13.7.05

Κάτω από το πέπλο

(άντε βρες υπότιτλο τώρα) Μια βαριά υγρασία που δεν θέλει να αφήσει την πόλη και που ανάμεσα από τα πόδια των βουνών ψιθυρίζει το δικό της βαρύ παραμύθι, μια μεγάλη γάτα με ανησυχίες... Οι κινήσεις γίνονται όλο και πιο αργές και τα αυτοκίνητα μετακινούνται τεμπέλικα από φανάρι σε φανάρι σαν το μόνο που θέλουν να περιμένουν είναι η συνέχεια της ιστορίας... Μεριές μεριές ο ουρανός κοκκινίζει λίγο περισσότερο και ο βράχος παραμένει πεισματικά λευκός και, γι' αυτό, πειστικός, τουλάχιστον σε αυτό το χάλι κάποιος κρατά χαρακτήρα. Τα ρούχα συμπεριφέρονται στα σώματα όπως τα χείλη παθιασμένων εραστών στην ώρα μία. Στις στροφές του μυαλού οι σκέψεις ξεστρατίζουν και πάνε να μιλήσουν με ανυποψίαστα ξωτικά, αφήνοντας πίσω τους το δρόμο και τις σκοτούρες του. Δεν θέλω να γράψω τίποτα, μόνο να βγω στο δρόμο με αραιωμένη ανάσα και ένα μουσκεμένο πουκάμισο που θα προσεύχεται στο βοριά...
Working on a mystery going wherever it leads (Running down a dream, Tom Petty)
...

Δεν υπάρχουν σχόλια: