Μαστόρικο

(στο περιβόλι της γνώσης) Εχουμε (δηλαδή δεν έχουμε, έχει και είναι και δανεικό) ένα δίλιτρο κουπέ (κουπεπέ, κουπεπέ) που στο γύρισμα του κλειδιού στη μίζα αρνείται να πάρει μπροστά. Βρε καλό μου βρε χρυσό μου, μπα, το έχει πιάσει το κορεάτικό του δεν γίνεται τίποτα, για να καταλάβεις ούτε με βλαστήμιες δεν φιλοτιμείται, προφανώς είναι που δεν γνωρίζει τη γλώσσα αλλιώς θα σου 'λεγα, πύραυλος θα 'χε γίνει. Μιας και με τα αυτοκίνητα δηλώνω τελικός χρήστης δεν επεμβαίνω στην κρίση οδηγού-οχήματος, τι να πω δηλαδή, άνοιξε το καπό να του βάλουμε λουκούμι; Πρώτον δεν πρόκειται να ανοίξει το καπό (τέτοιος ξεροκέφαλος ο φίλος) δεύτερον μας σώθηκαν και τα λουκούμια. Η λύση έρχεται ολίγον τι απρόσμενα με τον Β. ο οποίος προτείνει κούνημα. Τι εννοεί τώρα λέγοντας κούνημα; Ε, αυτό που λέει η λέξη. Κουνάμε λίγο το αυτοκίνητο (εϊ ωπ, εϊ ωπ), "πάτα λίγο το γκάζι και άστο και μετά βάλε μπροστά" λέει στον οδηγό, η αλήθεια είναι πως δεν πιστεύω ότι η ευλογία (γιατί για τέτοια μου κάνει) θα πιάσει τόπο. Τώρα, το πιστεύεις ή όχι, το κουπέ (κουπεπέ κ.τ.λ.) πήρε μπροστά με την πρώτη. Σκορπίσαμε στις τέσσερις μεριές του ορίζοντα κάποιοι ικανοποιημένοι που μετέδωσαν τη γνώση τους, κάποιοι λίγο περισσότερο σοφότεροι, καμιά μέρα αν κολλήσει το μηχανάκι στο γραφείο θα το κουνήσω μπας και ξεμπλοκάρει, ποτέ δεν ξέρεις. Το δεύτερο εντυπωσιακό ήταν ότι για πολλοστή φορά χθες άκουσα το ίδιο και το ίδιο τραγούδι που σαν συμβουλή φαίνεται, σαν ευχή φαίνεται, σαν κατάρα μοιάζει, δεν έχει και κανένα δύσκολο στίχο. Ο ήχος θυμίζει Placebo, πράγμα που εκ των υστέρων φάνηκε λογικό καθώς ο τραγουδιστής τους (αν δεν σφάλλω) συμμετέχει...

It's the first day of the rest of your life Don't fuck it up (First Day, Timo Maas feat. Brian Molko)

Καλώς... Καλημέρα και αν δεν παίρνει μπρος τ' αμάξι δοκίμασε να το κουνήσεις, ποτέ δεν ξέρεις (ακόμη να το χωνέψω πάντως)...