Μεσημεριανό διάλειμμα

(μια πρόταση κάνω) Σαν να κατακάθισε κάπως ο κουρνιαχτός από το θάνατο και την κηδεία του Πάπα και βρήκα μέσω της Καθημερινής, που το αναδημοσιεύει ελαφρώς ψαλιδισμένο, αυτό το ενδιαφέρον σχόλιο στον Observer για την καθολική εκκλησία, τη θρησκεία γενικότερα και τη θέση της στον κόσμο. Στο μεταξύ στα δικά μας η επιστολή Νίμιτς δόθηκε, λέει, στα κόμματα με την παράκληση να την καταχωνιάσουν κάπου, η αντιπολίτευση επιτίθεται στην κυβέρνηση, ο συμπολιτευόμενος Τύπος επικρίνει τη στάση της αντιπολίτευσης, πώς γίναμε πάλι μαλλιοκούβαρα, α, είπα μαλλιοκούβαρα και θυμήθηκα αυτό το πλάκωμα δικηγόρου-πολυπράγμονος επωνύμου (πόσο σιχαίνομαι αυτό το "επώνυμος") που με τη σειρά του μου θύμισε τη μανιάτικη, αν δεν κάνω λάθος, παροιμία πούστηδες και παληκάρια έγιναν μαλλιά κουβάρια. Καλά, δεν πρωτοτύπησα κιόλας...