30.9.05

Μπιιιιιιιιπ!!!!

(έτσι να κάνει ο κώλος σου και να 'ναι 3 το πρωί και να 'χεις και παρέα να γίνεις ρεντίκολο - γαϊδούρι) Κορνάριζε λυσσασμένα στο φανάρι, στο πρώτο άντε δεύτερο δέκατο του δευτερολέπτου μετά την αλλαγή από κόκκινο σε πράσινο (όχι δεν αργώ να φύγω όταν είμαι πρώτος, είναι θέμα ευγένειας στους υπόλοιπους που ακολουθούν, καμιά φορά και ανταγωνισμού αλλά αυτό σε άλλο σημείωμα). Στην αρχή θα μπορούσες να σκεφτείς (είναι αυτό το μαλακισμένο το τεκμήριο αθωότητας) πως του ξέφυγε και πάτησε την κόρνα κατά λάθος. Το γνωστό φαινόμενο (που λέει πως στις διασταυρώσεις της Αθήνας ο ήχος από την κόρνα τρέχει ταχύτερα απ' ό,τι το φως του σηματοδότη) εμφανίστηκε όμως στη δεύτερη διασταύρωση, στην τρίτη, από χριστοcadillac άλλο τίποτα και στο τέλος ο υπαίτιος εμφανίστηκε σε όλο το μεγαλείο του διότι ως εκείνη τη στιγμή το μόνο που θα μπορούσες να δεις ήταν τα μούτρα ενός βανοειδούς (aka λεωφορειάκι). Με τα δέοντα σιχτιρίσματα να τον συνοδεύουν στην πορεία του (τι έφταιγαν οι υπόλοιποι επιβαίνοντες; τίποτα, αλλά...) προέκυψε ότι το βανοειδές ανήκει στο Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής. Με τέτοιους υστερικούς οδηγούς που κάνουν τα νεύρα κρόσια στους υπόλοιπους θα έχουν σίγουρα στο Κέντρο δουλειές με φούντες. Ρε γαμώτο με τόσα μπιπ μπιπ έχω αρχίσω να ταυτίζομαι με το κογιότ και να καταλαβαίνω τον πόνο του...

2 σχόλια:

mindstripper είπε...

Πόσα είχε περάσει κι αυτό το ταλαίπωρο το coyote... Το λυπόμουν σχεδόν όσο και το Βέγγο με το τρέξιμο που έριχνε. :-P

Αταίριαστος είπε...

Δεν ξέρεις το κόλπο; Οταν κάποιος σου κορνάρει και στο επόμενο φανάρι τον έχεις πάλι πίσω, ξεκινάς πιο αργά. Αν κάνει τα ίδια στο επόμενο ακόμη πιο αργά κ.ο.κ. Και από το καθρεφτάκι παρακολουθείς με απόλαυση να γίνονται τα δικά του νεύρα συρματόπλεγμα.