18.4.05

Κατεβάσματα με το Μάνο

(παράδειγμα προς αποφυγή, τι να σου λέω τώρα) Απορροφημένος στα απόνερα μιας συζήτησης για τις ζωές των άλλων και πώς σε αυτές τις ζωές βλέπεις τους θολούς, μη σου πω και σκοτεινούς, αντικατοπτρισμούς των ζωών άλλων, αλλά μη σε μπερδεύω, απορροφημένος λοιπόν κάποια στιγμή εντελώς αφηρημένα κοιτάζω το κοντέρ, λέει πάνω από τα 145 και ταυτόχρονα (καλά ξυπνητούρια!) η στροφή πλησιάζει απειλητική, όλα στο αυτοκίνητο λένε πως ο σχεδιαστής του δεν είχε στο νου του τέτοιες ταρζανιές. Fast forward αρκετά αργότερα μπροστά στην οθόνη, κάνω μπροστά στα μάτια σου την αυτοκριτική μου και rollback στα δευτερόλεπτα.
[ό,τι ακολουθεί στο γράφω όπως μου ΄ρχεται τώρα και όχι όπως τα αξιολογώ]
Πρώτον, υπάρχει το ένστικτο της επιβίωσης που φωνάζει "πανίβλακα, καλά όλα αλλά δες και το διαολοκοντέρ, θα γίνει της κολάσεως εδώ πέρα και θα 'σαι και πρωταγωνιστής - τριμάλακα". Δεύτερον, φευγαλέα περνούν μπροστά από το βλέμμα ζευγάρια μάτια που κατά πάσα πιθανότητα θα γεμίσουν και δεν θα παρηγοριούνται εύκολα (το λένε και εγωιστικό γονίδιο, με φώτισες). Τρίτον, αυτό το τσιγάρο θα το καπνίσω και δεν πάει να λέει ο συνασπισμός όλων των θεών του ανθρώπινου γένους - μου κάνει χάρη να μου κόψουν καλησπέρες/καλημέρες πατριάρχες και πάπες και όλοι όσοι νομίζουν πως τα πίνουν με την αλήθεια, αυτό το τσιγάρο θα το αφήσω γόπα και όχι μισό. Τέταρτον, οι Raining Pleasure τραγουδούν τον "Κεμάλ" του Μάνου Χατζιδάκι και με κεντρίζει αυτό που ακούω...
[Ενδεχομένως άσχετο: Σε ανύποπτο χρόνο ο Χατζιδάκις είχε πει από το μικρόφωνο του Γ' Προγράμματος: "Κύριοι σκοτώστε την μνήμη. Ξεκινήστε από την αρχή. Μονάχα έτσι μπορούμε να ελπίζουμε σε μια θαρραλέα ένταξη μας στους χρόνους τους μελλοντικούς ενός κόσμου που θα γελάσει κάποτε μαζί μας γιατί μας συγκινούσαν ιδιαίτερα οι νεκροί, οι μουσικές και τα άστρα", να εξηγούμαι, από μόνος μου το μισό της τελευταίας φράσης θυμόμουν, για το υπόλοιπο credit goes 2 the Net και για διορθώσεις - συμπληρώσεις εδώ είμαι]
Οσο και αν δεν φαίνεται, η κατάσταση δεν ήταν απολύτως ελεγχόμενη, μα με (σχεδόν) όλα αυτά για πότε η πέμπτη κατέβηκε και έγινε τετάρτη και μετά τρίτη - ένστικτο θα υποθέσω... Ο δείκτης του στροφομέτρου παραπονέθηκε για τη μεταμεσονύχτια αγγαρεία, αλλά, τέλος πάντων, κάποιος έπρεπε να δουλέψει και ο κλήρος έπεσε στη μηχανή. Σίγουρα όχι ό,τι καλύτερο, οι αναρτήσεις αναστέναξαν, τα κλασικά κοψίματα στο τιμόνι ακολούθησαν, ήταν και ελεύθερος ο δρόμος μπροστά και πήρα τη γραμμή που βόλευε με απολύτως μηδενικές απώλειες. Αρκετά αργότερα το ραδιόφωνο έκανε σαν να μην καταλάβαινε...
Watch the early morning sun, drip like blood from the day, See the busy people run, so many games to play See the blue suburban dream, under the jet plane sky, Sleep away and dream a dream Life is just a lullaby (Everything will flow, Suede)
... και ο ουρανός τη νύχτα σαν να ζητούσε συγγνώμη για την κάκιστη συμπεριφορά του όλη την προηγούμενη μέρα, μ΄ένα φεγγάρι να γεμίζει σε ένδειξη καλής θέλησης. Δεν περιμένεις να διαβάσεις κάτι λιγότερο από την καλημέρα μου, έτσι; Αλήθεια, κανένα καλό όνειρο τελευταία;

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Επειδή προφανώς άκουσες το Reflections του Μάνου από τους Raining Pleasure, γράψε μου αν θες πως σου φάνηκε.

NickTheCreek είπε...

(έχει κολλήσει πάλι ο blogger, την κοινωνία μου)

Μου άφησε καλή αίσθηση στο αυτί, Ιφιμέδεια νομίζω πως είναι μια "εκκεντρική" εκτέλεση που δεν είναι και πολύ κοντά στον τρόπο που έχουμε συνηθίσει να ακούμε τα τραγούδια του Μ.Χ.αλλά αυτό δεν είναι κακό κατ' ανάγκη. Σ' εσένα πώς σου ακούστηκε;

Ανώνυμος είπε...

Δεν το έχω ακούσει ακόμη, απλώς διάβασα ότι βγήκε ο δίσκος και σκέφτηκα να ακούσω και τη δική σου άποψη. Να σου πω την αλήθεια έχω μεγάλη περιέργεια να τον ακούσω γιατί οι Raining Pleasure είναι για μένα αυτή τη στιγμή το καλύτερο ελληνικό group. Συστήνω ανεπιφύλακτα δεξιά και αριστερά το Forwards & Backwards!
To Transformations του Κωνσταντίνου Βήτα πώς σου είχε φανεί;

NickTheCreek είπε...

Για τον Κ.Β. έχω μια ανάμεικτη εικόνα, δεν μπορώ να σου πω ότι τον απορρίπτω αλλά δεν είναι και η πρώτη μου επιλογή. Οι RP από την άλλη βρέθηκαν γρήγορα στο mainstream (θυμάμαι πως έγιναν γνωστοί από μια διαφήμιση της Cosmote, προφανώς εν αγνοία τους) και στο F+B στο οποίο αναφέρεσαι νομίζω πως έδειξαν αυτή τους τη διάθεση. Εχω την αίσθηση ότι μπορούν να κάνουν πράγματα και κατ' εμέ το δείχνουν με τη διασκευή τους στο Χατζιδάκι, μένει να τολμήσουν. Οσον αφορά το πιο ενδιαφέρον ελληνικό group στον ευρύτερο χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής επιλέγω τους Μίκρο. Σειρά σου τώρα :)

Ανώνυμος είπε...

Ό,τι έχω ακούσει από Μίκρο μου άρεσε. Δεν νομίζω ότι η μουσική στο διαφημιστικό ήταν εν'αγνοία των R.P. παρεμπιπτόντως, αλλά δεν τους κατηγορώ. Το χρήμα ουδείς εμίσησε γαρ..

NickTheCreek είπε...

Ενδεχομένως οι RP να γνώριζαν ενδεχομένως όχι, πάντως μετά τη διασκευή τους στο Χατζιδάκι περιμένω την επόμενή τους κίνηση που νομίζω πως θα τους κρίνει και τελεσίδικα...