20.9.05

Στα ιδρωμένα σοκάκια

(κύριε, κύριε...) Οσο τα λόγια χάνονταν μέσα από μια έντονα παραδομένη φωνή, άφηναν κάτι σαν ίσκιο, κυρίως όμως σκόνη που φεύγει πίσω από κουρασμένα σακάκια και αγκαλιές του καπνού που με θάρρος βγαίνουν για να αναμετρηθούν με τον αέρα... Φώτα που το ένα σβήνουν πίσω από το άλλο αφήνοντας πίσω τους περιγράμματα...
There's an iron cross still hanging down from around her neck There's a marchin' band still playin' in that vacant lot (Senor, Bob Dylan)
... σε μια καλημέρα που τριγυρίζει...

Δεν υπάρχουν σχόλια: