Α-γνωστοι δρόμοι

(εν μέση οδώ) Σχεδόν κάθε μέρα περνάω από τα ίδια στενά. Δεν είναι η γειτονιά που μένω είναι η άλλη, του γραφείου. Ξέρω τις ρουτίνες της, η λαϊκή τις Δευτέρες για μισό χρόνο σμπαραλιάζει τον πιο φαρδύ δρόμο της περιοχής. Τιγκάρει στα διπλοπαρκαρισμένα που με ένα πρόχειρο σημείωμα στο εσωτερικό του παρμπρίζ ζητούν συγγνώμη για το μπάχαλο και με έναν αριθμό κινητού απεύχονται την ώρα ανάγκης. Τρίτες ως Πέμπτες βρίσκεις σχετικά εύκολα σε ένα μαγικό διάστημα της ημέρας, λίγο το πρωί, λίγο το μεσημέρι, καθόλου το απόγευμα. Τις Παρασκευές είναι πολύ πιο εύκολο αλλά φεύγοντας σε περιμένει στις λεωφόρους ο εξάγγελος αλαλαγμός του Σαββατοκύριακου. Μπορώ να σου πω αν το ψιλικατζίδικο στον πρώτο παράλληλο έχει Craven μεγάλο και ασημένια χαρτάκια σε τιμή κάτω του μισού ευρώ (απάντηση: ναι - όχι) ή αν το σουπερμάρκετ στη γωνία έχει και κανέναν καφέ της προκοπής εκτός από τους στιγμιαίους ενός συνοικιακού μπακάλικου. Τα βλέπεις εκείνα τα δυο βαρέλια με τη σανίδα στη μέση; Κρατάνε θέση για το φορτηγό του επιπλάδικου που όλη μέρα μυρίζει φυσίματα από βερνίκι. Εκείνη η καρέκλα δίπλα στο πεζοδρόμιο τη βλέπω κάθε μέρα, μπορώ να σου ορκιστώ πως πιο συχνά βλέπω την καρέκλα παρά ένα αυτοκίνητο στη θέση της. Το συνεργείο με το απαγορευτικό της στάθμευσης; Ακυρον, έχει κλείσει εδώ και χρόνια αυτό το μαγαζί παρκάρεις. Οχι σε αυτό το στενό θα στριμωχτείς φεύγοντας. Αλλη μια οικοδομή τελειώνει. Σε λίγες μέρες αλβανικά, ρουμάνικα, πολωνικά και ρώσικα θα ακούγονται στο νέο λάκο που θα ανοίξει λίγο πιο πάνω. Γκρέμισαν ένα ξεχασμένο χαμόσπιτο τις προάλλες, αν βιαστείς να περάσεις μπορεί να προλάβεις ακόμη τους σωρούς με τα μπάζα. Εχει βάλει και την ταμπέλα του ο εργολάβος. Σε λίγο θα το χτίσουν πάλι, όχι το χαμόσπιτο, κάτι άλλο πιο μεγάλο με κεντρική θέρμανση, αλουμίνια, πλακάκια δαπέδου, αναμονές για κρυφούς φωτισμούς στα έπιπλα της κουζίνας και στα γεισώματα. Με βαριές πόρτες που κλειδώνουν με τρίαινες σε τρία σημεία. Μπορώ να σου πω αν αυτό το καφενείο έχει λόγο ύπαρξης ή απλώς περιμένει τη σύνταξη του αφεντικού του και πώς θα βγεις από το αδιέξοδο που χώθηκες χωρίς να στραπατσαριστείς. Μόνο μη με ρωτήσεις πως λένε τους δρόμους. Δεν ξέρω κανέναν τους, τους γνωρίζω από τα γλιτσιασμένες σπασμένες πλάκες στα πεζοδρόμια και τις πρόχειρα παραγεμισμένες λακούβες στην άσφαλτο αλλά τα ονόματά τους, όχι...