Τι με μέλλει, τι με μέλι

(καλά, εσύ δεν μπορεί κάτι ήξερες και εσύ δίκιο έχεις αλλά τι να το κάνεις) Εχεις το αντικείμενο του πόθου σου να κοιμάται ξέγνοιαστο δίπλα σου, ξυπνάς το πρωί πηγαίνεις ακροπατώντας στην κουζίνα, ανοίγεις το ψυγείο, θες να ξεδιπλώσεις το δημιουργικό σου ταλέντο για άλλη μια φορά, αυτή τη φορά σε ένα δίσκο πρωινού. Τι θα το ταϊσεις το φουκαριάρικο το αντικείμενο. Γιαουρτάκι, φυσικά το καλύτερο, το καύχημα της ελληνικής βιομηχανίας τροφίμων, να τρώει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει (πάλι καλά, το σώσαμε το πιτσιρίκι). Αν, τώρα, σου φανεί πως έχει βγάλει μαλλιά το γιαούρτι απ' τη μούχλα ενδεχομένως να έχεις hangover, παραισθήσεις ή κάτι άλλο, εδώ σου μιλάω για το καύχημα κ.τ.λ κ.τ.λ. Ομελέτα με μανιταράκια και τοματάκια, μια χαρά σε κόβω, στο φινίρισμα μην ξεχάσεις να βάλεις λίγη σαλτσούλα ή πιπεράκι (σαν το Μαμαλάκη αρχίζω να γράφω). Ψωμί φρεσκότατο, που μπορεί να έχει μπορεί και να μην έχει ψηθεί σε φούρνους με πλάκες αμιάντου, τι θυμήθηκα τώρα. Α, να και ένα βαζάκι μέλι, συσκευασμένο, όχι το χύμα που δεν ξέρω και 'γω από πού προέρχεται, να 'χουμε το κεφάλι μας ήσυχο βρε παιδί μου (αλήθεια, αυτές οι συσκευασίες που αποσύρονται, να έχουν όνομα άραγε) Οπα, βιολογική μαρμελαδίτσα, μήπως να τη βάλω μαζί με το μέλι, να 'χει να διαλέξει... Τώρα, τι σου 'φταιξε το ανυποψίαστο το αντικείμενο του πόθου και θες να το ξεκάνεις πρωινιάτικα, είναι κάτι που μόνο το αρρωστημένο σου μυαλό ξέρει. Σαν δεν ντρέπεσαι...