1.9.05

Κι άλλα ξύλα στη φωτιά του monitor

(just my 2 cents, με κάθε ειλικρίνεια) Λοιπόν, μιας και το Δίκτυο δεν το 'χτισα αλλά το βρήκα έτοιμο όταν είχαν τελειώσει τα σοβατίσματα και είχαν μείνει κάτι μερεμέτια, δεν έβαλα εγώ τους κανόνες, τους βρήκα. Αυτό δεν σήμαινε ότι όλοι οι κανόνες ήταν (ή είναι) σωστοί, θα μου πεις τώρα πώς ορίζεις το σωστό και το λάθος, εξαιρετική ερώτηση. Στην πορεία πάντως χάρηκα πάρα πολύ γιατί κατάλαβα πως αυτοί ακριβώς οι κανόνες ήταν δυναμικοί, άλλαζαν με το πέρασμα του χρόνου, η εξέλιξή τους ήταν ευθέως ανάλογη της εμπειρίας που απολάμβαναν οι χρήστες του μέσου, στο παλιό Usenet το ζήσαμε πάρα πολύ καλά με τις διάφορες ψηφοφορίες που διοργανώνονταν για το αν θα έπρεπε να λειτουργήσει το X newsgroup. Στην τελική ανάλυση λειτουργούσε ως βασική αρχή που οι παλαιότεροι μετέφεραν στους νέους και αυτοί με τη σειρά τους στους πιο νέους κ.ο.κ. το αγγλοσαξονικής λιτότητας information wants to be free. Αυτό δεν άλλαξε και (εγώ, οκ;) δεν θέλω να αλλάξει. Γι' αυτό διαφωνώ με τον Ναυτίλο ή τον Crazy Monkey και μερικούς ακόμη που ζήτησαν να εξαιρεθούν από το “σάρωμα” του monitor... Πρόκειται για εξαιρετικούς δημιουργούς / παραγωγούς πληροφορίας (και το σχόλιο πληροφορία είναι, είναι αποτέλεσμα της επεξεργασίας δεδομένων ανεξαρτήτως αν ως δεδομένα θεωρούμε ειδήσεις, αρθρογραφία ή ό,τι άλλο, αυτά είναι τα data μας) και αυτή η πληροφορία πρέπει για χίλιους λόγους να είναι διαθέσιμη σε όσο το δυνατόν περισσότερους. Η αυτοεξαίρεση ή αυτοαπομόνωση (πες το όπως θες) δεν νομίζω πως είναι λύση αν για παράδειγμα εκτιμάς πως ο λόγος σήματος προς θόρυβο τείνει να πέσει κάτω από τη μονάδα. Κάπως έτσι η πρώτη και η δεύτερη (στην οποία ανήκω) φουρνιά του Δικτύου έχασε τη μάχη του Usenet (επιμένω πως το Usenet και τα blogs έχουν δύο σχεδόν παράλληλες πορείες που κατά καιρούς συγκλίνουν και απομακρύνονται για να συναντηθούν ξανά πιο κάτω), δεν πρέπει να το αφήσουμε να επαναληφθεί. Η πληροφορία από τη φύση της θέλει να είναι ελεύθερη και αυτός που διαβάζει το monitor το kinja ή όποιο άλλο εργαλείο, θέλει όση περισσότερη πληροφορία μπορεί να αντέξει δεν είμαστε εμείς που θα ορίσουμε αν θα μας βλέπει ή όχι. Ετσι κι αλλιώς αυτοί που δεν ενδιαφέρονται για εμάς βλέπουν τηλεόραση (σχηματικό αυτό, αντιλαμβάνεστε)... Αυτά, αντίλογοι;

5 σχόλια:

ANemos είπε...

Νικόλα

Δεν θα σου πω το τετριμμένο: το Μέσον είναι το Μήνυμα…
(Και πιστεύω ότι το monitor είναι Μέσον και μάλιστα εξαιρετικά χρηστικό…)
Θα σου πω όμως μία βασική διαφορά των blogs από το πάλαι ποτέ Usenet (ή και το IRC ή και τα Forums ή και άλλα διάφορα όπως π.χ. το Pathfinder):

Το Usenet αποτελούσε έναν (ηλεκτρονικό) Δημόσιο (άρα ανοιχτό) Χώρο. Έναν μεγάλο (ΚΟΙΝΟ) Πίνακα Ανακοινώσεων κάτω ή δίπλα από τις οποίες μπορούσε να διεξαχθεί ένας γραπτός Διάλογος.

Αντίθετα, το κάθε Blog ανήκει μεν (ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ) στην Δημόσια Σφαίρα της Επικοινωνίας αφού αποτελεί υποσύστημα του μεγάλου, ανοιχτού συστήματος που ονομάζεται INTERNET αλλά είναι ένας ΑΤΟΜΙΚΟΣ Πίνακας Ανακοινώσεων και ως τέτοιος δεν προϋποθέτει την ύπαρξη διαλόγου. Με απλά λόγια μπορεί το κάθε ΑΤΟΜΟ να το κάνει Ο,ΤΙ γουστάρει! Να αποκλείσει τα σχόλια, να τα αποκλείσει εν μέρει, να τα ανοίξει, να το κάνει Forum, να το κρατήσεις εντελώς private, να τo κάνει με κιμά, με μπαλσάμικο, με κουκουνάρι, με μερέντα…

Ασήμαντη διαφορά θα πει κάποιος…

Δες όμως ΠΟΥ και ΠΩΣ γίνεται σημαντική:

Η ταυτότητα ενός χρήστη στο Usenet είναι μη αναγκαία και ασήμαντη (εκτός αν ο ίδιος θέλει με κάποιον τρόπο να την αποκαλύψει). Είναι δύσκολο να καταλάβεις τι καπνό φουμάρει εκτός αν το παρακολουθούσες συστηματικά και για καιρό… Από μεμονωμένα ή πολύ ειδικά post ελάχιστα καταλάβαινες… Χώρια οι ΡΟΛΟΙ που έπαιζε ή ενσωμάτωνε ο καθένας…

Η ταυτότητα ενός χρήστη στα Blog είναι ΕΠΙΣΗΣ μη αναγκαία και ασήμαντη. Όμως εάν περιδιαβείς ένα Blog (που έχει «ζωή» 3-4 μηνών) μπορείς να καταλάβεις ΠΟΛΛΑ για αυτή την ταυτότητα. Κρίνεις το σύνολο και όχι το μεμονωμένο Post.

Ο,τι έτρεφε το Usenet μπορεί να καταστρέψει ένα Blog: η αποσπασματικότητα και το «κάθε καρυδιάς καρύδι».

Πιο λιανά: Πάρε για παράδειγμα το τελευταίο μου post για τα «Θεοδωράκεια». Αν κάποιος διάβαζε ΜΟΝΟ αυτό (π.χ. μέσω monitor) θα μπορούσε να βγάλει το συμπέρασμα ότι είμαι αντι-θεοδωρακικός άρα… άρα… άρα… Μαλάκας (κατά τη γνώμη του ενός) ή Ωραίος (κατά τη γνώμη του άλλου).
Εμ δεν είναι έτσι! Ούτε το ένα (θέλω να ελπίζω) ισχύει ούτε το άλλο!

Πάρε ένα άλλο παράδειγμα: Διαβάζεις στο monitor έναν ωραιότατο τίτλο «Το αληθινό πρόσωπο της Βανέσα Μέι», επειδή την γουστάρεις πατάς, ανοίγεις το post και βλέπει έναν κώλο να χέζει… Και γίνεσαι χάλια! Γιατί ο άλλος ήθελε να κάνει την εφηβική πλακίτσα του…

Το Μέσον λοιπόν παίρνει το ΜΗΝΥΜΑ ενός blog και δημιουργεί ένα ΑΛΛΟ ΜΗΝΥΜΑ που ουδεμία σχέση έχει με τον χαρακτήρα καθενός blog ξεχωριστά…

Να λοιπόν οι ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ λόγοι που δεν θέλω να είμαι στο monitor παρ’ όλο που εξακολουθώ να πιστεύω στη χρηστικότητά του (που όμως αναιρείται –όπως και οι προθέσεις του δημιουργού του- από την ίδια την πραγματικότητα).

Μια καλή λύση ΙΣΩΣ θα ήταν να γίνει personalized. Δηλαδή να μπορείς να εμφανίζεις –μετά την πρώτη επίσκεψη- ή να εξαφανίζεις (με flags) ό,τι και όποιον θέλεις από την δική σου (και ΜΟΝΟ) οθόνη…
Να μπορείς να παρακολουθείς μόνο τα blog της παρέας ή της κλίκας ή των ομοϊδεατών σου. Τα blog μόνο των κοριτσιών ή των αγοριών ή των gay ή των Θεσσαλονικιών κ.ο.κ.
Ή μόνο των πρωτοεμφανιζόμενων ή συνδυασμό κάποιων από τα παραπάνω με κάποιου είδους παραμετροποίηση… και…

Με cookies!

Ξέρω ότι είναι δύσκολο (και γιατί να το κάνει ο φίλτατος vrypan) αλλά θα ήταν μια κάποια λύση…

Αλλά από την άλλη πλευρά, νομίζω ότι με τέτοια τεχνικά τερτίπια χάνεται η ουσία και το νόημα…

Αυτά!

mindstripper είπε...

Παρακολουθώ λίγες μέρες τώρα το όλο θέμα χωρίς να μιλάω, προσπαθώντας να κατανοήσω όλες τις πλευρές κι όλες τις απόψεις.

Δεν βρίσκω το monitor να είναι διαφορετικό από έναν τηλεοπτικό δέκτη. Το ανοίγω, κάνω το zapping μου, επάνω σ' αυτό μπορεί να πετύχω τη φοβερή είδηση του τεριέ της μαντάμ Τζούλι που έχει πάθει μελαγχολία επειδή δεν μπορεί να ζευγαρώσει με το σπουργίτι του κυρ-Μανώλη, επίσης μπορεί να πέσω σε άπειρους κώλους άσπρους-μαύρους, μέ ή άνευ κυτταρίτιδος, σε καραγκιόζηδες που νομίζουν ότι είναι δημοσιογράφοι και προβάλλονται με τον ίδιο τρόπο (αν όχι ακόμη πιο έντονα), στο ίδιο μέσον που προβάλλονται αληθινοί εργάτες αυτού του επαγγέλματος... τελικώς κλείνω την τηλεόραση, ίσως δω κι ένα DVD και τελειώνει η ιστορία.

Για να δω ειδήσεις (όταν βλέπω), έχω επιλέξει ένα ή δύο κανάλια και προσανατολίζομαι σε αυτά. Δεν παρεκλίνω γιατί ξέρω ότι θα είναι εις βάρος της ψυχικής μου ηρεμίας. Κατά τον ίδιο τρόπο έχω χτίσει τα links στο μπλογκ μου. Απο κει θα μπω να διαβάζω τα αγαπημένα μου μπλογκ. Αυτά αποζητώ ακόμα και στο monitor με σκοπό να δω αν έχουν ανανεωθεί τις μία-δύο μέρες που δεν έχω μπει να κάνω τη γύρα μου. Εαν κι εφόσον έχω χρόνο και όρεξη, ίσως κάνω μία γενικότερη βόλτα, ίσως ανακαλύψω κάποιον νέο blogger που να με κάνει να χαμογελάσω μ' αυτά που γράφει. Ίσως πάλι δω και τον άλλον τον κουφιοκέφαλο που έχει την εντύπωση ότι όλος ο κόσμος στρέφεται γύρω από αυτόν. Ποσώς με ενδιαφέρει και καθόλου δεν θα ασχοληθώ.

Για μένα η ουσία και το νόημα είναι το να ανακαλύπτω ανθρώπους, πράγματα και καταστάσεις που ξεχωρίζουν ανάμεσα στις βλακείες, τις υποκρισίες και τις κενότητες, είτε αυτές ανήκουν σε μπλογκς, είτε σε τηλεόραση, είτε στην καθημερινότητά μας. Και αυτό είναι καθαρά υποκειμενική υπόθεση. Τίποτε άλλο.

Nassos K. είπε...

Δεν είναι λίγοι αυτοί που κάπως έτσι το βλέπουν το monitor. Σαν τηλεόραση που μπορούν να μπουν και να κάνουν zapping στα διάφορα blog και να δουν "τι έχει σήμερα".

Ακούστηκε και μια άλλη παρομοίωση αυτές τις μέρες, που θέλει το monitor σαν μια βιβλιοθήκη που περιέχονται μέσα τα "βιβλία" του καθενός μας.

Αν το κουράσουμε μπορούμε να βρούμε εκατοντάδες τέτοιες παρομοιώσεις για τα blogs και το monitor. Δεν είναι αυτό το θέμα όμως. Ούτε το ποιός έχει δίκιο ή άδικο και αν καλώς ή κακώς ζητήσαμε κάποιοι να αφαιρεθούμε από αυτό. Για άλλη μια φορά η αλήθεια είναι κάπου στη μέση.

Πράγματι τα weblogs είναι ένας προσωπικός χώρος που μπορεί ο καθένας να κάνει και να προβάλει ό,τι θέλει.
"Να αποκλείσει τα σχόλια, να τα αποκλείσει εν μέρει, να τα ανοίξει, να το κάνει Forum, να το κρατήσεις εντελώς private, να τo κάνει με κιμά, με μπαλσάμικο, με κουκουνάρι, με μερέντα…". Σ'αυτό το σημείο συμφωνώ με τον Naftilo.

Απ'την άλλη μεριά, το monitor είναι κάτι σαν τμήμα του blog του Παναγιώτη (vrypan). Μπορεί να είναι ξεχωριστή εφαρμογή και με δικό του URL, αλλά η διαχείρηση και η όλη επίβλεψη είναι δική του.

Είναι ένα εργαλείο για τον εαυτό του, την χρήση του οποίου προσφέρει (δωρεάν) μέσα από το blog του. Είναι σαν να προσφέρω μέσα στο blog μου, το account που έχω στο NewsGator (ή άλλη υπηρεσία RSS-Reader) και να μπορούν οι επισκέπτες να βλέπουν τα δικά μου επιλεγμένα blog και τις ανανεώσεις τους.

Το monitor λοιπόν, είναι ενα πολύ καλό, καθαρό και γρήγορο RSS-Reader. Μέσα σ'αυτό μπορεί να προσθέσει ή όχι όποιον του καπνίσει ή (στην περίπτωση του Παναγιώτη) όποιον του το ζητήσει. Αλλά είναι στην κρίση του Παναγιώτη.

Για το λόγο αυτό μάλιστα δεν μπορεί να ισχύσει 100% το "ίσως ανακαλύψω κάποιον νέο blogger", μιας και δεν περνάνε αυτόματα οι νεοεμφανιζόμενοι bloggers, ούτε μπορούν να κάνουν μόνοι τους εγγραφή, παρά μόνο ένα request σε comment στο blog του Παναγιώτη.

Για τον παραπάνω λόγο επίσης, δεν μπορώ να απαιτήσω ή να του απαγορέψω να παρουσιάζει τα RSS-feeds μου (εκτός αν σταματήσω να τα μοιράζω) ή να έχει link προς το blog μου. Σχετική περίπτωση αντιμετώπισα πρόσφατα.

Φαντάζομαι ότι ο Παναγιώτης θα ήθελε να είναι εκεί μέσα όλα τα ελληνικά blogs, αδιάφορο από ποια υπηρεσία προέρχονται. Με τον τρόπο όμως που γίνεται η διαχείρηση/παρουσίαση, καταλήγουμε στο "Το Μέσον λοιπόν παίρνει το ΜΗΝΥΜΑ ενός blog και δημιουργεί ένα ΑΛΛΟ ΜΗΝΥΜΑ που ουδεμία σχέση έχει με τον χαρακτήρα καθενός blog ξεχωριστά…".

Αυτό ακριβώς αυτό είναι και το πρόβλημα και όχι πχ. πως "ο λόγος σήματος προς θόρυβο τείνει να πέσει κάτω από τη μονάδα" (κάτι που είναι εντελώς υποκειμενικό), ή πόσο μάλλον γιατί θεωρεί κάποιος υποτιμητική την εμφανιση στο monitor.

Κλείνοντας (χρησιμοποιώ το παράδειγμα με την τηλεόραση), ας πούμε πως προτιμώ να γίνω ένα απλό webtv απ'ότι μεγάλο κανάλι :-)
και όσο για το zapping, δεν ξέρω κανέναν που το κάνει ανάμεσα σε όλα τα κανάλια. Σχεδόν όλοι μας έχουμε βάλει "μνημες" στο τηλεκοντρόλ και δεν είναι πάνω από 5-6 τα νούμερα που έχουν φθαρεί απ'την επιλογή των καναλιών :-)

Τέλος, για τα τεχνικό κομμάτι και όσο αφορά τη βελτίωση του monitor, έχω στείλει στον Παναγιώτη μερικές ιδέες, και το personalisation που αναφέρει και ο Naftilos είναι από τα πρώτα. Μάλιστα ξέρω πως έχει και κάτι ακόμη στο μυαλό του, αλλά ας μη ξεχνάμε πως είναι ένα δωρεάν εργαλείο που αναπτύσει στον ελεύθερο χρόνο του, και δεν μπορούμε να τον πιέσουμε για κάτι.

Ισως αν το έκανε με συνδρομή; (χμ...)

NickTheCreek είπε...

Naftile και CrazyMonkey,
Σαφώς τα blogs δεν είναι Usenet, ωστόσο και τα δύο βασίστηκαν / βασίζονται σε μια ουσιαστική συμμετοχή των χρηστών (ψευδώνυμη ή όχι αδιάφορο). Τώρα, όποιος διαβάζει το monitor και από ένα σημείωμα συνάγει συμπέρασμα για τον Χ blogger, είναι αυτός που έχει το πρόβλημα και όχι ο blogger. Απαντώντας / προσθέτοντας στην mindstripper, το monitor μου μοιάζει περισσότερο σε κάτι σαν αυτό του news.google.com τηρουμένων των αναλογιών, των περιορισμών και των διαφορετικών "πλευρών" του Δικτύου που κάθε υπηρεσία αγγίζει. Οταν το AFP νομίζω ζήτησε από την Google να μην εμφανίζει φωτογραφίες του πρακτορείου, δεν αναίρεσε τη λειτουργικότητα της υπηρεσίας αλλά έστω και μερικώς τον ίδιο το ρόλο του (αν η είδηση είναι εμπόρευμα τα ΜΜΕ οφείλουν να χρεώνουν τους αποδέκτες τους με το αντίτιμο και να μη βάζουν διαφημίσεις, εφόσον αυτό δεν ισχύει στην πλήρη του έκταση η είδηση δεν είναι μόνο εμπόρευμα, οκ λίγο ανάποδη λογική). Το ότι τα σχόλιά σας περιλαμβάνουν παρατηρήσεις για την εξέλιξη του monitor νομίζω ότι αποδεικνύει (για άλλη μια φορά, δεν είναι κακή η επανάληψη) τη λειτουργικότητα και χρησιμότητα του εργαλείου. Το ότι μπορεί ο Παναγιώτης αν του κάνει κέφι να το κάνει συνδρομητικό ή να το προσωποποιήσει είναι άλλο θέμα από τη στιγμή όμως που θα θέλαμε την εξέλιξη του monitor δεν καταλαβαίνω γιατί αποστερείται πόρων. Οσο για τα περί μέσου και μηνύματος μου φαίνεται για υπερβολή, το σημείωμά μου δεν αλλοιώνεται αν βγει στο monitor. Τελευταίο, αν ένα blog είναι "κλειστό" σε σχόλια τότε είναι πιο κοντά σε brochureware, ωραιότατο ίσως αλλά brochureware.

NickTheCreek είπε...

Ασχετο, σαν να βγήκαν μακρινάρια τα σχόλια