4.7.05

Χρώματα κι αρώματα

(...άσε τα καμώματα) Με τη φωνή του Νίκου Ξυλούρη στα ανωτέρω να δυναμώνει τον απογευματινό ήλιο, βιαστική προσφορά του Σεπτέμβρη στον αιφνιδιασμένο Ιούλιο... Ενα ποτάμι κόκκινα φώτα από σταματημένα αυτοκίνητα στο φιδάκι της Κατεχάκη... Τα νοτιοδυτικά σύννεφα να στάζουν καταιγίδα... Λευκά ίχνη των παλιών... Τραγούδια της βροχής...
We had the roof down the sun came shining in (Where you end, Moby)
Ε, στο τέλος πάντα ο ήλιος θα κερδίζει - ευτυχώς... Καλή σου μέρα...

1 σχόλιο:

A Hodgkin Story by Olga Koukoutsaki είπε...

Αναρωτιέμαι... όταν εύχεσαι καλημέρα ποιανού την εικόνα έχεις στο κεφαλάκι ΣΟΥ;