Βυρηττό και Χάιφα γωνία

(τα ευκόλως εννοούμενα)

Κάθε γειτονιά έχει έναν νταή που καλό θα ήταν να μην τον προκαλέσει κανείς. Τον προσβάλει κάποιος; Τραβάει μαχαίρι. Τον χαστουκίζεις; Τραβάει όπλο. Τον χτυπάς; Τραβάει πολυβόλο. Οχι πως ο νταής έχει άδικο, κάποιος τον έβλαψε. Τι αντίδραση, όμως! Εκτιμάς πραγματικά τους δυνατούς που δεν χρησιμοποιούν αμέσως τη δύναμή τους. Δυστυχώς οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις για άλλη μια φορά μοιάζουν με τον νταή της γειτονιάς. Απήχθη ένας στρατιώτης στη Γάζα; Ολη η Γάζα θα πληρώσει. Οκτώ στρατιώτες σκοτώνονται και δύο απάγονται στο Λίβανο; Ολος ο Λίβανος θα πληρώσει. Μία, μόνο μία είναι η γλώσσα που μιλάει το Ισραήλ – η γλώσσα της βίας.

Σχόλιο της αριστερής ή αριστερών αποχρώσεων ισραηλινής εφημερίδας Ha’aretz (*), ψαρεμένο στα νερά του BBC. Στο μεταξύ το αίμα κυλάει και δεν έχει σημασία αν είναι αίμα αθώων ή ενόχων, το χρώμα είναι ίδιο. Οπως ίδιο και το μίσος που γεννιέται...

(*) Ασταθέστατο site, ψάξε από Google.