Ενα τραγούδι για καλό μήνα (VI)

(στην κορυφή του καλοκαιριού) Ιδρωμένος, κουρασμένος και -μην ξεχνάς- ματωμένος μήνας φεύγει, υπό μία έννοια επάξιος συνονόματος του Ρωμαίου και τώρα, ο διάδοχος κάνει τα πρώτα του βήματα στη σάλα. Μερικούς κόσμους πιο δίπλα το φως γλυστράει κάτω από το Βράχο και περπατά σε φαρδείς λιθόστρωτους δρόμους, αγκαλιάζει τους περαστικούς, ξεκουράζεται σε πάνινες καρέκλες και σε ένα ποτήρι οι πρώτοι μικροί κόμποι γλιστρούν για να ερωτοτροπήσουν με το τραπέζι, κάτω από το αυστηρό και μαζί στοργικό βλέμμα του ήλιου. Κάπως έτσι θα μπορούσε να ξεκινήσει η πρώτη σου μέρα με το θείο Αύγουστο και όχι με ουρές σε μισοκλιματιζόμενες αίθουσες (εμένα με περιμένουν δύο, ίσως και τρεις αν σε παρηγορεί) και προθεσμίες που πρέπει να κλείσουν το συντομότερο δυνατό... Μισό λεπτάκι, μήπως ξεχαστείς λίγο κάπου εδώ... Wait until the morning, take tomorrow by the hand Take it down the highway like a rocket to the ocean, we can run (11:59, Blondie) Αποφασισμένη η ξανθιά, κάτσε να δούμε τι λένε και αλλού... I was made to go with my girl Like a saxophone was made to go with the night (Expresso Love, Dire Straits) Τόσα χρόνια πάλευαν στα στενά, μάλλον κάτι περισσότερο θα ξέρουν, για έλα και από εδώ... Tender is the ghost The ghost I love the most Hiding from the sun Waiting for the night to come (Tender, Blur) Ελα να φύγουμε από εδώ νυχοπατώντας μην ξυπνήσει και το θολωμένο φάντασμα... Let me take a tear from your eye and leave it behind stay by my side (Follow me, Rory Gallagher) Οπως καταλαβαίνεις λίγο πιο δυνατά ή όχι το θέμα ήταν ένα, όχι, δύο, τι λέω... Πατάω τα αστέρια στο φεγγάρι να βρεθώ να πάρω φόρα από ψηλά και ν' απογειωθώ (Μονό κρεβάτι, Ρόδες) Αν όλα αυτά ήταν κοκτέιλ το σίγουρο ήταν πως πονοκέφαλο δεν θα 'χες το πρωί... Καλό σου μήνα και καλή σου μέρα...