29.3.06

Εκλειψιασμοί...

(με κάτι τέτοια δεν πας μπροστά) Είναι ένα μοναδικό αστικό φαινόμενο και μη μου λες να προσέχω τι γράφω, αυτοί να προσέχουν τι λένε που το μόνο Καστελόριζο που ήξεραν ήταν τα εστιατόρια και θυμήθηκαν το νησί όλοι τώρα που ήταν να γίνει η συντέλεια του κόσμου αλλά τελευταία στιγμή άλλαξε γνώμη και πήγε να συντελέσει τον πιο κάτω Γαλαξία. Το θυμάσαι το Καστελόριζο; Εμένα, μόνο πως στο χάρτη της Ελλάδας που είχαμε στο σχολείο το είχαν κοτσάρει σε ένα πλαίσιο κάτω στην άκρη, λες και μας ήρθε στην επικράτεια τσόντα την ώρα που τυπώναμε το χάρτη και δεν προλαβαίναμε να αλλάξουμε τις κλίμακες. Αυτή η μαλακία να δείξουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη την ηπειρωτική Ελλάδα, να τη βλέπει ο σκράπας από το τελευταίο θρανίο και να καμαρώνει, αλλά να μην μπορεί να διακρίνει πως και εκείνες οι σκατοκουκίδες εκεί κάτω δεξιά ή κάτω αριστερά είναι και αυτές τόπος μας... Ωραίος της ημέρας ο δήμαρχος, κοινοτάρχης -τι είναι δεν ξέρω βάλανε τελευταία τον κόντε Καποδίστρια να του κάμουνε δεύτερη κηδεία έτσι όπως πάνε- του Καστελορίζου, που βγήκε σε ένα ραδιόφωνο και χοντρικά είπε «ωραία, τώρα που τελείωσε η έκλειψη δεν την κάνετε σιγά σιγά οι επισκέπτες... δεν έχουμε να σας ταϊσουμε και τίποτα... λίγα ψάρια μείνανε». Του Βησσαρίωνα έγινε στο Καστελόριζο και θα κυνηγάνε τα λέπια οι άνθρωποι...
[David Gilmour, νέος δίσκος μετά από δέκα χρόνια και βάλε σιωπής, από το About Face λίγο καιρό μετά τον καβγά στους Pink Floyd. Πρώτο κομμάτι, Castellorizon, τίμιον, να το ακούσεις στην πρώτη ευκαιρία]

1 σχόλιο:

xryc agripnia είπε...

Αααα,εκει ησουν κρυμμενος δηλαδη!

Βρε welcome back!