Αρχίζει να μου αρέσει αυτός

(λόγια για σκέψεις...) Θα συμφωνήσεις, νομίζω, μαζί μου στην παρατήρηση ότι η Ελλάδα έχει κομματάκι παράταιρες εθνικές επετείους. Γιορτάζουμε την έναρξη δύο πολέμων (με συμβατικές ή όχι ημερομηνίες, άλλο καπέλο αυτό) αλλά όσον αφορά τη λήξη τους κάνουμε μια τελετή και όξω από την πόρτα. Αλήθεια, θυμάσαι / ξέρεις πότε έφυγαν οι ναζί από την Αθήνα ή ποια είναι η ημερομηνία ίδρυσης του νεοελληνικού κράτους; Την 21η Απριλίου του 1967 λίγο πολύ οι περισσότεροι γνωρίζουμε τι συνέβη, αλλά αν ρωτήσεις πότε έπεσε η χούντα και πότε ορκίστηκε η πρώτη κυβέρνηση πολιτικών μετά την επταετία δεν νομίζω πως είναι σε θέση να σου πει και πολύς κόσμος. Τέλος πάντων, το θέμα είναι ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας που στην πρώτη του ομιλία στη δεξίωση για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας (τι αποστειρωμένη εκδήλωση ειρήσθω εν παρόδω) είπε μερικά ενδιαφέροντα πράγματα:

"Το Σύνταγμά μας κατοχυρώνει την ισότητα των πολιτών απέναντι στο νόμο, ορίζει την εργασία ως δικαίωμα και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος ως υποχρέωση της Πολιτείας. Αναφέρομαι ενδεικτικά σε τρεις πρόνοιές του, για να αναλογισθούμε πόση απόσταση έχουμε ακόμη να διανύσουμε προκειμένου να φθάσουμε στο συνταγματικά ορθό". "Ολόκληρη η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με το ερώτημα, αν οι πολιτικές ηγεσίες καταλαβαίνουν και εκφράζουν τις ευρωπαϊκές κοινωνίες, αν ακούνε τη φωνή και τις αγωνίες τους. Ολόκληρη η Ευρώπη προβληματίζεται για τη συρρίκνωση της εξουσίας της πολιτικής από εξωθεσμικά κέντρα, που δεν έχουν την απαιτούμενη δημοκρατική νομιμοποίηση".

Το κείμενο της ομιλίας του Κ. Παπούλια εδώ...