αδοπάνα

(μόνο ένας; της πουτάνας γίνεται) Συνήθισα να μου ανεβαίνει η πίεση κάθε φορά που ένα μηχανάκι νομίζει ότι οι μονόδρομοι ισχύουν μόνο για τα αυτοκίνητα και απαιτεί να του κάνεις και χώρο να περάσει- ο μουντρούχος. Αλλά αυτοκίνητο να μπαίνει στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας σε δρόμο που έχει και νησιδούλα, ε, δεν το βλέπεις και κάθε μέρα. Η μεσημεριάτικη έκπληξη περίμενε στην Πλαστήρα στη Νέα Σμύρνη με ένα Φιατάκι να έχει μπει, τρέχα γύρευε πώς, ανάποδα και να τα 'χει χαμένα - λογικό αυτό το τελευταίο. Αμήχανη η οδηγός προσπαθούσε να ξεμπερδέψει από το μπέρδεμα που είχε η ίδια δημιουργήσει, αλλά έπεσε σε καλή περίπτωση μιας και ο δρόμος δεν είχε πήξιμο. Γελάσαμε, μοίρασε καμιά δεκαριά συγγνώμες δεξιά και αριστερά, κάπως βολεύτηκε η κατάσταση, αλλά ρε γαμώτο δεν πρόλαβα να πάρω αριθμό κυκλοφορίας, σε περίπτωση που βρεθώ από πίσω της να ακολουθήσω άλλη πορεία από τη δική της. Μη βρεθώ να οδηγώ εγγλέζικα στη Συγγρού...