19.5.06

Γνωστής αλυσίδας καταστημάτων

(από τα βλήτα θα το βρούμε το κακό...) Κάθε φορά που ένας μεγάλος του εμπορίου ή της βιομηχανίας συλληφθεί να κάνει κάτι παράνομο ή παράτυπο μπαίνει μπροστά μια φοβερά καλλιτεχνίζουσα προστασία. Κυρίως στους ιδιωτικούς σταθμούς της τηλεόρασης το σχετικό ρεπορτάζ ξεκινά περίπου ως εξής:

"Κλιμάκιο της νομαρχίας μετά από επιτόπια έρευνα σφράγισε το κατάστημα γνωστής αλυσίδας.." ή

"Γνωστή εταιρεία αποφάσισε την απόσυρση του προϊόντος της μετά από καταγγελίες για..."

Κάπως έτσι (τι κάπως έτσι, ακριβώς έτσι) η είδηση γίνεται μη είδηση. Στην τελικότερη των τελικών αναλύσεων η είδηση είναι πληροφορία (αποτέλεσμα επεξεργασίας δεδομένων, αν το δεις μηχανογραφικά) που έχει τουλάχιστον ένα στοιχείο χρησιμότητας για τον αποδέκτη και αν κάνω λάθος διόρθωσέ με...

Την περασμένη Τετάρτη, λοιπόν, προέκυψε το θέμα της δηλητηρίασης κάποιων ανθρώπων που είχαν φάει χόρτα ανακατεμμένα με ένα ζιζάνιο. Η κρατική ΕΡΤ έπαιξε το θέμα κα-νο-νι-κά στο πρωινό της πρόγραμμα (που έτυχε να το παρακολουθήσω). "Στο κατάστημα του Βερόπουλου στο Κουκάκι... βλήτα με διαβολόχορτο... τόσοι άνθρωποι στο νοσοκομείο, τόσοι στην εντατική, ένας με κώμα..."

Από περιέργεια έστησα αυτί στις ειδήσεις του Mega την ίδια ημέρα. "Τόσοι στο νοσοκομείο/εντατική, ένας με κώμα, από κατανάλωση βλήτων... τα προμηθεύτηκαν από κατάστημα μεγάλης αλυσίδας σουπερμάρκετ στο Κουκάκι"... Για να μην αδικήσω και κανένα, στο ρεπορτάζ που ακολουθούσε υπήρχε σαφής αναφορά στο Βερόπουλο αλλά γίνονταν όσο πιο ανώδυνα ήταν δυνατό (θα μου πεις τώρα, είναι αυτό τεκμηριωμένο σχόλιο; όχι δεν είναι απολύτως) και αν ήσουν τυχερός θα άκουγες το όνομα της εταιρείας το πολύ μία φορά.

Αν θυμάσαι την υπόθεση με τα μουχλιασμένα γιαούρτια της ΦΑΓΕ, πάλι στην αρχή το θέμα προβλήθηκε τηλεοπτικώς τουλάχιστον με αόριστη αναφορά στην εταιρεία. Μετά τις διαστάσεις που πήρε η υπόθεση, θέλοντας και μη, άρχισαν οι ονομαστικές αναφορές...

Ετσι γίνεται σε όλα τα μέσα; Οχι, π.χ. στην περίπτωση με τα βλήτα οι εφημερίδες της επόμενης ημέρας ανέφεραν και το Βερόπουλο. Δες το Εθνος, την Ελευθεροτυπία, ή τα Νέα. Οχι πως σε άλλες περιπτώσεις οι εφημερίδες δεν το κάνουν, να ένα παράδειγμα (προς τη μέση του κειμένου).

Εξαιρετικά συγκεκριμένη μεθοδολογία: Το όνομα της εταιρείας δεν αναφέρεται παρά σε εξαιρετικές περιπτώσεις στον τίτλο (βλ. περίπτωση Vodafone με τις υποκλοπές), στο κείμενο μπορείς να το βρεις ακόμα και να επαναλαμβάνεται αν χρειαστεί. [Δοκίμασε αυτή την αναζήτηση στο Google για να καταλάβεις τι εννοώ (διευκρίνισις: εδώ παίζουμε πια μόνο με Mozilla, αν έχεις Internet Explorer κάνε ένα δυο κλικ να βρεις την υγειά σου)...]

Δεν ξέρω τι συμβαίνει σε άλλες χώρες. Ψάχνοντας έπεσα στα κυρίως αμερικανοκεντρικά , αλλά ενδιαφέροντα:

Α, μην ξεχάσω, μια ολίγη μέσω Google News.

Δεν υπάρχουν σχόλια: