Ρελαντί

(ή κάνεις κάτι σωστά ή δεν το κάνεις καθόλου) Ενα best of των Queen, Archive unplugged, το "21 γραμμάρια" σε DVD, ένα CD για δώρο και ένα καλώδιο USB - όλα παρατημένα στο αυτοκίνητο και το αυτοκίνητο παρατημένο στο Polis δίπλα στο μετρό στον Ευαγγελισμό. Τα πηγμένα καφέ του Συντάγματος, με σπρώχνουν στην πολύβουη Ερμού που δεν είναι αυτό ακριβώς που θέλω, αλλά η παρηγοριά είναι πως ανάμεσα σε πλανόδιους μουσικούς και λατέρνες υπάρχει πάντα χώρος ν' ανταλλάξεις ένα χαμόγελο. Ο ήλιος σε πορεία φάτσα απέναντι, έχει βάλει πλώρη για το τέλος της Ερμού και δεν έχει καμία διάθεση να το συζητήσει. Κουβέντα πάνω από διπλούς εσπρέσο, ταιριαστά και αταίριαστα (ποιος κρίνει;) ζευγάρια μπροστά από την τζαμαρία, κορίτσια με φόρμες (έχει γυμναστήριο εκεί κοντά;) περνούν από μπροστά με θηριώδη σάντουιτς στα χέρια, ο ορισμός του οξύμωρου. Τι παρατηρεί ένας άνθρωπος ανάμεσα σε δυο γουλιές νερό. Κάνε το τσιγάρο σου να φύγουμε, λίγο καφέ ακόμη, κάτσε να κάνω το τσιγάρο μου και φεύγουμε, ο ραχάτικος φαύλος κύκλος. Κουβέντα σε χαμηλές στροφές, αργότερα ανήφορος στον πεζόδρομο με την κίνηση να έχει αρχίσει να αραιώνει και κάποια από τα καφέ να φορούν πίσω από την πλάτη μας τα βραδινά τους ρούχα. Αρκετά πιο αργά επιστροφή και αν στα λέω όλα αυτά ήταν γιατί είχα πεθυμήσει έναν καφέ απόγευμα καθημερινής με το φως να βάφει με τα ωραιότερά του χρώματα τους τοίχους, τους δρόμους και τα πρόσωπα των περαστικών. Και ήθελα -έτσι απλά- να το μοιραστώ και μαζί σου...