27.4.05

Πίσω και σας έφαγα

[ο καταναλωτής δεν έχει να χάσει τίποτα παρά τις αλυσίδες (καταστημάτων)] Βλέπω στα μανταλάκια ενός περιπτέρου σήμερα το πρωί το "Ποντίκι" με ένα αφιονισμένο αρνί στην πρώτη σελίδα να φωνάζει στους έντρομους καταναλωτές "πίσω και σας έφαγα", ένεκα τα 14 (αν είδα καλά) ευρώ το κιλό. Να σου πω τι θα γίνει, είμαι απόλυτα σίγουρος, θα πάει κάποιος να το αγοράσει και μετά, με το σφαχτό ζαλωμένο στον ώμο, μόλις δει κάμερα και μικρόφωνο θα ψιλοτρελαθεί, θα αρχίσει να φωνάζει για την ακρίβεια και μόλις τα πει και ξεχαρμανιάσει θα συνεχίσει το δρόμο του, πάντα με το σφαχτό στον ώμο. Είναι περίεργος ο τρόπος που αντιμετωπίζει την κάμερα ο νεοέλλην, αλλά ακόμη περισσότερη εντύπωση μου κάνει ο τρόπος που αντιμετωπίζει την ακρίβεια. Δεν υπάρχει περίπτωση να του περάσει από το μυαλό η ιδέα να μην ψήσει αρνί ή κατσίκι "το απαιτεί το έθιμο" θα σου πει. Κάτσε ρε μπάρμπα λέει πουθενά το έθιμο να σκάσεις 14 ευρώ για ένα κιλό κρέας που όταν ψηθεί θα έχει χάσει γύρω στο 20-25% του βάρους του;
(Αν αμφιβάλλεις για το ποσοστό, βάλε ένα κιλό κρέας στη γάστρα, άστο να ψήνεται, δες μετά πόσο νερό θα βγάλει και το ξανασυζητάμε).
Δηλαδή επειδή το καλεί το έρμο το έθιμο πρέπει να υποστείς ως ραγιάς την αυθαιρεσία του χονδρ/λιαν-έμπορα. Ε, τα 'θελες και τα 'παθες, συγγνώμη πηγαίνεις γυρεύοντας και του χρόνου το κιλό θα πάει 18 και 20 ευρώ και δεν υπάρχει περίπτωση να του γυρίσεις την πλάτη, όχι κύριε, εκεί θα 'σαι, θα πληρώνεις με μετρητά, επιταγές και κάρτες για να ζαλωθείς και πάλι το σφαχτό και να βγεις από την αγορά ψάχνοντας κάμερα για να πεις το παράπονό σου. Ραγιάς. Θυμήθηκα πριν από 2-3 χρόνια πρέπει να ήταν, είχαν σκάσει μύτη κάτι κεράσια εισαγωγής σε μια λαϊκή πήγαιναν κοντά στα 17 ευρώ το κιλό και στην κάμερα ποζάριζε η μάνα ενός χλιμίντζουρα (με τέτοια μάνα, χλιμίντζουρας θα είναι) που 'λεγε με ένα ηλίθιο χαμόγελο πως πήρε λίγα "για το παιδί". Μη σώσει και τα φάει το σκασμένο και άρρωστο να 'ναι και του θανατά να 'χει πέσει στο κρεβάτι με τεταρταίο πυρετό, αποκλείεται να σωθεί με κεράσια. Τι παιδεύομαι, το περιέγραψε ο Ρήγας "ακόμη τούτη την άνοιξη, ραγιάδες, ραγιάδες" για άσχετο θέμα, αλλά μου κολλάει...

Δεν υπάρχουν σχόλια: