Από ψηλά

(πλανάρισμα) Οσο και αν το έψαχνε κανείς στα πρέπει και τα μπορώ του θα 'κανε άδικο κόπο, αλλά στα μπορώ δεν βάζει κανείς την άμμο που ανακατεύεται στα δάχτυλα - μοιάζει για εύκολο. Ούτε το τεμπέλικο μπουκάλι που μιλάει με μικρά γυάλινα ποτήρια στη γωνιά ενός καλντεριμιού – φαίνεται λίγο. Ούτε τις κουβέντες των γλάρων πίσω από τα καράβια που ακολουθούν – αρχίζει να γίνεται κουβάρι. Στα πρέπει και τα μπορώ δεν θα βρεις ούτε καν το αλμυρό φιλί της θάλασσας, αυτό που μεγάλωσε τα καλοκαίρια μας – αντίφαση; Οσο για το μεθυσμένο χορό στο γκρεμό της μέρας...

Κι αν η προσευχή μου οινόπνευμα μυρίζει καπνό και πυρετό στο γυάλινο το κύμα τ' άρωμά σου φωνάζω να καθρεφτιστεί η φωνή μου (Ημερολόγιο, Χρήστος Θηβαίος)

... αν δεν αποζητά τον οίκτο μιας δεύτερης ζωής θα είναι ένας πυρίχειος που κάνει τ' αστέρια να παρακολουθούν ζαλισμένα και να πέφτουν γελώντας στο πέλαγος... Καλημέρα...