσμία τώρα για την υποβολή των εκκαθαριστικών του ΦΠΑ ξέρω πως λήγει στις 25 του Φλεβάρη που είναι Κυριακή, άρα πάμε στις 26, άστο θα πάω σήμερα (δηλαδή χθες, την Πέμπτη).

Tσακώνεται η υπάλληλος με μια κοπέλα από ένα λογιστικό γραφείο τρέχα γύρευε γιατί, τελειώνουν κάποια στιγμή τον καβγά, δίνω τις δηλώσεις (τις χειρόγραφες που τις σφράγισα με τη σφραγίδα μου που έψαχνα μισή ώρα γιατί δεν θυμόμουν πού στο διάτανο την είχα αφήσει) με κοιτά η υπάλληλος. «Σε τρία αντίτυπα η δήλωση κύριε, όχι σε τέσσερα». «Δεν χαίρεστε κυρία μου που περίσσεψε και μία να τη δώσουμε σε κανέναν άνθρωπο που θα έρθει με λειψό το μασούρι του;» Α, ξέχασα να σου πω πως τα ασανσέρ στο κτίριο της Εφορίας είχαν κολλήσει μεταξύ 5ου και 2ου ορόφου, μαύρη πέτρα είχαν ρίξει στο ισόγειο, ο ΦΠΑ μένει στον 4ο, έκανα και τη γυμναστικούλα μου. Ζέστη ρε παιδιά μέσα στην Εφορία, τον κλίβανο θα είχαν ανάψει και θα έκαιγαν παλιές δηλώσεις, δεν εξηγείται αλλιώς. Φεύγω κάποια στιγμή, ωραία ξεμπερδέψαμε, α ρε γαμώτο γιατί να μην υπάρχει δυνατότητα ηλεκτρονικής υποβολής της εκκαθαριστικής δήλωσης, ένα δυο κουμπάκια υπόθεση είναι. Και μου ‘ρχεται σήμερα το email. Και διαβάζω το χαμπέρι. Και κοντεύω να το πάθω το εγκεφαλικό. Να πέσω από την καρέκλα. Να λάβω αδίκοθανατο. Να πέσω από την Κοντραφόσα.

Μια μόλις ημέρα πριν λήξει η προθεσμία, έβγαλαν φιρμάνι ότι πρώτον παρατείνεται η προθεσμία (πάρτα μαλάκα να μη στα χρωστάω που ανέβαινες και τα σκαλιά φριτ φριτ φριτ μην και δεν προλάβεις) για το Μάρτιο και ανοίγουν και οι πόρτες του Taxisnet για την ηλεκτρονική υποβολή της εκκαθαριστικής. Μα με συγχωρείς, μαλάκες είναι; Ή μήπως μαλάκες; Βρε, λες να είναι τελικά εντελώς μαλάκες; Δεν μπορούσαν να το κάνουν μια βδομάδα πριν, δυο μέρες έστω. Δεν ήξεραν ότι θα το φτιάξουν να μας πούν «ψιτ, μαλάκες, κόφτε τα μαθήματα καλλιγραφίας θα σας φτιάξω μια εφαρμογή μπερεκέτι» να κάνουμε και εμείς τα κουμάντα μας; Τσάμπα οι υπογραφές και οι αφιερώσεις, όσο για το 4ο αντίτυπο είπα να το δώσω σε έναν άλλο ταλαίπωρο αλλά δεν ταιριάζανε τα νούμερά μου με τα δικά του. Γκαντεμιά...