5.8.05

Συγκάτοικοι και περαστικοί

(της άγριας πανίδας) Τι μου θύμισες τώρα mindstripper. Εχω ένα μπαλκόνι (σιγά το χαμπέρι), έχω και μερικά φυτά μη φανταστείς τώρα τίποτε εξαντρίκ, εξαιρείται μια αμυγδαλιά, θα σου πω μια άλλη στιγμή γι' αυτό το ζήτημα. Πριν βάλω ένα ψιλοαυτόματο σύστημα ποτίσματος που χρησιμοποιώ τα τελευταία 2-3 χρόνια είχα κάνει μια πατέντα με ένα λάστιχο ποτίσματος, πού να τρέχεις τώρα με κουβάδες και ποτιστήρια. Το συνέδεα στη βρύση του μπάνιου και μετά με το σύστημα αμόλα καλούμπα έβγαινα μέρα παρά μέρα το καλοκαίρι να ποτίσω, έριχνα και ένα μπάνιο στο μπαλκόνι χαρές μάλλον θα 'καναν οι αποκάτω που τους δρόσιζα το ταβάνι.Ενα βράδυ εκεί που 'χω βγει ξέγνοιαστα και φιρουλί φιρουλό ρίχνω νεράκι από γλάστρα σε γλάστρα κάτι πιάνει το μάτι μου να κινείται λίγο παράξενα. “Κανένα φύλλο θα 'ναι που του 'πεσε άτσαλα λίγο περισσότερο νερό” σκέφτηκα, έλα όμως που ξαναπιάνω την κίνηση. Αυτή τη φορά σιγουρεύτηκα, ήταν αφύσικη κίνηση για φύλλο που τρώει μπουγέλο. Ξέχασα να σου πω, δεν έχω βιονική όραση, είχα ανάψει το φως του μπαλκονιού. Να σου 'πω πως δεν τα ανησύχησα, μαλακία θα σου πω. Σκεφτόμουν ότι είχα να κάνω με κάτι μεταξύ κατσαρίδας (σε φυτά; μπα), ποντικού, ραδιενεργού σκορπιού, φιδιού (στην Αθήνα; τι παίρνεις;) και κανενός μυστήριου ξωτικού (όχι επειδή δεν το 'χεις δει δεν υπάρχει κιόλας). Παίρνω μια απόσταση ασφαλείας από το πρόβλημα ξαναρίχνω λίγο νερό και ο εχθρός αποφασίζει να αποκαλυφθεί. Και φασκελώνομαι. Ενα σαμιαμίδι, αυτό το κάτι σαν σαύρα κομματάκι διαφανές, ναι, α γεια σου. Είχε χεστεί το φουκαριάρικο από το μπάνιο και έψαχνε μια γωνιά για να μην καταβρέχεται. Βγήκε στον τοίχο και ανέβηκε πάνω του για να 'ναι μακριά από τις σταγόνες. Κρύφτηκε πίσω από τους δυο μου κάκτους (που όταν τους τη δώσει πετάνε ένα καταπληκτικό λουλούδι) και μετά έβγαλε το κεφάλι του από μια άκρη για να αξιολογήσει την κατάσταση. Κοιταχτήκαμε (ή έτσι θέλω να λέω) για λίγο και ορίσαμε τους χώρους μας. Εγώ έξω από τις γλάστρες, αυτό μέσα στις γλάστρες. Αψογη συμβίωση. Δεν ξέρω τι τρώει, αν το βρίσκει ή αν παραγγέλνει σε ντελίβερι. Ξαναβρεθήκαμε κάποια στιγμή στην άνοιξη, ίσως είναι το ίδιο σαμιαμίδι αλλά και το εγγόνι του να 'ναι λίγο με στενοχωρεί. Οπως δεν με στενοχωρεί το απομεινάρι από ένα κουκούλι που βρήκα την Κυριακή σε ένα από τα φύλλα της αμυγδαλιάς, γαμώτο, αν το 'ξερα θα 'στηνα καραούλι να περίμενα τι θα βγει. Τι στην ευχή, δεν πρέπει να είναι και πολλές οι πεταλούδες που είναι εγγεγραμμένες στο μητρώο της Κυψέλης...

2 σχόλια:

mindstripper είπε...

Μονομαχία στο El Creek TheGreek μου θύμησες. :P

Γούρι, γούρι το σαμιαμίδι! Έτσι έλεγε πάντα η γιαγιά μου. Την πρώτη φορά που είχα κάνει τη βλακεία να πάρω το σκουπόξυλο και να κυνηγήσω ένα μικρούλι που είχα δει στην εξώπορτα του χωριού, έφαγα χοντρή παντόφλα κι έτσι έμαθα να μην τα πειράζω (άσε που τσάμπα την έφαγα γιατί δεν το πέτυχα)... Εγγονάκι ή παππούς, να το προσέχεις το σαμιαμίδι σου. ;)

Φοβερές συμπτώσεις όμως... Διότι όπως το είπες NickTheCreek, έχω πάρει ένα ποτιστικό από το Πράκτικερ εδώ και μία εβδομάδα. Επειδή το σπίτι μου όμως είναι παλιό και δεν υπάρχει βρύση στο μπαλκόνι, αναγκαστικά το έχω συνδέσει με την παροχή νερού για το πλυντήριο στο μπάνιο. Αμόλα καλούμπα δε λες τίποτα! Πανέμορφο θέαμα, ξέρεις εσύ... Έγινε ακόμα ομορφότερο όταν ξέχασα να βάλω ένα τόσο δα λαστιχάκι σε ένα εξάρτημα και το σπίτι πλυμμήρισε με νερά (είναι κι αυτός ένας τρόπος να εκτιμάμε τα μικρά πράγματα, μη νομίζεις). Σήμερα δε, πήγα ξανά από τους φίλους μου στο Πράκτικερ να πάρω μία διασταύρωση λάστιχου για το άλλο μου μπαλκόνι. Έχω ήδη κάτι μέτρα καλωδίου που ξεδιπλώνονται μόνιμα από την παροχή του τηλεφώνου (την μία άκρη του σπιτιού) μέχρι το PC (την άλλη άκρη του σπιτιού). Πρόσθεσε και το υπάρχον λάστιχο που με έδρα το μπάνιο, απόψε το βράδυ θα εγκαινιάσει την νέα του διακλάδωση (ανταπόκριση με γλάστρες 16, 17 και 18)... Λέω να κρεμάσω και τίποτα τριχιές από τους τοίχους για να πηγαίνουν με το υπόλοιπο ντεκόρ εδάφους-εδάφους.

Πολύ κρίμα που δεν είδες νωρίτερα το κουκούλι. Θα πρέπει να είναι πολύ θαυματουργή η εμπειρία του να παρατηρεί κανείς μία τέτοια μεταμόρφωση. Nα είσαι περήφανος που η αμυγδαλιά σου εμπλούτισε τον ζωικό (ναι, ναι...) κόσμο της Κυψέλης. Κι εγώ θα καυχιέμαι που στα Κάτω Πατήσια, ο τζίτζιράς μου κάνει τραμπάλα στα φύλλα του φύκου μου (γεια σου γείτονα). :)

NickTheCreek είπε...

Με τόσες διακλαδώσεις και διασταυρώσεις στο τέλος θα βάλεις και φανάρια μέσα στο σπίτι :) Κάτι τα τζιτζίκια, κάτι τα σαμιαμίδια και οι πεταλούδες, μετά σου λένε πως δεν έχει καλή ατμόσφαιρα η πρωτεύουσα, τσ, τσ...