Αστινησία και άγγελοι

(ακούγεται και σαν ασυναρτησία...) Μια θάλασσα σύννεφα πάνω από τις ταράτσες έκανε το Λυκαβηττό να μοιάζει για άλλη μια φορά με νησί, ένα βουνό που έπρεπε τελικά να ήταν φυτρωμένο ανάμεσα στα κύματα είναι ν' αναρωτιέσαι τι γυρεύει ανάμεσα στους δρόμους... Ο νοτιάς ταξιδεύει τα φύλλα και μαλακώνει λίγο τη δύναμη της βροχής. Αλήθεια, το μερίδιο των αγγέλων το ξέρεις; Οταν ένα αλκοολούχο ωριμάζει μέσα στα βαρέλια, μια μικρή ποσότητα οινοπνεύματος εξαχνώνεται μέσα από τα ανοίγματα του ξύλου - φεύγει, ταξιδεύει. Μπορεί να νοστιμίζει τον αέρα ή τις σταγόνες της βροχής, να ανοίγει τα πέταλα στις νιφάδες του χιονιού - πολλά μπορεί να γίνονται. Κάποιοι λένε ότι η ποσότητα που χάνεται πηγαίνει στους αγγέλους, είναι το μερτικό τους, πώς και γιατί δεν νομίζω πως ξέρει κανείς... Πώς μου ήρθε αυτός ο συνειρμός δεν ξέρω...

In the future where will I be? (Talk, Coldplay)

Συνεχίζουν τα τρελά κορδόνια του μυαλού... Καλημέρα...