Στο βάθος του κάδρου

(ζήτημα προ-οπτικής) Με τη μυρωδιά της θάλασσας στα δάχτυλα και χρώματα της γης τριγύρω σαν το μεθυσμένο νησί ενός τραγουδιού που αγγίζει την άκρη του πρωινού και φυσάει δυο γραμμές χειλιών την ώρα που ένας μπάσος άνεμος κάνει το μετρονόμο στην τελευταία και μεγάλη μουσική των δέντρων...

There’s no reason To feel all the hard times To lay down the hard lines It’s absolutely true (Absolute Beginners, David Bowie)

Στο τέλος της κατηφόρας μιας περίεργης εβδομάδας και ούτε τελείες ούτε κόμματα βάζουν φρένο... Καλημέρα...