21.9.05

Στιγμή στην πόλη

(τι σου κάνει η έλλειψη φωτισμού) Στην άκρη μιας από τις παρακατιανές πλατείες, αυτές που χέρι ανάπλασης δεν τις άγγιξε στην προ-ολυμπιακή φρενίτιδα. Ενας ρηχός λάκος με κομμάτια από πλαστικούς σωλήνες που φιλοδοξούν κάποια στιγμή να ποτίσει λουλούδια σε αυτό το εδώ και καιρό υπό κατασκευή παρτέρι.Οι απέναντι πολυκατοικίες βάζουν τα δυνατά τους για να μοιάζουν σαν σκηνικό από τις πόλεις των κόμικς της Marvel ή το Blade Runner ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Δεν θες και πολλά για να σε πιάσει το όνειρο... Στην επιστροφή, ο Γιάννης Αγγελάκας ξαναχτυπά με ένα βαλκανικό ταξίμι που είναι μαζί και χάλκινο ροκ και πάει περίπου έτσι:
Να φτιάξω μια φωλιά ψηλά στον ουρανό να κατεβαίνω όταν θέλω να γελάσω σιγά μην κλάψω σιγά μη φοβηθώ
... όμορφο... (just fyi, αυτό είναι το υπ' αριθμό 300 σημείωμα στο blog, όχι πως έχει σημασία)

1 σχόλιο:

greekgaylolita είπε...

Πολύ όμορφο..